Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 22 mei 2025
JERONIMO. ’k Zou dan op staande voet Gaan by myn Rechter. GRAVIN. Och, myn Heer, wat zyt ge goed! JERONIMO. Wel, als gy spreeken wilt, Mevrouw, dan zal ik zwygen. GRAVIN. Och, wat verplicht gy my, myn Heer! ik zal haar drygen... JERONIMO. ’k Zou by myn Rechter gaan, en zeggen hem... GRAVIN. Ja. JERONIMO. Ziet; Ik zou hem zeggen, Heer... GRAVIN. Ja, Heer. JERONIMO. Bind my...
"Ja, ja, mijnheer, ik bind mijn schort voor." Ze slofte door de gang. Ik zat weer in mijn stoel, zenuwachtig met het boek in de handen. Stemmengemompel. Toen de ouwe, die de trap op kwam. Klop, klop. "Binnen!" "Mijnheer daar binne twee dames voor u." "Twéé?" "Ja meneer." "Twéé?" "Jawel, een ouwe en een jonge." "Laat boven kommen." Weer stemmengemompel. Weer trapgekraak. Weer klop-klop.
"Dat liegt gij, goddelooze schobbejak!" riep Don Quichot, die uit pure ridderlijkheid voor den zwakkere partij koos. "Gij liegt! Bind terstond den jongen los en betaal hem, wat hem toekomt, als gij niet op staanden voet met mijne lans doorboord wilt worden." In zijn angst bond de boer den jongen rekel los, en Don Quichot vroeg dezen laatsten, hoe veel geld zijn heer hem schuldig was.
Giet het nat van de vruchten af, bind het tamelijk dik met maizena en handel verder met de perziken als in R. 263 voor aardbeien met geslagen room wordt voorgeschreven. Pompoenen. Van een pompoen neemt men een stuk, zoo groot als men denkt noodig te hebben.
Bind mij zooals 't u belieft, maar ge kunt mij wel op een tafel laten liggen, evenals den andere." En met eene hoofdbeweging duidde hij naar het lijk van Mabeuf. Op den achtergrond van het vertrek stond, zooals men zich herinnert, een lange tafel, waarop men kogels gegoten en patronen gemaakt had. De patronen waren gereed en al het kruit was gebruikt, zoodat deze tafel ledig was.
't Is bepaald een slimme kwant, Jonker. Wat heeft hij uitgevoerd?" "Kom binnen, dan zul-je het hooren. Bind de paarden maar hier of daar vast. In dit weer gaan we toch niet verder." Zien we intusschen, wat er in de hut gebeurd was. Zoodra Heer Gijsbrecht van zijn paard gesprongen en, door den jonker gevolgd, naar binnen was gesneld, riep hij: "Hier is hulp!
JULIA. Neen, kind, dat bind ik op met zijden snoeren, Met twintig fraai bedachte liefdeknoopen; Zoo iets bijzonders staat een jonkman wel, Zelfs aan een rijp'ren dan ik schijnen zal. LUCETTA. Hoe moet de snit zijn van uw broek, mejonkvrouw? JULIA. Dat klinkt zoo fraai, als: "Zeg mij, edel heer, Hoe wijd wilt gij uw hoepelrok wel dragen?" Kies gij de snit, die u het best bevalt.
Eindelijk kwam de vrouw terug en ze sprak met een doffe stem: »gegroet Zachiël, als de deern in de korf steekt, bind los, Zachiël, te rechtertijd!« Toen was Joringel los; hij viel voor de vrouw op de knieën en smeekte, dat zij hem zijn Jorinde zou terug geven; maar zij zeide, dat hij haar nooit terug kreeg, en toen ging zij weg.
Ik wil die vragen van uwe zijde, lezer, voorkomen, en u mededeelen, dat ik gewoon ben, met een volstrekt niet grooten zak te reizen, dien ik wel haast onuitputtelijk zou mogen noemen, en waarin ik eene gansche huishouding berg. Te paard reizende, bind ik dien zak aan den zadel vast; ga ik te voet, dan draag ik hem aan twee riemen op mijn rug, even als den ransel van een soldaat.
Hij vergat er om het Scaec, dat trilde snorrende tegen de zoldering... Nu sloot hij spoedig het raam en herinnerde zich spottende Keye's raad: bind er een draad omme, Gawein, zoo gij het vangt...! En Gawein, werkelijk, zocht een stevigen draad en bond dien om het Scaec, tusschen de stukken door en bond het Scaec vast aan een luchterring in den muur en rondom de tafel en het stond na trillende nog, zoo gebonden, stil.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek