Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 25 mei 2025
Men begrijpe mij goed: ik redeneer het wonder niet weg uit Jeanne d'Arc's leven; ik getuig alleen maar, dat het wonder komt, als eene gave Gods, tot menschen, die in staat zijn op nog iets anders te letten dan op stoffelijke dingen, en naar iets anders te luisteren dan naar de eigen gedachten.
Laat ons er een beschrijven. Een oostersche dag begint vroeg. Als de eerste lichtstralen in het Oosten te zien zijn, wekt de muezzin de slapenden en roept ten gebede. "God is groot, God is groot. Ik getuig, dat er geen God is dan God! Kom ten gebede; gebed is beter dan slaap." En ieder vrome Mohammedaan staat op, doet de vereischte wasschingen en begint den dag met het loven van den Schepper.
Myn kind, als men je zeggen zal dat ik een ellendeling ben die geen moed had om recht te doen ... dat er zooveel moeders zyn gestorven door myn schuld ... als men je zeggen zal dat het verzuim van je vader den zegen wegstal van je hoofd ... o Max, o Max, getuig dan wat ik leed! En hy berstte in tranen uit, die Tine afkuste.
"Ja!" antwoordde Piet Bathory met vastberaden stem. "Dat getuig ik volgaarne!" "Ja!" herhaalde Luigi Ferrato, even onwrikbaar. "Ook ik ben gereed dat te getuigen!" "Zij hebben den dood ten volle verdiend!" vervolgde de eerste plechtig en ernstig. "En iedere aanspraak op medelijden of genade verbeurd!" beaamde de andere.
ANGELO. Mijn vorst, in waarheid, dit getuig ik meê; Hij spijsde niet te huis, men sloot hem buiten. HERTOG. Maar gaaft gij hem de keten, ja of neen? ANGELO. Gewis, heer, en toen hij naar binnen vlood, Zag ieder hier de keten om zijn hals. KOOPMAN. En ik kan ook bezweren, dat mijn ooren De erkent'nis hoorden van de ontvangst, en toch, Gij hadt die vroeger op de markt geloochend.
Neen, niet gemeesmuild, niet gefluisterd, Getuig wat uw verbeelding is: Of schalke als die van vroeger dagen, Wier wieken, gift van scherts en lust, Op 't feestmaal werden uitgeslagen, Haar smetteloosheid zich bewust, Die zonder blaam, die zonder vrees Het menschelijke menschlijk prees; Of... laat mij haar onreine noemen, Die onder dubb'len sluijer kleurt, Die eischt dat we ied're drift verbloemen, Wijl ze elken zegen heeft verbeurd: Wit graf waarbij de minne treurt!
ADRIANA. Wee mij, het is mijn man! Getuig nu zelf, Dat een onzichtb're toovermacht hem drijft! Zoo even was hij in de abdij verborgen, Nu is hij weder hier, geen mensch weet hoe.
"Het is onmogelijk." De arme lieden gingen stil en treurig heen. "Getuig, o eeuwig God," zeide George, op het graf van zijn armen vriend knielende, "getuig, dat ik van dit uur af doen zal wat één man kan doen, om dezen vloek der slavernij uit mijn land te drijven." Geen gedenkteeken kenmerkt de laatste rustplaats van onzen vriend. Hij behoeft er geen.
ÆGEON. 't Is wel het zwaarst, wat gij mij op kunt leggen, Dat ik mijn onuitspreek'lijk leed u meld; Maar opdat elk getuig', dat drang des harten, Niet lage misdaad, schuld is van mijn dood, Wil ik verhalen, wat mijn smart mij toelaat. Ik stam uit Syracuse en was gehuwd; Mijn vrouw zou heel mijn heil en ik het hare Geweest zijn, had niet onheil ons vervolgd.
GRAVIN. Gauwert, loop bewaar uw Hooy wel. JERONIMO. Ach! Het loopt te hoog. GRAVIN. Weg zot. JERONIMO. Had ik getuigen! ORATYN. ’k Lach Me slap! zy komen schoon voor ’t huis myn meester vieren. Myn Heer, Mevrouw, vertrekt eens aanstonds met jouw tieren. JERONIMO. Myn Heer, getuig eens... GRAVIN. Dat hy zot is, is’t niet waar? JERONIMO. Myn Heer, dat hoor jy, ei, onthou dat woortje maar.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek