Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 29 mei 2025
Hier volgde een beschryving van Wouter's gemoed, die juffrouw Pieterse angstig maakte, en den betrokkene zeer verdrietig. Hy had den moed niet, juffrouw Laps voor krankzinnig te houden wat ze dan ook niet was en moest dus wanhopen aan z'n eigen verstand. Hoe toch kon zy uit het voorgevallene by z'n bezoek al die gevolgtrekkingen halen? Er was immers geen tyd geweest voor 'n theologisch woord.
Ik schreeuw van angstig genot, ik word bang en verheug me dat ik angst heb, en ik wil niet dat zij die mij angstig maakt weet dat ik haar herken. "Wij worden stil en zwijgen, maar gaan dan weer met elkaar fluisteren, in de hoop Jerjemjejewna nog eens weer te zien verschijnen.
Trom had een zwaren balk tegen de borst gekregen; de arme man had het erg benauwd en leed verschrikkelijk veel pijn. Men droeg hem op een kleed naar huis, waar de dokter hem dadelijk in behandeling nam. Dik en zijne moeder stonden bij het bed. "Wat dunkt u er van, dokter?" vroeg vrouw Trom angstig. "Ik geloof niet, dat er gevaar is voor zijn leven," was het antwoord, "maar...." "Nu, maar?"
"Vriend " zoo sprak hij, "het witte schild wil ik hebben." De knaap zag hem angstig aan. Was de ridder waanzinnig geworden? "Ge spot met mij," riep hij uit. "Kent gij het witte schild wel? Ga heden met mij mee, en leg u ter ruste." "Lieve vriend ... zeg me ... waar ik het witte schild kan vinden .... Ik heb het lang gezocht, ik kan zonder het schild niet meer leven."
Spoedig werd de deur geopend, en Dik deed zijne boodschap. "Ik zal den dokter wekken," klonk het antwoord. "Voortmaken!" riep Dik, die vol angstig ongeduld bij zijn paard heen en weder liep. Nu, er werd ook voortgemaakt, want er waren nog geen tien minuten verloopen, toen dokter Marling reeds geheel gekleed naar buiten kwam en in het rijtuig stapte.
Want u moet weten, dat ik den heelen winter hoest en dat mijn hoest alleen met den zomer overgaat. De twee laatste winters heb ik voortdurend gehoest en ik had altijd pijn, hier op mijn borst. 's Zomers ben ik heel wel! Maar kind! sprak mevrouw angstig. Heb je je dan goed laten soigneeren in het buitenland?
Brittles gehoorzaamde; de groep, angstig over elkaars schouders glurend, zag geen ander verschrikkelijk ding dan den armen Oliver Twist, sprakeloos en uitgeput, die met moeite zijn oogen opsloeg en zonder woorden hun medelijden inriep. »Een jongen!« riep Mr. Giles en duwde dapper den ketellapper naar den achtergrond. »Wat mankeert die Hè? Kijk, Brittles, zie je, herken je 'm niet?«
Had-i niet eens, in naam van lange Ceciel, de vryheid weergegeven aan 't vogeltje dat zoo angstig rondvloog in de nauwe kooi? Wel had Ceciel daarom gelachen, en gevraagd of Wouter gek was?
"Toetoet, toetoet!" drong hij weer aan; en hij dwong haar ook een twintigfrankstuk voor Vaprijsken te aanvaarden. "O meniere," sprak Rozeke eensklaps ernstig en angstig, terwijl zij hem het goudstukje poogde terug te geven, "'t es veel beter da w' hem doarbuiten houên zeulank of dat er hij niets van 'n mirkt" "Hewèl, 't is goed, geef hem dan de stuk als gij 't moment gekom denkt," zei hij.
Neen als ik sterf, zal 't met mijn vrijen wil en op mijn eigen manier zijn." "Hij zweeg eenige oogenblikken, en ik begon werkelijk met alle kracht die in me was, te snakken naar het oogenblik waarop de losprijs komen zou. In de nabijheid van zoo'n man werd het me te angstig. "Quebranta was opgestaan, en had een guitaar te voorschijn gehaald.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek