United States or Guam ? Vote for the TOP Country of the Week !
"Een sutty," antwoordde de generaal, "is een menschenoffer, maar een vrijwillig offer. De vrouw, die gij daareven gezien hebt, zal morgen bij de eerste schemering verbrand worden." "Dat canaille!" riep Passepartout, die een kreet van verontwaardiging niet kon onderdrukken. "En dat lijk?" vroeg Fogg.
Maar toen men wilde voortgaan, verhief zich een dreigend gemompel uit den volkshoop, die intusschen de poort had gevuld, en in een oogenblik waren onze vrienden omsingeld door een troep havelooze vagebonden, die de vuisten balden en woedende blikken op hen wierpen. Parbleu! mompelde de kapitein, dat ziet er gek uit; op mijn woord dat canaille is tot alles in staat.
Ik nam de kaars en begaf mij naar het ledikant en toonde mijn gezicht aan Camilla: "Trouwelooze," zei ik, "herken je den al te lichtgeloovigen Gil Blas niet, dien ge bedrogen hebt! Zoo, canaille, ontmoet ik je dan eindelijk na je lang tevergeefs gezocht te hebben. De rechter heeft mijn beschuldiging aangenomen en zendt deze gerechtsdienaren om je te arresteeren.
't Spreekt vanzelf dat dit instemmen met den deun van den dag, gewoonlyk ver van oprecht was. Binnen de wanden der staatsie-koetsen heette dat "goede Volk" zeer dikwyls doodeenvoudig: la canaille, 'n kwalificatie die wel niet geheel juist was, maar toch niet verder van de waarheid afweek dan de zoetemelks-praatjes van Rousseau.
"Omdat," vervolgde Alfred, "iedereen duidelijk genoeg zien kan, dat alle menschen niet vrij en niet gelijk geboren worden. Wat mij betreft, ik houd van dat republikeinsche gezwets de grootste helft voor klinkklaren onzin. Het zijn de kundigen, de beschaafden, de gegoeden, die gelijke rechten behooren te hebben, en niet het canaille."
Want 't kon zijn, dat dat canaille van een beer wist, dat Fabers koeien in een oude schuur staan zoo goed als onder den blooten hemel. Jawel! ziet hij daar niet iets groots en donkers over 't veld op de schuur aankomen. Dat moest de beer zijn. Hij legt 't geweer aan; en zal juist schieten maar dan krijgt hij berouw.
Alles is geregeld. Ik heb mijn lieden gesproken. Hij komt van avond te zes uren, zijn zestig francs brengen, de canaille! Hebt ge gehoord, hoe ik hem met mijn zestig francs huur, mijn huisheer, en 4 Februari beet heb gehad? 't is nog geen drie maanden! Hij zal dus te zes uren komen; op dat uur gaat de buurman eten; vrouw Burgon is uit schoonmaken; er is dus niemand in huis.
Wij hebben hunnen heilige geslagen en dat volk is duivels verzot op die gewaande gekken. Welnu, zeide de luitenant, wij moeten er toch door. Dat spreekt vanzelf, zei Dries; komaan, ik heb heel veel lust dat canaille eens door elkaar te slaan. De kapitein maakte eene beweging om voort te gaan, doch niemand verroerde zich. In dien levenden muur was geen doorgang te vinden.
De kapitein haalde de schouders op. Wat wilt ge, antwoordde hij. Wie zal hen iets doen. Zie ze gaan, loerend rondblikkend; bij het minste wat hun verdacht voorkwam, zouden zij met het geweer in de hand spreken. Neen, men vreest dit canaille te veel om hen te bemoeilijken; volk en overheid vreezen hen en heulen met hen.
Hij sloop dus zachtjes naar buiten op de gang en, ja, waarlijk! daar brandde ook de lamp nog. Hij stak zijne kaars aan, ging terug, hield het licht in de hoogte, en zag iets boven op het ledekant liggen, en riep: "Ah, canaille!" Hij klom tegen het ledekant op, maar kon er toch niet bijkomen.
Woord Van De Dag