Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 20 juli 2025
Ik dank jou ook hartelijk voor die heerlijke chocolade, Tom," riep Elsje. "Tot je dienst," riep Tom wijs terug. Nu was Liesje's hart eindelijk gerust en liet ze zich gewillig door de juffrouw overdekken en toestoppen. "Blijf je nog een beetje hier in de kamer?" vroeg ze toen aan Elsje. "Neen, neen, ik moet nu dadelijk weer naar boven," zei Elsje snel.
Ons manneke was daarop echter bedacht; hij haastte zich niet en het duurde een heel poosje, eer zijn grappig rond figuurtje langs den hoek der straat verdween. "Ziezoo, die zal wel veilig bij zijn moeder komen," zei de bediende, den winkel weer binnengaand. "En wat moet jij nu hebben, Elsje?" vroeg hij, zich tot een meisje wendend, dat geduldig bij de toonbank stond te wachten.
Deze stelde een lichte, opene plek voor in het bosch en het was Elsje, als zag ze in werkelijkheid de teere, groene tinten der wilgen en de zonnestralen, die door de takken speelden. Hé, wat moest het op die plek heerlijk zijn!
Het waren maar enkele regels, maar Elsje vond het toch heel moeielijk, die netjes en duidelijk op het papier te krijgen en zij had een erge kleur, toen het briefje af was en, voorzien van postzegel en adres, gereed lag om naar de post te worden gebracht.
"Maar kindje," zei ze, hare hand op Elsje's schouder leggend, "zit je hier nog zóó? Wel foei, dat is nu net om kou te vatten en ziek te worden! Kom, laat ik je maar eens gauw weer netjes maken. Dit is je japonnetje, he?" "Ja," zei Elsje, "maar ik durf toch niet weer naar binnen." "Niet weer naar binnen! Dat meen je niet! Je zult eens zien hoeveel plezier je nog zult hebben. Sta maar eens gauw op."
Toen het kleine meisje eindelijk onder de dekens lag, na hare beide armen om Elsje's hals te hebben geslagen en na haar met een "nacht snoes!" een nachtkus te hebben gegeven, dronk Elsje heerlijk rustig thee onder de veranda met de oude mevrouw d'Ablong en Frits, en ging de avond voorbij onder gezellige, vroolijke gesprekken.
Ondanks het geweld der medicijnen herstelde meester Schelting, doch zijn blik bleef somber, en slechts zelden sprak hij woorden, van eenige beteekenis. Elsje stond hem trouw ter zijde en voorkwam zijn geringste wenschen.
Je zult werkelijk met veel meer plezier bij ons logeeren, als je zelf probeert wat in den smaak te vallen. Het is voor Cécile ook niet prettig, als je zoo'n burgelijken indruk maakt. Wil je me nu beloven goed op te letten hoe Cilly en ik ons gedragen?" "Ja tante," zei Elsje, zoo kalm als het haar mogelijk was, "maar ik verlang er in het geheel niet naar om een modepop te worden.
"'t Zou je vader niets baten," hernam Willem: "kon ik in zijn voordeel spreken dan was het iets anders; maar men zegt algemeen dat meester Schelting suffende en niet meer geschikt voor het onderwijs is." Elsje vreesde het ook, maar, had hem iets ongeschikt gemaakt, dan was het zeker de bittere tijding geweest. Zij dacht zulks, doch zeide niets.
De aardige, jonge paardjes zetten zich vlug in beweging en voort ging het den straatweg over, het dorpje door en eindelijk door een prachtige beukenlaan op de bevallige villa toe, die door de oude mevrouw d'Ablong werd bewoond. Het was een ritje van een half uur ongeveer, maar in dien korten tijd genoot Elsje al zooveel, als had zij uren gereden door de bekoorlijke streek.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek