Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 27 juni 2025
Neen, ze dacht dat de dennen haar riepen; en ze bleef staan kijken en luisteren naar de dennen. Toen zijn er lichtjes in haar oogen gekomen, en die zijn neergevallen ... ik denk op het pad, ginds! Die moet je mij geven; die wil ik hebben, opdat ik ze voor haar bewaren kan, of bij me houden. Dat waren tránen, klein, dom ding daar je bent! Dat waren tránen! Die k
En wat denk je, Dominé, dat Heintje daar op zei? Dat was het ook, zei ik, want dan waart gy een ondeugende Jongen: maar ik zie nu wel, dat gy een braaf kind zyt. En ik troostte hem weêr zo wat: en zoo kwamen wy aan boord, met de sloep. Daar kwam Janmaat en Ceesneef op de proppen: "hier, Hein, wat dit en dat! de valreep! daar is onze Kadet Redelyk; met zyn Vader."
En ik denk aan het schoone jonge vrouwtje dat haar Eduard aanbad. Hij hij droeg haar op de handen. Hun liefde was hun hemel. En nog was het kindje niet geboren, dat hun echt bekronen zou, toen zij starend neerzat in 't sombere rouwkleed. Geknakte lelie! En uw zomer zou zoo schoon zijn! Maar uw kind werd uw liefde en rijkdom. Zoo had de zomer dan toch zijn bloemen voor u, trouwe moeder.
Eindelijk zei Tom nauw hoorbaar: "Denk je, Huck, dat Hoss Williams ons hoort praten?" "Natuurlijk, ten minste zijn geest." Na eene pauze zeide Tom weer: "Ik wou, dat ik gezeid had, mijnheer Williams; maar ik bedoelde geen kwaad. Iedereen noemt hem Hoss." "Een mensch kan anders niet te beleefd zijn, als hij over doode menschen spreekt, Tom."
'k Wil niks weten... smijt dien hoed uit de kamer!" "Marie, Marie!" "'k Wil niks van die vrouw zien." "Laat 'm liggen, kind... Denk an Jan die"... "Mijn arme jongen, mijn eenige jongen!.. Dat-ie zoo vroeg sterven most!... Waarom is d'r 'n God op de wereld... als jonge menschen zoo weggehaald worden!"
Toen vroeg hij haar of ze dacht te trouwen. Ze antwoordde, met een glimlach, dat het niet mooi was, met iemand den spot te drijven. "Wel neen, ik denk er niet aan!" En hij sloeg haar den linkerarm om het middel. Ze liep zoo voort gesteund door zijn arm; hun stap vertraagde.
"Je zult voortgaan, zooals je begonnen bent, en Amy zal je al je levensdagen regeeren." "Nu, zij doet het zoo onmerkbaar, dat ik niet denk, dat het mij veel zal kunnen schelen.
"Ik denk majoor, dat u méér vertrouwen in me stelt dan je me straks woudt toonen. Toen u er slecht aan toe waart, toen hebt u gezegd: jij kunt me beter maken dokter; doe alles wat in je vermogen is, dan zal ik.... enfin, die belofte doet niets ter zake. En nu nù moet ik weer met zekerheid bepalen dat u aan een beroerte...." "Neen, ben je gek, dat moet je niet met zekerheid bepalen, ik wilde...."
Maar in Bleking gaat het heel anders toe, als land en zee elkaar ontmoeten. Daar splijt het land zich in kapen en eilanden en eilandjes, en de zee verdeelt zich in fjords en baaien en inhammen, en misschien komt het wel hierdoor, dat alles er uitziet, alsof hier land en zee elkaar in vreugde en eendracht te gemoet komen. Denk nu allereerst aan de zee!
Denk een oogenblik aan de honderden bruggen, die hier zijn gemaakt en alom over de rivieren en stroomen gelegd; aan de transatlantische stoomschepen, de booten en lokomotieven, geweldige leviathans, die hier hunne vleugelen en hunne longen kregen en die sedert, naar de vier winden uitgezonden, door den stoom bezield, land en zee doorploegen in ijlende vaart.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek