Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 16 mei 2025


Medelijdend ziet dokter Abels hem aan, als hij antwoordt: "Er zijn meer lieve meisjes in de wereld, Dorus. Troost je; je bent nog zoo jong, dat...." "Hoe kunt u dat zeggen, dokter! Moet men dan eerst oud zijn om lief te hebben?" "Dat niet, Dorus, maar..." "Maar ik zal nooit meer eene andere kunnen lief hebben, nooit! dat weet ik zeker." "Wees kalm en redeneer."

Wat we willen vinden, is: de liefde van dat ik met de liefde van dat gij in eenklank brengen. Met andere woorden: we moeten ons met onszelven vereenzelvigen, de eene van ons met den andere, en ommegekeerd .... Ge verweet mij daar iets, dat ge kunstmatig noemdet. Nu, en waarom niet? Waarom niet kunstmatig? Waar begint voor u het kunstmatige? Ik redeneer toch!

Zucht naar kennis drijft bij Goethe Faust tot beoefening der magie en tot zijn verbond met den duivel; bij Marlowe heeft de zucht naar wetenschap weinig te beteekenen en openbaart zich alleen door eenige vragen over verouderde redeneer- en sterrenkunde; wat Faustus bij hem door de magie tracht te verwerven, is roem, macht en genot.

Ge begrijpt, men kan zich ergens aan hechten; ik ben een eenvoudige goede kerel; ik redeneer niet, en houd van de kleine; mijn vrouw is driftig, maar houdt ook van haar. 't Is als ware het ons kind. Ik moet haar in huis hooren keuvelen." De vreemde bleef hem strak aanzien. Thénardier voer voort: "Vergeving, verschooning, mijnheer, men geeft zoo maar zijn kind niet aan den eerste den beste.

Maar Javert, die zich slechts bij eene gedachte hield, voer voort: "Overdrijven! ik overdrijf niet. Ziehier hoe ik redeneer. Ik heb u onrechtvaardig verdacht. Dat is niets. Wij, politiemannen, hebben recht ieder te verdenken, hoezeer 't verkeerd is, de verdenking tot hooger geplaatste personen uit te strekken.

Misschien heb jij wel gelijk en redeneer ik als een kip zonder kop! riep zij uit, haar overwinning verwerpende bij het leed, dat deze haar verwenden jongen toebracht; alleen ik bid je: overleg, weer verstandig, Georges! En zij drukte twee lange kussen op zijn oogleden, die zich sloten, en waaronder zij iets vochtigs ried. Hoofdstuk XIV. Adieu, Betsy, dag Henk!

Men begrijpe mij goed: ik redeneer het wonder niet weg uit Jeanne d'Arc's leven; ik getuig alleen maar, dat het wonder komt, als eene gave Gods, tot menschen, die in staat zijn op nog iets anders te letten dan op stoffelijke dingen, en naar iets anders te luisteren dan naar de eigen gedachten.

Woord Van De Dag

rozen-hove

Anderen Op Zoek