Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 10 mei 2025
Klaartje antwoordde op alles met een onbedeesd en vroolijk gezicht. Gerrit kon zijne oogen niet van haar afhouden. Hoe schoon was zij van nabij gezien! Hoe weelderig waren hare vormen; hoe doorschijnend haar blanke hals; hoe zuiver de omtrekken van haar gelaat en de lijnen van haar gestalte!
Deze ziekte is besmettelijk en gevaarlijk!« »Weet iemand anders nog iets?« Toen zeide Karel, dat het een »baktil« was, en betoogde Gerrit, dat »hij« binnenkwam door de neus,... vervolgens ontstond twist onder de toehoorders, waardoor de docent genoodzaakt werd de debatten te sluiten, en den raad gaf, véél te rooken.
De beste zijde van 's mans overtuiging in dezen was, dat zij hem zeer liberaal denken deed over alles wat de studiën en bekwaamheden van Gerrit kon uitbreiden en in de hand werken; Gerrits bibliotheek was een van de beste die ooit een medisch student bezeten had, en dat hij, na zijn graad verworven te hebben, Berlijn en Parijs zien zou leed geen twijfel. Meisjeskwelling.
"Kaartjes zien," hernam de conducteur. Meeuwsen begon te zuuken, te zuuken.... "'k Het ze toch zoo best geburgen," zei hij, alle zakken doorzoekende. "Nou laat maar zitten," hernam de conducteur, de man was erg koud en verlangde weer naar 't warme hoekje in den dichten wagen: "Als je ze straks maar toonen kunt." "Best!" zei Gerrit, die den man nou nog al vrindelik vond.
En nu hij dien glimlach op haar gelaat zag, nu daalde daar op eenmaal een groote warmte in zijn ziel, en vóórdat hij 't wist, was de vraag er al uit: »Geertje, hoe gaat 't met je kind, met den kleinen Gerrit?« Zij antwoordde niet, maar zag hem lang en rustig met haar groote blauwe oogen aan.
Daar voelde hij al heel weinig voor; hij is dan ook nooit getrouwd geweest. En het vervelendste was: wanneer men dominee Buddingh in een zaak haalde, dan was hij er niet meer uit te krijgen voordat de zaak zelf uit was. Dan bemoeide hij er zich zoolang mee, tot hij zijn zin gekregen had, of men was levenslang kwade vrienden met hem. Gerrit wist heusch niet wat hij doen moest.
De Waarnemend Burgemeester voornoemd W. C. van Braam."" "Neen maar!" zei vrouw Huiskamp, "daar is het eind van weg!" "En," ging Gerrit voort; "wat volgde er nu op? Het huis van Ds. Brummelkamp werd tevens tot een wachthuis gesteld, waar steeds drie manschappen moesten blijven, en een derzelve gedurende den nacht als schildwacht stond.
Het diner-project was gereed; en hoewel het ter eere van Gerrit was opgemaakt, was er echter bij de keuze der gasten weinig op zijn genoegen gelet. Tot verschooning zij gezegd, dat het oogmerk van dit ouderpaar veeleer was om met den knappen zoon te pronken, dan om den oppassenden zoon een genoeglijken dag te bezorgen.
De goede God zegen je, jongen!" riep hij eindelijk en gaf den knaap op elke wang een kus. De zeelui waren de een na den ander naar beneden gekomen, doch Huib zag het niet. Eindelijk sloeg hij de oogen op en riep: "Ja, Jaantje, een meisken ben je vast, en jij daar, Gerrit Leinsz, dit is nou mijn Jonge Kees, en nou de jonge den ouwen weer opzoekt, nou zal het weer gaan als een lier op een' Zondag!
Een oogenblik keken ze elkaar in de oogen; één oogenblik slechts, maar lang genoeg om Jannetje de hare met een blos te doen neerslaan. Samen gingen ze verder, het meisje begon: "Ik dacht dat...." Wat dacht ze? Dat Gerrit wel komen zou; en was ze daarom uitgegaan? Dat hij niet komen zou; en was ze daarom ook maar niet thuis gebleven?
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek