Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 10 mei 2025
Twee centen in 't geheel, O wat kijkt die bakker scheel! De bakker van den hoek, Die heeft vannacht geblazen, De zemelen uit zijn broek, Hij hangt ze voor de glazen, Gelijk een peperkoek. Apotheker: Mijnheer den apotheker, Ik ben het niet zeker, Maar geef me voor twee cents en half Platluizenzalf. 't Is niet voor mij, 't Is voor mijn kameraad, Die aan de deur staat.
De oude bakker Witt werd met een bebloed hoofd naar 't raadhuis gesleept, want hij had zich aan de grande nation vergrepen, en of hij al zeggen mocht, dat de grande nation zich aan zijn pijpekop vergrepen had, 't hielp geen zier, hij moest meê. Op het raadhuis zat de auditeur.
Dan begaf het zich naar den bakker, en waarschuwde hem door duidelijk te begrijpen teekenen; deze vertrouwde dan ook ten volle op de hulp van het dier en lette nooit op het vuur. Het kon alle plichten van eenen matroos vervullen met evenveel behendigheid als verstand, kon den ankerketting ophijschen en de zeilen inhalen en werkte zóó goed dat de matrozen het dier als hunnen makker beschouwden.
De mannen snijden takken, bladeren en onkruid af, steken die in brand, begieten de brandende massa met rivierwater, en gebruiken de aldus verkregen kolen om daarop ijzeren platen, in de gedaante van paddestoelen, te leggen. Nu treedt de bakker vooruit, met een houten schotel in de hand, gevuld met meel met water aangelengd; welke pap hij op de gloeiend heete platen uitspreidt.
"We binnen om jullie wasch niet verlegen, 'n wasch van twee hemmetjes, twee kapotte onderbroeken"... "Maak nou geen spektakel voor de deur," zei ik. "Betaal liever mijn rekening" bromde de bakker: "Koop jij een paard, als de straat niks meer van je mot hebben!" "'t Is Godbeterme schande, zooals das beest schwitzt" schreeuwde de schoenlapper, die een halve Duitscher is.
't Was eene heimelijke kwelling en een heimelijke angst van alle kanten; doch eindelijk moest het openlijk aan den dag komen, toen de bakker Witt zijn tarwemeel hebben wilde. Hij had er om gezonden, hij had er om geschreven, nu kwam hij zelf en er ontstond veel getwist, en toen de bakker wegreed, sprak hij van gauwdieven en dreigde met aanklacht. Elke dag bracht nieuwe onaangenaamheden.
Ik liep naar binnen om zijn' hoed te halen, en toen ik hem dien bracht, beurde hij mij op, gaf mij een kus, en fluisterde mij toe: "Zeg aan moeder, dat ik gauw weêr hier kom." Nu ging de stoet op weg! twee man vóór, twee man achter, en in het midden de molenaar Voss, de bakker Witt en mijn vader. Toen zij voorbij het brandspuithuisje kwamen, werd de deur geopend, en wie kwam er uit?
m'n liberalen koffiboonenfabrikant? m'n godvreezenden ouderling-wynvervalscher? Nog altyd zit de kat achter de kachel, en spint. Het beest is op z'n plaats. De bakker staat voor z'n oven, en bakt. De man is op z'n plaats. De zon schuilt achter mist en nevel. En al verwarmt ze niemendal ... ze staat op haar plaats.
Zoo! pluk nou die paar haren d'r netjes uit en leg die pruik zoolang in m'n kooi! In de bakkerij is de bakker met zijn helper druk in de weer. Of 't schip ook slingert, stampt en schommelt als een notedop op de fel bewogen golven, het deert hen niet. Zij kneden en vormen het deeg met vaste hand tot tulbanden van ongeveer een half pond zwaarte.
"U wilt maar zeggen papa, dat zulk een titel minder bij uw tegenwoordige positie past," meent Helmond. "Dát wil ik maar zeggen: dat, heel eenvoudig: en hoe belachelijk ik het denkbeeld vind: dat ik een graaf zou wezen, en mama, de dochter van een bakker, gravin! 't Is onzinnig!" "Maar Heer in den hemel!" roept mevrouw met trillend hoofdgebaar: "Een bakkersdochter!
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek