Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 20 november 2025
Nu, daaraan dacht Elsje niet, maar zij had wel een gevoel, alsof ze zichzelf niet was, toen zij op den feestdag na het ontbijt op de duin voor het hotel stond en in de kronkelende dorpsstraat beneden, tusschen de hooge linden, de vroolijke vlaggen zag wapperen, die helder beschenen werden door de volle, rijke zon. Koningin Wilhelmina zien!
Dat klinkt al heel hartelijk," plaagde hij haar met een ondeugende flikkering in zijn oogen, maar Elsje overwon hare verlegenheid, gaf hem met een spottend gezicht een deftige, kleine hoofdbuiging tot afscheid en deed de voordeur dicht. Toen verdween al hare deftigheid terstond.
Er waren verscheidene gasten en men at aan table d'hôte. Het trof toevallig dat Elsje een paar plaatsen van hare tante en Cécile af een stoel kreeg naast een vriendelijken, ouden heer, die al heel gauw een praatje met haar begon. Elsje antwoordde vroolijk en ongedwongen.
Laat Miss Piper bij je gaan zitten en ga dan even op je rustbank liggen." Cécile ging nu werkelijk heen en geduldig luisterde Elsje verder naar de terechtwijzingen en raadgevingen harer tante, die bizonder veel woorden schenen te vereischen.
't Sloeg op den Romphuizer toren juist halféén toen Jacoba Van Barneveld den brief aan 't adres van "Monsieur le docteur A Helmond, Hotel du Helder, rue du Helder, Paris," zorgvuldig in de brievenbus liet glijden. Om van het postkantoor naar de woning van Elsje de naaister te komen, moest zij de eerste straat rechts nemen. Maar Jacoba kiest haar weg ter linkerzij.
En ook zoo redeneerde de oude vrouw in al den eenvoud van haar hart wie weet, of Elsje met haar frisschen levenslust, met haar aardige, vroolijke praatjes en vooral met de reine, kinderlijke liefde van haar warm jong hart, niet een bizonder gunstigen invloed zou kunnen oefenen op haar tante en op het nichtje, dat wel al te veel gehecht zou zijn aan al de weelderige pracht en het genot, waarin zij leefde!
Met hun drieën keken ze moeder na, die op den dijk zich nog eens omkeerde, naar de lucht wees en een leelijk gezicht trok. "Kijk, Moes rokken," zei Elsje. "Straks waait haar doek nog weg. Zou ons huis niet om kunnen waaien?" "Wel nee," zei Bart, "dat gebeurt nooit. Wel een pan van het dak." "Dan wordt de zolder nat," zei Elsje. Bart talmde en draaide wat.
"Hoor eens Elsje," zei ze op zekeren dag, toen deze vroolijk geworden door een bezoek van kleine Liesje, die haar in geen enkel opzicht anders scheen te wenschen dan zij was en volgens hare zuster Loulou, "een allerdwaaste vereering voor Elsje had opgevat" "hoor eens Elsje, ik moet nu toch eens even ernstig met je spreken.
Door de teederste liefde voor haren vader gedreven, ving Elsje nu aan, om haren minnaar te bewegen haar in een voornemen behulpzaam te zijn.
Kom, doe maar gauw de oogen weer dicht." "Ja. Maar Keetje...." "Ja, jongejuffrouw?" "Hoe is het met allemaal beneden? Goed?" Keetje zweeg verlegen. Straks zou het arme kind weten wat er niet "goed" was hoe moest zij haar vraag beantwoorden? Maar Elsje maakte het haar gemakkelijk. Zij wachtte Keetje's antwoord niet af, maar had haar hoofd al weer op het kussen omgedraaid en was bijna weer in slaap.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek