Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 21 mei 2025


"Bij den Hemel, het was mijn schuld niet, mijnheer Bingham," bracht de oude man stamelend uit. "Ik ben er onschuldig aan. Die vrouwelijke Judas, Elisabeth, heeft haar zuster verraden, omdat zij zelve met hem wilde trouwen;" en hij wees naar de ineengezonken gedaante op den vloer.

Zij kwamen thuis en dronken thee, en toen maakten Granger en Elisabeth zich gereed om naar de avondgodsdienstoefening te gaan. Tot Geoffrey's teleurstelling, deed Beatrice dat ook. Hij had verwacht een rustig wandelingetje met haar te doen dat was waarlijk te erg. Gelukkig, of liever ongelukkig, was zij het eerst gereed, zoodat hij een woord met haar kon spreken.

"O, zoo!" zeide Elisabeth, die oplettend naar de weer te voorschijn gebrachte gaatjes in het zand had gekeken. "Dat is wel mogelijk, Beatrice is zoo'n zonderling meisje. Wat zijn dat voor letters, mijnheer Davies?" Hij zag er onverschillig naar. "Iets wat uw zuster met de punt van haar parasol schreef, terwijl ik tegen haar sprak. Ik herinner mij dat ik het haar heb zien doen."

Als zij stierf heimelijk, plotseling stierf zou Geoffrey voorzeker gered zijn; men zou hem niet lastig vallen; er zou niemand zijn, over wie men hem lastig zou kunnen vallen: Owen Davies zou dan niet met haar kunnen trouwen, Geoffrey zou zich voor haar niet in 't ongeluk kunnen storten, Elisabeth zou haar niet meer kunnen vervolgen.

"Lieve gravin," zegt zij, "wat brengt u er toe het bal te verlaten, om een eenzame, oude vrouw als ik ben op te zoeken? U is al te goed." Gravin Elisabeth kan niet antwoorden; haar stem wordt verstikt door ontroering. Mevrouw Scharling antwoordt voor haar, dat zij niet kon dansen, omdat ze aan de Majoorske dacht.

En laten wij nu naar binnen gaan; er is niets anders meer te zeggen dan dit: als ge mij een laatst vaarwel wilt zeggen, lieve Geoffrey, zal ik morgenochtend op het strand wachten." "Ik vertrek om half negen," zeide hij, met een heesche stem. "Dan zullen wij elkaar om zeven uur ontmoeten," sprak Beatrice, en ging hem voor naar binnen. Elisabeth en Granger zaten reeds aan het avondeten.

Opgemaakte echte veeren, zooals wij ze gaarne allen hadden willen koopen, kan men goedkooper en beter in Londen of Parijs dan in Port Elisabeth verkrijgen, want al wat daar verkocht wordt, is eerst in die wereldsteden geweest om de behandeling te ondergaan, die noodig is, om ze tot sieraad te doen strekken op dameshoed of als boa. Hier kent men de finesse's van dat werk niet.

Terwijl wij bij haar zaten, telegrafeerde zij naar eene vriendin van haar in Graaff Reinet, een plaats niet ver van Port Elisabeth, om toch vooral eene bijeenkomst te beleggen en mij uit te noodigen, daar te komen spreken. Daar wonen vele Hollanders en daar is een centrum van tegenstand.

"Ik speel de rol van een ontrouwe vrouw, en loop voor drie weken van hem weg. Dat is heel slecht van mij, niet waar? Maar ik heb een afspraak, en die moet ik houden. 't Is lastig." Geoffrey, die zijn thee dronk, grimlachte bitter achter zijn kopje. "Zij doet het bizonder goed," dacht hij. "Gaat uw dochtertje met u mee, Lady Honoria?" vroeg Elisabeth.

van den voet naar den top leiden drie wegen, welker symbolische beteekenis ons verklaard wordt. ELISABETH zelve deelt dikwijls mede op welken tijd, onder welke omstandigheden zij in dien toestand van extaze geraakt en hoe lang die toestand aanhoudt . Doch niet altijd is zij in extaze. Dikwijls geen wonder bij zulk een lichaams- en gemoedstoestand wordt zij overvallen door droefheid en somberheid.

Woord Van De Dag

rozen-hove

Anderen Op Zoek