Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 15 juli 2025
Hier =kan= ik het niet uithouden!" "En laat gij mij den geheelen nacht met Emma alleen? Indien haar iets overkwam, wat zou ik beginnen?" "Zeg Bartje, dat zij met u wake. Ik ben tot niets nut. Het is voor ons allen beter dat ik ga." "Maar indien Emma iets overkwam?" "En welk grooter leed kan haar overkomen dan hetgeen die lafaard haar berokkend heeft?
Negen en zeventig jaar had ze rustig, zonder te groote oneffenheden bij Arnhem gewoond. D'r man was dood. Willem leefde. Willem was d'r zoon, die in Atjeh geweest was en nou in Amsterdam in betrekking was. Waarschijnlijk zou Bartje zònder het eenig en zonderlingst avontuur gestorven zijn, wanneer ze niet plotseling op het denkbeeld gekomen was, om Willem te gaan opzoeken.
"Morgen zal ik al uwe vragen beantwoorden, mijn kind; maar houd u nu stil, en beproef of gij den slaap kunt vatten. Gij hebt de koorts." "Toch niet, moeder. Ik ben wel ziek, maar anders als gij meent. Voel eens naar mijne voeten hoe koud zij zijn." "Als marmer, kind. Ik zal Bartje zeggen, dat zij onmiddelijk water heet maakt om de tinnen kruik voor u te vullen." "Dat is lief van u.
Mietje Dekker met de bloedkoralen, Keetje de Riet, en Pietje Hupstra hadden het heel druk met juffrouw De Groot over "fripante sterfgevallen in de Haarlemmer krant; drie onder mekaar in den bloei van 't leven, en twee door een ongelukkig toeval". Voorts spraken zij van "pinnetrante kou, fattegante reizen, en katterale koorsen". Zij roerden ook het teeder onderwerp van "vomatieven, en opperaties", en kwamen van lieverlede nog eens op den vinger van Bartje Blom.
Over en weer zaten ze te praten. Dan zette d'r een 'n lied in, overschreeuwend en overstampend het gedreun van den wagen. D'r was 'n juffrouw, zoo'n vriendelijk mensch, die zoetigheid presenteerde en een ander had een flesch met eau-de-cologne. Bartje keek genoegelijk toe, altijd kauwend en trekkend met de gele, tanige velplooien van haar magere hoofd. Je was d'r eer je 't wist.
Toen werd Grietje van Buren verkoren om al de panden te doen lossen, en werden de bloedkoralen armbanden en de bloedkoralen speld van Mietje Dekker, met en benevens het tissuutje van Keetje de Riet, en een "lodereindoosje" van haarzelve, en een vingerling van de oude juffrouw De Groot, en een pennemes van den ondermeester De Riet, en een ménagère van Bartje Blom, en een horlogesleutel van den kastemaker Opper, en een huissleutel van den klerk Hupstra, en een beurs van mijzelven, en al wat verder ter tafel was gebracht, in HEd. maagdelijken schoot geworpen; daarover werd een zakdoek gespreid, en nu begon het roepen van: wat zal diegene doen, van wien ik dit pand in de hand heb?
Ik sprak: "Ja, Bartje, het is waar. De Noord-Hollanders zijn wereldlingen." "Zij zijn onverschilligen," ging Bartje voort. "Zij bemoeien zich met geen bijbel en met geen bidden, met geen kerk en met geen geloof. Arijan van hiernaast timmert of schildert aan zijn kippenhokken, terwijl de dominee in een leege kerk staat te preeken. En de overigen zijn meestal niet anders dan Arijan.
Jongens, jongens, 't is wel heel erg," vervolgde ze, toen een nieuwe windvlaag alles rammelen deed en de kachel ineens rood verfde. "Bart, doe het schuifje wat dicht. Bartje!" riep ze. Bart stond op en temperde de kachel wat. "Het waait ineens weer harder," zei hij en ging ook bij het zijraam staan, om uit te kijken. Anders zag je nog wel menschen op het land bezig; nu was er niemand.
"Het is mijn mooi niet", zegt iemand, en draait zich af van mooi Guurtje. Maar lief Lijsje dan? "Ook niet." Maar blonde Bartje, maar Geertje, maar Duitje? maar het geheele alphabet? "Geen van allen." Mag ik weten wat mijnheers mooi is?
En dan had mijn zuster Trijn nog altijd veel "adee", om lid van de kerk te worden. Daarom gaat zij van den winter weer "te vragenleering loopen". Maar ik niet. Ik antwoordde haar: "Neen, Bartje, gij weet er niets van." Zij stond met de handen in de zijde op den drempel van haar huisje. Ik zat aan haar voeten neergehurkt. Ik melkte haar schaap.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek