Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 26 juni 2025
Ik stond voor de deur van ons huis een boterham te eten. Hij opende het hek niet, maar zijn hoofd er boven stekende, vroeg hij me of hier niet vrouw Barberin woonde. Ik verzocht hem binnen te komen. Hij opende het hek, dat op de hengsels knarste en kwam op het huis af. Nooit had ik iemand gezien, die zoo met slijk was bemorst.
'k Gun anderen met my deel in de Echtkoets, in uw hart: 'k Zwicht voor uw voorkeur, ja, en overwin mijn smart. Maar zend me, ô dierbre, niet onmenschlijk uit uw oogen! 'k Zal sterven aan uw zij' en met u oorelogen. 'k Zal, weerloos, onbevreesd, met dees ontblote borst Uw boezem dekken, en, van eigen bloed bemorst, De pijlen, u bestemd, in 't brandend harte vangen.
De haren van de vrouwen hingen in natte, slordige verwarring om haar vuurroode gezichten; de mannen, hemdsmouwen en broeken opgestroopt tot over de ellebogen en knieën, waren beslijkt en bemorst als hadden zij in een modderpoel ondergeduikeld.
Als sneeuw en regen daalt het vocht uit zijn schatkamer neder. Dan drinkt de aarde het in en bemorst het. Tot het in den bodem der aarde de zwangere graankorrel ontmoet. Die doet ze dan zwellen en bersten en een kiem uitschieten. Het laat zich in den halm opzuigen. Tot in de air dringt het vocht op.
Hij keek naar zijne handen, zijne smerige handen, bemorst met bruin-gedroogde bloedvlekken. Zijn rechterknie stak bloot door een scheur van zijne broek. Zijn hoed lag bij de deur een platgeblutste hoed met afgerukte randen. "Het stinkt hier" dacht Johan. Hij kwam moeilijk recht. Zijne beenen waren als bevroren vodden. Hij begon stillekens over zijn hoed te strijken, met werktuiglijke zorgzaamheid.
Die spot geldt niet Uw ware leven, Achter dien spot en er doorheen zie ik Uw ziel onbevredigd staren, Ik volg U in Uw geheimste schuilhoeken, waar nog nooit iemand U volgde, Indien Uw zwijgen, Uw voorovergebogen zitten aan Uw lessenaar, Uw onverschillig doen, de nacht, het wijde kleed der gewoonte U verhullen voor anderen, zij verhullen U niet voor mij, Indien Uw glad geschoren gelaat, Uw dwalend oog, Uw puistig voorhoofd anderen afstooten, mij doen zij dat niet, Uw bemorst kleed, lichaamseuvel, dronkenschap, gulzigheid, of vroegtijdige onmatigheidsdood, dat alles wordt door mij ter zijde geschoven.
De kerels zijn met bloed bemorst, maar 't is niet allemaal menschenbloed, want ze hebben eenige van de geroofde ossen geslacht, zooals een herder mij vertelde, maar de man maakte in zijn angst zoo'n haast om weg te komen, dat ik niets anders van hem te weten kwam. Ach, signor, ik heb ze uw naam ook hooren noemers." "Daar twijfel ik geen oogenblik aan," antwoordde Don Rebiera.
"Welnu, daar die gelegenheid ons ontsnapt is, laten wij dan toch maar voorwaarts gaan," zeide Pencroff, die reeds heimwee naar het Rotshuis voelde. Maar nauwelijks had hij zich opgericht of Top deed een heftig geblaf hooren, terwijl hij uit het bosch snelde met een lap, geheel met slijk bemorst, in zijn bek. Nab rukte hem dit uit den bek. Het was een stuk stevig linnen.
'Er is hier ook zo een zindelijkheid en stilte langs den weg, dat het mij ook al verwonderd heeft, hoe dat in zo een volkrijk oord plaats kan hebben; want, om u de waarheid te zeggen, in vroegere eeuwen, kon men geen straat in een drukke koopstad betreeden, zonder bespat, bemorst, gestooten en door het schrikkelijk geweld der rijdtuigen over de steenen bedwelmd, en half zinneloos te worden; menschen en beesten krielden toen daar zo verward onder een, dat men iemand ter vlugts willende groeten, dikwijls aan een tusschen rennend paard zijn' eerbied bewees.
Aan zijn flanken hingen en bungelden de drie paren banderillas, koddig met hun feestelijken smuk van geknipt, veelkleurig papier, lachwekkend als de tooisels van een clown die zich doodgesprongen heeft, bezoedeld en bemorst met bloed.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek