Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 24 juli 2025
Wie waagt het, een ander overlast aan te doen?" "Help, Heer!" klonk eene vrouwenstem. Doch zoodra had de ridder den klank dier stem niet vernomen, of hij riep uit: "Wat hoor ik? Die stem? Bertha, ben jij het?" "Gode zij dank! O, Gijsbrecht, wat komt je te juister tijd!" "Maar spreek, Bertha," zeide Gijsbrecht, haar bij de hand vattende, "wat is er, wat overkomt u?"
En ook Fulco scheen geen haast te hebben om zich gereed te maken, want nadat hij den jonker verzocht had een oogenblik te wachten, begaf hij zich naar de burchtzaal, waar Bertha en de overige vrouwen zich bevonden. De meesten dezer sidderden van angst en bezorgdheid over het lof hunner echtgenooten en zonen, die gereed stonden, hun leven te wagen voor het behoud van den burcht.
De groote pop van je zusje, die, welke er als man uitziet en Herman genoemd wordt, wil met pop Bertha in het huwelijk treden. Het is bovendien de verjaardag van de pop, en daarom zullen zij zeer veel geschenken krijgen!»
Bertha begreep, dat een enkel woord van haar voldoende was, om hen allen tot voortzetting van den strijd te bewegen. Doch dat woord wilde zij niet uitspreken. Zij gaf hun volle vrijheid om te handelen, zoo zij wilden. Zij konden zelven hun lof bepalen. Eindelijk zeide Jonker Jan kortaf: "Bij St. Joris, ik kies een eervollen dood in den strijd boven de galg.
De tijd zal misschien hulp brengen, maar in de eerste plaats moeten we op ons zelven rekenen. Wie zich zelven helpt, dien helpt God. Wel missen wij mijn dapperen gemaal, om ons aan te voeren in den strijd, maar wij hebben zijn vaandel, niet waar? Wilt gij mij dat helpen verdedigen?" Bij die woorden wees Bertha naar het vaandel, dat van den toren wapperde. "Dat willen we!
Wel begonnen de muren te waggelen, wel was reeds de hoofdpoort tot puin ineengestort, maar nog altoos wapperde Gijsbrechts vaandel van den toren en nog altoos weerklonk het bij elken aanval van de muren: "Voor IJselstein en Bertha!" Maar die kreet, eerst zoo schrikwekkend in de ooren der vijanden, was langzamerhand zwakker geworden en klonk nu nog slechts als de echo van dien uit vroeger dagen.
Als bruidsgeschenk ontving Bertha van hare ouders het rijke slot, waarin het feest gevierd werd. Intusschen was het daarbuiten, om het afgezette tournooiveld, nog veel drukker en woeliger geworden dan in den burcht. Honderden menschen, misschien wel duizenden, waren van de omliggende plaatsen samengestroomd, om het steekspel bij te wonen, dat ter eere van dit huwelijk zou worden gehouden.
Daar men meende dat deze Bertha een heel langen en platten voet heeft gekregen, doordat zij voortdurend de trede van haar wiel drukte, wordt zij dikwijls in de middeleeuwsche kunst voorgesteld als een vrouw met een krommen voet, en is daarom bekend als la reine pédauque.
Maar je kwam zoo laat, Gijsbrecht, en .... " "Ja, 't werd later dan ik gehoopt had, Bertha. Er was nog zooveel in orde te brengen op het kasteel, ten einde mijne schoone Bertha met eere als Edelvrouw te kunnen ontvangen, dat het mij waarlijk onmogelijk was vroeger te komen."
Doch nog voordat hij antwoord geven kon, riep zij uit: "O, neen, neen, Fulco, zeg het niet. Arme, trouwe jongen, uwe wonden zeggen mij reeds genoeg .... hij is vermoord, niet waar? Mijn droom! Mijn droom! O, ik vreesde het wel!" Bertha barstte in een hevig snikken uit en bedekte haar gelaat met de handen. "Vermoord, .... vermoord!" mompelde zij zacht.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek