Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 12 oktober 2025
Ik heb onzen Antoine nog nooit zoo gezien, fluisterde Madame Craen. En Marieken dan... dat is de jonkheid, zuchtte Madame Snepvangers. Waar is onze tijd gebleven! treurde de loodgieter. Och, wij zijn ook nog kleppers, blufte Snepvangers, en klopte zijn zich verwerende vrouw op de knie. Ook ditmaal liet de opwinding een beetje haarpijn achter, en Madame streek suf over de platte blessen.
Nou ... ik had haar ter-dege beet, blufte de dappere Petró, en toonde een blauwe plek aan de pols, waaruit ik zou besluiten dat Femke háár had beet gehad. Ze moet weêrkomen, riep Gertrude, ik zal 't haar verleeren! En ik, zei Mina. Zoo was ieder heldhaftig geworden, na den stryd. Dit gebeurt wel meer.
Maar de schipper was drukkend pedant en groots. Hy blufte op z'n gezag aan boord, op z'n deugd, op z'n zes gehuwde kinderen: Allemaal best af, m'nheer pastoor, best! Twee by 't waagdragen... 'n mooi vak, m'nheer pastoor! Jansen liet z'n kin op de gevouwen handen, en deze op den knop van z'n rotting rusten, maar antwoordde niet. Z'n gelaat teekende droefheid, en de waardin bespiedde z'n stemming.
Ja, blufte Snepvangers, ik was toch ook gebleven, al was het maar voor mijn kanarievogels, maar ik wou mijn vrouw redden... Mijnheer, Mijnheer, jammerde een dik zweetend heerken, staat mijn huis er nog in de Lozanastraat? Alles ligt plat, het Justiciepaleis en al de huizen in den omtrek, getuigde Snepvangers heel wreedaardig, we zijn onder de bommen weggeloopen en per mirakel ontsnapt.
Die het er nu zóó aanhangen, zei Craen, zijn maar mannen die geen geld gewoon waren ... met het trommeltje gewonnen, met het fluit je verteerd.... Antoine zal ze wel bijhouden.... Maar ik ga nu ook rentenieren.... Hij komt misschien nog in den Senaat, blufte Marieken. Met uw cens moogt ge wel een amusement hebben, vergoelijkte Snepvangers.
Zijn afscheidswoord, of, beter gezegd, het laatste, wat hij mij toevoegde, herinnert aan het geval van dien man, die blufte, dat de koning hem eens aangesproken had, en toen men hem vroeg, wat sire dan wel gezegd had, antwoordde: »Hij gelastte mij om uit den weg te gaan." Ongeveer even vriendelijk ging het met den admiraal. Pompeï en ik stonden op de kampanje.
Van waar kom je? vroeg Nigrina, wijdbeens en breedarms, haar mannevuist gesteund op de tafel. Van het paleis van den Keizer, edele vechtster! blufte Cecilius, waarop de dominus, dadelijk opgestaan, verschrikt hem fluisterde in het oor: Pas toch op: die patricische dáár komt werkelijk uit het paleis van den Keizer!!
Met 'n half pond van die steentjes, ben je zoo rijk dat je 'n eigen huis ken koope en niks hoeft te doen". "Da's lulle", zei 't manke jogje, stellig: "met 'n half pond steene 'n huis 'n héél huis! Wat kost dan zoo'n steen?" "Je heit 'r van hònderdduizend gulden", blufte Eleazar, die schik in de jongens-rapheid had: "van wel meer"...
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek