Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 4 mei 2025
Hij kwispelde, verdraaide zijn geheele lijfje, sprong, jankte, blafte en duwde zijn kouden neus den lang gezochte likkend en snuffelend in 't gezicht. 'Koest, Presto, in je mand! riep Johannes half slapend. Hoe dom van den baas! Er is geen mand in de buurt, zoover men zien kan. Langzaam begon de schemering te dagen in de ziel van den kleinen slaper.
De mist was hier veel lichter en hij kon de vreemde, fleschachtige steenovens zien met hun oranje, waaiervormige vuurtongen. Een hond blafte, terwijl zij voorbij gingen, en ver weg in de donkerte, krijschte een verdwaalde zeemeeuw. Het paard strompelde in een goot, zwaaide weêr op zij en zette het toen op een galop.
«Ik begrijp hem niet,» zei de sneeuwman; «maar ik heb er een voorgevoel van, dat het iets onaangenaams is, wat hij zegt. Zij, die zulke groote oogen opzette en zich toen wegmaakte, de zon, zooals hij haar noemt, is mijn vriendin niet; daar heb ik een voorgevoel van!» «Weg, weg!» blafte de kettinghond, liep driemaal in de rondte en kroop toen in zijn hok om te slapen.
Bruun kwispelstaartte uit alle macht, liep van de slaapkamer naar mij en van mij naar de slaapkamer, en keek mij met zijn trouwe, bruine oogen zóó smeekend aan, alsof hij zeggen wilde: doe nu toch die nare deur open, ik kan toch niet door 't sleutelgat. "Kom dan maar," zei ik, en toen was Bruun niet te houden, hij sprong tegen mij op, likte mijn handen en blafte, dat hooren en zien je verging.
«Weg, weg!» blafte de kettinghond. «Een kleine jongen ben ik geweest, klein en lief, zeiden ze; destijds lag ik op een stoel, die met fluweel overtrokken was, daar ginder in het heerenhuis op den schoot der opperste heerschap, ik werd op mijn snoet gekust, en mijn pooten werden met een fijnen zakdoek afgeveegd, ik heette Ami! lieve, beste Ami!
Dingo sliep zeker ergens in een hoek, want hij blafte niet, zooals gewoonlijk. Negoro bleef, altijd zwijgend, een half uur lang den horizon waarnemen. Lange golven volgden elkander op, zonder nog in botsing met elkander te komen. Evenwel waren zij hooger dan met de kracht van den wind overeenkwam.
Toen de jongens hem omringden, vloog hij op, keek hen onderzoekend aan en blafte even. "Wat een fijn dier! Prachtig! Wat een kop! Wat een mooi haar! Laten we hem meenemen naar buiten!" Daar stoeiden en holden ze weldra met het vlugge dier in het zand. Hij maakte allerlei kluchtige sprongen en rende harder, dan een van hen allen. Totdat moeder de jongens binnen riep en het doopfeest begon.
"Ik durfde het niet doen, Mijnheer! en verder..." "En verder, kerel?" "En verder was hij al weg." "Waar had je hem gezien?" "Op de ossenmarkt te Frosny, Mijnheer!" "Wien had hij bij zich?" "Een grooten hond, Mijnheer! een grooten, zwarten, mooien hond, van echt ras, die tegen iedereen blafte en die..." "Domkop! je bent zelf een hond!
Nu konden zij elkaar verstaan en antwoorden en toen Harbert den naam van Cyrus Smith uitsprak, blafte Top, alsof hij zeggen wilde, dat zijn meester gered was. "Gered, nietwaar?" herhaalde Harbert, "gered Top?" En de hond blafte als om te antwoorden. Tegen vier uur in den morgen hadden zij ongeveer vijf mijlen afgelegd.
Mevrouw Van der Stoor is een krab! gilde Ange met tranen in de oogen van het lachen. En zeg eens, Eetje, waar laat ik je dan aan denken? vroeg Léonie met glanzende oogen, nadat Eline haar op de hoogte van het gesprek had gebracht. O, jij en Ange zijn net twee kleine puckjes, roaff, roaff! riep Etienne uit en blafte.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek