Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 11 juli 2025
"Ik hoop," zeide Kareltje, mij met zijn blauwe oogen vragend aanziende: "ik hoop...." hij durfde toch niet te zeggen wat hij hoopte; want hij begreep, dat het anders kon uitvallen; maar toen ik hem het voor hem bestemde toereikte, zag hij dat zijn wensch naar een verfdoos toch verwezenlijkt was.
Ik ben geresigneerd, Willibald! maak mij niet week door regrets op te wekken. Maak het uwe vrouw duidelijk dat er geen onwil achter steekt; zeg alleen dat ik niet meer uitga en geen toilet meer kan maken." "Geen toilet! en gij ziet er zoo elegant uit," sprak hij, haar met zeker welgevallen aanziende.
"Hoe?" riep zij met een van blijdschap stralend gelaat uit, toen zij hem zag. "Jij hier, jij zelf? Dat had ik niet gedacht. Ik ben bezig mijn meisjescostumes te verdeelen." "Ah, dat is goed!" antwoordde hij, de kamenier met een somberen blik aanziende. "Ga nu maar, Douniascha, ik zal je roepen," zeide Kitty; en dadelijk toen zij was heengegaan, vroeg zij: "Wat is er?"
Uw tegenwoordigheid daar buiten kan onze vrienden tot onze verlossing aanmoedigen; uw hier blijven zou ons allen ongelukkig maken." "En is er dan eenig vooruitzicht op verlossing van buiten?" vroeg Cedric, den nar aanziende. "Vooruitzicht, inderdaad!" hernam Wamba; "ik zeg u, als ge mijn gewaad aantrekt, zijt ge in een veldheersrok gestoken.
Adeelen alleen bleef terug met Madzy, die, toen het lichaam was opgenomen, het besef van haar toestand had terugbekomen, en snikkende was ter zijde getreden. "Wel hoe!" zeide Seerp, zich voor haar plaatsende en haar met een hoonenden grimlach aanziende: "volgt gij het lijk van uw minnaar niet?" "Seerp! gij zijt wreed!" was alles, wat haar tranen aan Madzy toelieten te zeggen.
"Het zal morgen, maandag zijn?" voegde hij er vragend bij. "Morgen, maandag?" vroeg Fogg, Aouda aanziende. "Morgen, maandag," antwoordde Aouda. Passepartout liep op een draf heen. Waarin Phileas Fogg nog eene premie op den koop toegeeft.
Jack was gevoelig voor dit huldeblijk; hij stond aan gangboord, nam zijn hoed af en maakte een diepe buiging. Zoodra zij weg waren, liet Mesty grijnzend zijn scherpgepunte tanden blinken en onzen held aanziende zei hij: "Wacht maar, ik zal ze dat wel betaald zetten, onze beurt komt ook nog." Jack zei niets, maar dacht des te meer.
Mevrouw was begonnen met een vraag over Berlijn, waar hij drie maanden gedetacheerd was geweest, maar hij antwoordde eenigszins haastig, zich half tot Lili wendend, en hij vroeg beurtelings mevrouw en haar aanziende, naar hare gezondheid; was zij waarlijk zwaar ziek geweest?
"Broeder Syard!" hernam Adeelen, den monnik van ter zijde aanziende: "ik geloof het waarachtig wel! de vrome man drinkt nooit iets als water." "Broeder Syard handelt wijselijk en wel," zeide de Abt: "waren alle monniken hem gelijk, mijn vrome broeder de Abt van Lidlum ware niet vermoord geworden door zijn eigen monniken, omdat hij hun het wijndrinken beletten wilde."
De prins sprak eerst niet veel; maar zijn oogen, diep en helder als wijze kinder-oogen, straalden ongewoon vast in zijn verstandig, fraai-gevormd gezicht. Bij een bank gekomen, in een stil gedeelte van het park, zei de prins, zijn gezellin aanziende: Voedster, laat ons hier even rusten. Ik heb u iets te vragen, dat u zeker niet verwonderen zal.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek