Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 5 mei 2025
"Wat een roerend schouwspel!" zei Cécile zachtjes tot Louise, die met haar bij het raam stond. "Och, ik vind het eigenlijk heel aardig dat ze zoo blij is," fluisterde Louise terug. "En wat is ze er lief gaan uitzien, Cilly. Ze heeft zoo'n mooie kleur van haar gekregen en ik heb vroeger nooit opgemerkt dat ze zulke aardige oogen had." "Lieve tijd, Lou, ze kan best hooren wat je zegt.
De meid kwam terug; zonder spiegel zette Cecile zich het zwarte tulle hoedje op, sloeg de kant om haar hals, maar nu Greta de handschoenen aanbood, sprak zij: Neen, niet deze; haal een paar grijze ... De meid ging opnieuw en toen Cecile naar Quaerts zag, werd haar glimlach grooter; ze lachte even. Wat is er toch? vroeg zij ondeugend, hoewel ze het wel wist.
Zij weet niet dat zij weg is." "Dat is ten minste één geluk," zeide Cécile. "En Missy?" "Die zal mij wel gezelschap houden van nacht. Zij weet alles." "O, dus dan blijft u ten minste niet alleen, gelukkig. Nacht moedertje." "Nacht lieveling. Probeer je dan heusch om gauw in slaap te komen en je niet te angstig te maken over Elsje?" "Ik ben heelemaal niet angstig, mama.
Het spijt me heel erg te hooren, dat zij haar jaloezie nog altijd niet overwonnen heeft." "Och tante, ik ben heelemaal niet jaloersch op Cécile," zei Elsje, die zichzelf werkelijk weinig in bedwang had thans, opgeschrikt als zij was uit hare vroolijke stemming door de onverwachte strafpredikatie harer tante. "Ik ben juist heel blij dat...." "Zwijg Elsje," viel mevrouw d'Ablong in.
Toen werd die stilte volkomen en Cecile bleef roerloos zitten, leunende in de drie kussentjes der chaise-longue, zwart in haar krip, als eene schaduw tegen het licht der lamp, de oogen voor zich uit turend.
"Hè, wat geeft ze me daar een stomp!" riep Cécile uit, zich boos over den arm wrijvend. "Ik bedank er voor om haar te helpen, mama." "Ik heb je hulp ook heelemaal niet noodig," zei de arme Elsje, buiten zichzelf van ergernis. "Bedaard wat meisje, bedaard wat!" zei hare tante berispend, "bedenk een klein beetje wie je voor hebt, als 't je blieft.
Zij volgde Cécile zonder een woord te zeggen en vroeg zich in het voorbijgaan met bitterheid af, hoe zij met mogelijkheid luid zou hebben kunnen "stampen" op de zware, mollige loopers van de trap. Haar hand gleed voorzichtig in den groven wollen handschoen over de breede leuning, terwijl Cécile haar in al de elegance van keurige, lage goudleeren schoentjes en zwart zijden kousen voor ging.
Het viel haar dien eersten dag zeer mee, dat Louise zooveel vriendelijker jegens haar was dan ze verwacht had, maar den volgenden dag scheen deze het weer noodig te vinden, Elsje wat meer op een afstand te houden. Zij was zooveel jonger en Cécile had eigenlijk wel gelijk, het was vervelend dat dat jonge kind nu telkens mee moest, als zij wandelen gingen.
Keetje gehoorzaamde en terwijl ze nieuwsgierig keek naar de "jongejuffrouw," die er zooals zij later in de keuken vertelde, "niets jongedamesachtig uitzag met hare dikke, roode wangen," vroeg ze: "Wilt u het gas niet aan hebben, mevrouw?" "Jawel, dat is goed en vraag dan aan juffrouw Cécile of ze ook even hier komen wil." "Ja mevrouw."
Van 't najaar zullen we dus een aanvang maken met je goede privaatlessen te laten geven voor je gezondheid is het beter dat we nu nog wat wachten. Je kunt je nu wel vast wat oefenen in het Engelsch met Miss Piper. Over een poosje zullen Cécile en ik wel naar een of andere badplaats moeten en ik weet nog niet of we jou dan mee zullen nemen of niet. Dat hangt ook van je gedrag af.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek