United States or Sudan ? Vote for the TOP Country of the Week !
"'t Is waar," zeide hij, "dat indien de edele Seerp Van Adeelen in twist geraakt is, het misschien gewaagd zou zijn, dienaars uit te sturen, wier kleedij hen zou doen herkennen en in 't zelfde leed brengen, zonder dat zij van eenig nut zouden kunnen zijn. Ik bied mij aan, hem te gaan opzoeken. Mijn gewaad zal mij althans overal ter bescherming zijn."
"Ik dacht dat gij dit reeds gedaan hadt, Seerp Van Adeelen!" zeide Madzy, op een fieren toon: "althans, na het gedrag, door u te Haarlem gehouden, beschouwde ik mij niet langer aan u verbonden." "Des te beter! "Adeelen!" riep zij verontwaardigd uit: "ik ben geen koopwaar, welke men van de eene in de andere hand kan doen overgaan."
Haar vurigst verlangen, hetwelk zij meer dan eens bedektelijk uitte, was daarom, dat Madzy, wier juist oordeel, uitmuntend verstand en zachte inborst haar tot zulk een taak volkomen in staat stelden, Seerp eenmaal, wanneer zijn moeder kwam te vallen, tot leidsvrouw en gezellin op 's levens pad verstrekken mocht.
Toen zij de zijdeur intraden, welke de donkere trap opende, die naar boven leidde, bemerkte Reinout, dat iemand hem vrij onzacht tegen het lijf aan liep, en te gelijk voelde hij dat hem een dolk werd toegestoken, dien hij schielijk in zijn kleed, verborg. Een haastige wending met het hoofd deed hem Seerp Van Adeelen herkennen, die zich van hem verwijderde.
"Alles behalve: het is een Friesche Jonkvrouw van adellijken huize, de bruid van Seerp Van Adeelen, Madzy Dekama." "Gij raaskalt. Hoe zou een Friesche Jonkvrouw van adellijken huize hier in 't gras komen te liggen?" "Ik weet het niet. Zooveel is zeker, dat ik haar terstond herkend heb, en dat...." Hier werd zijn rede gestoord door een herhaald hoorngeschal aan de buitenpoort.
Niemand wist in uwe afwezigheid mijne meening te vatten. Inderdaad, Seerp Van Adeelen was den vreemdeling een beter dank verschuldigd dan een streng touw." "Bovendien," vervolgde de monnik: "deze Ridder komt als afgevaardigde, en het recht aller beschaafde natiën eerbiedigt de personen van gezanten en herauten."
Gij kunt immers niet begeeren, dat mij een weigerend antwoord 's Graven ongenade op den hals hale." "Zoo ik Friesland verliet," zeide Madzy, "was het om aan den wensch van Seerp Van Adeelen te voldoen, die vreesde dat Madzy Dekama hem in zijn afwezigheid ontvrijd zou worden.
"Hoezee! leve Seerp van Adeelen!" riep het volk, dat den Hollander zag duizelen onder den slag. Maar deze, hoezeer bedwelmd, was niet gewond geweest; want de strijdkolf was in de handen zijns bespringers gedraaid. "Zoo gij Seerp van Adeelen zijt," zeide hij, zich herstellende, ofschoon met een gesmoorde stem, "neem dan dit laatste aandenken mede van uw Heer en Meester."
"Wien brengt gij ons daar mede, monnik?" vroeg Adeelen, op een haastigen toon: "de duivel hale mij!" riep hij eensklaps uit, na Deodaat aandachtig beschouwd te hebben, "indien het die vervloekte Italiaan niet is!" "Ik ben het zelf, Seerp Van Adeelen!" zeide Deodaat: "en ik dank het den eerwaardigen vader, dat gij mij herkennen kunt.
"Waarlijk! .... nu, wij zullen hierover nader spreken; maar zeg mij eens, broeder! hoe is men er toe gekomen, zulk een wildeman als Seerp Van Adeelen aan de bezending toe te voegen?"
Woord Van De Dag