Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 21 juli 2025
Elisabeth zag hem, tot om den rotswand, met een koelen en hatelijken glimlach na. "Gek!" dacht zij, "gek! Mij te zeggen dat je haar zoo innig liefhebt en met haar wilt trouwen! Je wilt dat lieve gezichtje hebben, niet waar? Dat krijg je nooit; ik zal het wel voor je bederven! Die lieve Beatrice, zij is niet in staat een liefdeshistorietje met een getrouwd man te hebben o, zeker niet!
Dit zou haar misschien bewegen er van te zwijgen als zij een geest gezien had. Hij wist niet, dat zij een veel hooger spel voor zichzelve speelde, een spel waarbij duizenden 's jaars te winnen waren, en dat zij bovendien razend jaloersch was, wat bij zulk een vrouw voor liefde moet doorgaan. Elisabeth zeide op dat aanbod niets, en voordat Granger zijn dank kon betuigen, was Geoffrey weg.
A propos, ik heb beloofd er uw vader niets van te zeggen. Ik hoop dat gij het ook niet doen zult." "Zeker niet," antwoordde Elisabeth, en dat zou ook wel het laatste geweest zijn wat zij had willen doen. "Adieu dan, mijnheer Davies. Wees niet neerslachtig; alles zal nog wel terecht komen. Bedenk dat ge mij altijd hebt om u te helpen." "Dank u, dank u," zeide hij ernstig, en ging heen.
Het was doodstil in huis; Betty, de dienstmaagd, was in de keuken bezig, de dokters waren beiden weg, en Elisabeth en haar vader waren uit. Het weer had uitgeraasd; er was dien dag geen wind, en de zonnestralen, die door het open venster schoten, deden Geoffrey verlangen in de vrije lucht te zijn. Hij had geen boek om te lezen, en telkens kwam die echtelijke twist hem weder in de gedachten.
Beatrice ging, nog bij zichzelve lachend, naar huis, waar Elisabeth haar streng de les las over haar "ongepaste vrijmoedigheid." Maar Owen Davies vergat nooit de dankbaarheid, die hij haar verschuldigd was. In zijn hart gevoelde hij zich overtuigd dat, als zij er niet bij was geweest, hij voor juffrouw Thomas de vlucht zou genomen hebben, om nooit terug te komen.
"Uit Londen," herhaalde zij. "Daar wist ik niets van. Elisabeth heeft mij er niets van verteld. Dat heeft zij zeker vergeten." "In allen gevalle ben ik hier. En hoe gaat het u?" "O, nu weer heel wel. Ziezoo, nu ben ik van den schrik bekomen. 't Is niet goed iemand zoo te verschrikken, mijnheer Bingham.
Daar verschijnt hij, terwijl zijne dochter Elisabeth teeder hare armen om hem heengestrengeld houdt. Het meisje is niet ouder dan twintig jaar. "Is hij schuldig?" "Hij heeft een schuldige briefwisseling gehouden met Ponteau, Secretaris der civiele lijst!" "Naar La Force!" klinkt het vonnis. Voort gaat het naar de poort.
Ach, Elisabeth, als een kavalier een fatsoenlijke vrouw een dans vraagt, moest ze dien weigeren, als hij haar bloemen aanbiedt, moest zij ze op den grond gooien en vertrappen, als ze hem liefheeft moest ze liever sterven dan zijn vrouw worden. Er was een onder de kavaliers, die een afgezet predikant was. Hij had zijn ambt verloren door dat hij dronk. Hij was dronken in de kerk.
De vele wreedheden, op Lumey's bevel begaan, boezemden ook den Engelschen zulk een afkeer in, dat Elisabeth, die sinds kort weer op een beteren voet met Philips II stond, niet weigeren kon, aan Alba's dringende vertoogen het oor te leenen. In de laatste dagen van Maart beval zij, dat Lumey en al zijne aanhangers terstond Engeland verlaten moesten.
Het plan werkte goed, maar zou het niet tot een climax gebracht kunnen worden? O, als hij maar de onbezonnenheid beging van met Beatrice weg te loopen, zoodat zij haar kwijt was en vrij haar eigen spel kon spelen! Kort na het avondeten, gingen Elisabeth en Beatrice naar bed en lieten haar vader met Geoffrey alleen. "Welnu," zeide Granger, "hebt gij een woordje met Beatrice gesproken?
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek