Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 29 mei 2025
Eliza's blik van schrik en teleurstelling trof de vrouw, en zij zeide vragend: "Misschien moest gij zelf over? Iemand ziek? Ge schijnt zoo angstig te zijn." "Ik heb een kind dat heel gevaarlijk is," antwoordde Eliza. "Ik wist er niets van voor gisteravond, en ben vandaag een heel eind gegaan, in de hoop om nog aan het veer te komen."
Morgenochtend kunt gij doen wat gij wilt: doch beloof mij thans te gaan slapen." "Ik beloof het u," hernam de Secretaris, terwijl hij angstig het vertrek op en neder liep: "nog meer, ik beloof u, dat wat er ook geschiede, ik u niet betichten zal."
Aan Junghuhn is het volgende bericht ontleend: "Wij hoorden slechts één gekrijsch, dit klonk echter zoo vreemdsoortig en zoo angstig, dat wij aan het geschreeuw van een kind of aan het gekerm van iemand, die een ongeluk gekregen had, dachten.
"Maar in 's hemels naam, bedenk toch, edele heer, dat de gerechtigheid, en dus in zeker opzicht de koning zelf, die menschen tot hunne straf heeft veroordeeld," riep Sancho angstig. Don Quichot luisterde niet naar deze verstandige voorstelling, en de koppel galeiboeven kwam nader.
Denk nu aan de belofte, mij gedaan toen ik nog een kind was, en vervul haar, opdat mijn hart zich niet van u moge afwenden zonder lafenis, zooals een dorstige zich afkeert van een verdroogde bron, waar hij vergeefs het water zocht waarnaar hij angstig smachtte....
Elsje legde haar breiwerk neer en zag haar angstig aan. "Komt de benauwdheid weer terug?" vroeg ze snel. "Neen kind," klonk het half fluisterend. "Neen, maak je maar niet ongerust. Ik wou je alleen maar zeggen," en nu klonk haar stem duidelijk en scherp, alsof zij zich geweld aandeed om luid te spreken, "ik wou je alleen maar zeggen, dat je je best moest doen om niet te droomerig te zijn...."
Het spookt in me, Rupert, het maakt me angstig, het zal me, vóór ik het voldaan heb, niet loslaten .... Hij wendde, op haar gelaat, zijne oogen, die nog vol waren van de moede mijmering. Hij glimlachte minzaam. Rustig, vreemd geklemtoond in loom lippenspel: Wat? vroeg hij. Hij zag zonder verbazing de gichtigheid van hare blikken. Laat mij, fleerde ze onder zijn mond, de Jungfrau bestijgen ....
Want hij heeft een sprookjesstem." De zieke keek haar verwonderd aan. "Je hebt hem misschien aan de poort ontmoet," zeide zij "en toen heeft hij je zeker iets gegeven?" Kaja knikte. "Ja," zeide zij toen zacht en innig, "hij heeft mij alles gegeven, wat hij bezat." "Ik begrijp je niet ." De zieke werd plotseling onrustig en zag verward en angstig uit haar oogen.
De monnik, zich haastend met groote schreden, voelde zich angstig in de barheid der vlakte, zijn schichtige schaduw die hem vóór ging over het rusch en de poelen deed bij wijlen een reiger met verschrikt gerucht de vleugels uitslaan en heenvliegen in schuine richting. En hoe meer de duisternis zich vergaârde over het armzalig rietland rondom, zoo dichter en hooger stegen de nevelen.
Doch toen ze boven de eerste boomen waren, zag hij hoe een donkere schaduw hen in onhoorbare fladdervlucht achtervolgde en inhaalde. Het volgende oogenblik waren zij verdwenen. De zwarte schaduw schoot snel op hem toe, en angstig dekte hij het gezicht met de handen. 'Wel, vriendje! wat zit je daar te huilen? klonk een scherpe, spotachtige stem vlak naast hem.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek