Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 25 oktober 2025
Een blik der gouvernante, die geen Hollandsch sprak, doch wel verstond, hield Lize's woordenstroom tegen; toch kreeg zij een terechtwijzing, en wel van Louis, den jongsten broer. »Zulke kleintjes! Hoe klein ben jij dan wel, jongejuffrouw Eliza? Jan is 13, ik ben 11 en jij wordt gauw 10, en durft ons zulke kleintjes noemen, pas op, hoor!«
"Nu, het was juist op die manier dat het met Eliza Jane begon, en met Helena Sanders." "Houd toch op met die spookachtige bakersprookjes. Gij oude dames, wordt zoo wijs, dat een kind niet meer kan hoesten of niezen, of gij ziet den dood vooruit. Pas maar op het kind, houd haar buiten de avondlucht, laat zij zich niet te moe maken met spelen, en het zal wel schikken." Zoo sprak St.
En hij zegt dat hij, hoewel ik niet spreek, toch zien kan dat ik den duivel in mij heb, en dat hij dien er uit wil jagen; en op den een of anderen tijd zal hij er ook wel uitkomen op eene manier die hem niet bevalt, of ik heb het mis." "Och, wat zullen wij doen?" zeide Eliza treurig.
"Neem haar in uwe slaapkamer, daar, en laat ik het hoentje braden, terwijl gij het haar zegt." Rachel ging weder naar de keuken, waar Eliza zat te naaien en de deur van een slaapkamertje openende, zeide zij vriendelijk: "kom hier binnen met mij, mijne dochter. Ik heb u iets nieuws te zeggen."
Shelby en zijne vrouw konden, na het langgerekte gesprek van den vorigen avond, niet spoedig tot rust komen, en het gevolg daarvan was, dat zij den volgenden morgen wat langer dan gewoonlijk bleven slapen. "Het verwondert mij waarom Eliza niet komt," zeide Mevrouw Shelby, nadat zij verscheidene malen vruchteloos aan hare schel had getrokken.
Zoo sprak de arme heidensche Kentuckiër, die niet in de constitutioneele burgerplichten onderwezen was en zich dus liet verlokken om eenigszins op eene christelijke manier te handelen, hetgeen hij, als hij beter opgevoed en meer verlicht was geweest, niet had mogen doen. Haley had met stomme verbazing naar dit tooneel staan staren, totdat Eliza achter den hoogen kant verdween.
Als ik hem dat niet eens betaald zet!" Zijn gezicht betrok en in zijne oogen gloeide een vuur, dat zijne jonge vrouw deed beven. "Wie heeft dien man tot mijn meester gemaakt dat wil ik maar weten," voegde hij er bij. "Och!" zeide Eliza droevig. "Ik heb altijd gedacht, dat ik mijn meester en meesteres moest gehoorzamen, of dat ik geene Christin kon zijn." "Dat is misschien wel gezegd in uw geval.
"Gij zult altijd lief zijn, wat gij ook doen moogt," antwoordde George. "Wat maakt u zoo ernstig?" zeide zij, voor hem op eene knie zinkende en hare hand op de zijne leggende. "Wij zijn nog maar vier en twintig uren van Canada, zegt men. Maar één dag en nacht op het meer, en dan o dan!" "O, Eliza!" zeide George, haar dichter bij zich trekkende; "dat is het!
"Het verkocht?" herhaalden beiden, van ontzetting de handen opstekende. "Ja, het verkocht," antwoordde Eliza, op vasten toon. "Ik sloop van avond in de kast naast de deur van Mevrouw en toen hoorde ik meester haar vertellen, dat hij mijn Harry en u, Oom Tom, beiden aan een handelaar had verkocht, en dat hij van morgen te paard uitreed, en dat die man vandaag bezit van u zou nemen."
En daarmede haalde John zijne vingers door zijne verwarde haren en lachte smakelijk. Flauw en afgemat kwam Eliza met slepende tred naar de deur, met haar kind vast in slaap op haren arm.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek