Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 15 juni 2025
Men ziet nog heden de indruksels van dat eerste schot aan den gevel van een oud vervallen baksteenen huis, ter rechterzijde van den weg, eenige minuten vóór men Genappe binnenkomt. De Pruisen stormden in Genappe, woedend gewis, zoo gemakkelijk overwonnen te hebben. De vervolging was gruwelijk. Blücher beval alles neder te houwen.
't Is eindelijk, zoo niet eenigerlei afleiding komt, het kenteeken van een groote aanstaande ontwikkeling. Blijven wij hierbij een oogenblik stilstaan. Wie beschuldigen wij? De achttiende eeuw? Haar wijsbegeerte? Neen gewis niet. Het werk der achttiende eeuw is goed en gezond.
ANGELO. Mijn vorst, in waarheid, dit getuig ik meê; Hij spijsde niet te huis, men sloot hem buiten. HERTOG. Maar gaaft gij hem de keten, ja of neen? ANGELO. Gewis, heer, en toen hij naar binnen vlood, Zag ieder hier de keten om zijn hals. KOOPMAN. En ik kan ook bezweren, dat mijn ooren De erkent'nis hoorden van de ontvangst, en toch, Gij hadt die vroeger op de markt geloochend.
De overtuiging door haar Frits niet vergeten, niet verlaten te zijn, de zekerheid dat hij vrij was, dat hij tot haar weerkeerde met onwankelbare trouw, dat hij vast rekende op de hare bij zijne plannen voor de toekomst, zou haar gewis met een onuitsprekelijk verlangen naar dat weerzien hebben vervuld, en zij had niet rustig aan de zijde van een ander kunnen voortgaan, hoeveel aantrekkelijks diens onderhoud overigens ook voor haar mocht hebben.
Zy zou gewis overal en tegen ieder zeggen: "dat is Wouter, die m'n vrindje... was, en dien ik eens 'n zoen gegeven heb omdat-i zich dapper toonde tegen de jongens die steenen wierpen op m'n bleek!" En ik... o God! Neen, God blyft er heelemaal buiten. Ik ben lafhartig. Zóó kan ik niet leven! Hy dacht aan zelfmoord. En in deze stemming bracht-i den nacht van donderdag op vrydag door.
Het ware my liever u zyn lied te kunnen voorlezen in 't maleisch, dat italiaansch van het Oosten doch ziehier de vertaling: En nog altyd was er niemand op het pad dat van Badoer leidde naar den boom. O, ze was gewis tegen den morgenstond in slaap gevallen, vermoeid van 't waken gedurende den nacht, van 't waken vele lange nachten door! Zeker had ze niet geslapen sedert weken: zóó was het!
Aanschouw zijn groote handen met kromme nagelen. Zie zijn ronde koele oogen: 't zijn arendsoogen en zijn langen, puntigen baard, denwelken hij gezworen heeft te laten groeien totdat hij alle papen en monniken opgeknoopt heeft, om de beide graven te wreken! Zie eens, hoe wreed en geducht hij is; gewis doet hij u hangen, zoo gij voortgaat met zuchten en klagen: Mijne vrouw! Mijne vrouw!
De knaap, die Courfeyrac in diens woning gewacht en naar mijnheer Marius gevraagd had, was omstreeks het oogenblik verdwenen, toen men den omnibus omver had geworpen. Gavroche, die geheel opgewekt en verheugd was, liep heen en weder, naar boven, naar beneden, juichte en zong. Hij scheen er te zijn om allen aan te moedigen. Had hij een prikkel? ja, gewis, zijn blijdschap.
»Wat drommel is er te doen met den hond?" bromde Holmes; »zij zullen toch gewis geen rijtuig of luchtballon gebruikt hebben." »Misschien zijn zij hier eenigen tijd blijven stilstaan," merkte ik op. »Ha! 't is al in orde. Daar gaat hij weer," zei mijn metgezel, met een zucht van verlichting.
Heeft elke schup aarde, welke met hollen klank op zijne doodkist nederviel, u niet tot in het diepste uwer ziel ontroerd? Ja, bij dit laatste vaarwel tusschen u en uwen meester, tusschen het leven en den dood, voert dit graf uwen geest gewis naar de tijden terug, toen zijne strenge stem u in de ooren klonk.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek