Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 11 juni 2025
"Wat zal ik u zeggen?" zeide de kwakzalver, de schouders ophalende en Reinout met een blik aanziende, die zooveel zeide als: "gij zult thans minder dan ooit in staat zijn, mijn ontdekkingen goed te beloonen," "ik heb u niet veel meer te verhalen; want het zal hoe langer hoe meer onzeker zijn, of gij, dan wel uw vriend Deodaat de echte zoon van Bianca is."
Een minachtende trek kwam onwillekeurig op haar gelaat en hem aanziende, scheen zij de laagheid op zijn gelaat te willen lezen. "Zooveel te beter," hernam zij, "ik vreesde niemand voor een zoodanige koop te zullen vinden." Aan den toon waarop zij dit zeide, merkte Nantas maar al te zeer hoe zij hem minachtte. Hij richtte het hoofd echter op.
't Ware toch beter, dat hij zich niet zoo scherp uitliet tegen den wettigen magistraat. Men moet God meer dienen dan de menschen, sprak de andere kortaf en zijn buurman met wantrouwen aanziende. Dat is waar maar de vraag is of God gediend wil wezen op zulke wijze. Arminiaan! riep de andere met bitterheid. Doch hij, wien het gold, had zich reeds omgekeerd om de kerk te verlaten.
»Maar dat is immers niet mogelijk, Frits?" vroeg Willems dezen in strakke verbazing aanziende, »d
"En zal dat mogelijk zijn?" vroeg Adelgonde. "Deze dag moet en zal voor u in alle deelen schoon zijn, dierbaar kind!" hervatte de graaf, haar met innige liefde aanziende: "Geen zwaar en moeielijk juk zal u drukken. Gij hebt uwe gezondheid en tevens uwe vrijheid terug." "Wat bedoelt gij?" vroeg Adelgonde verrast.
»Volkomen, meester!" antwoordde ik, mij geweld aandoende een lichtzinnigen toon aan te nemen. »Ge hebt er een zijn paspoort gegeven, papa, niet waar?" »Ja," zeide hij zacht, mij strak aanziende, »de oude werd wakker en ik kon niet anders, vervloekt!" »Komaan, papa, wordt nu niet flauwhartig," zeide ik, pogende te glimlachen, »'t is de eerste niet, wel? Drink liever eens; dat spoelt de zorg weg!"
"En zoudt ge er zelf voor naar Birmingham willen reizen?" "Zeker, als ge het wenscht." "En uw praktijk?" "Ik neem die van mijn buurman waar, als hij op reis is; hij is dus ook altijd bereid de mijne waar te nemen." "Beter kon het niet treffen," zeide Holmes, in zijn stoel achterover leunende en mij van onder zijn halfgesloten oogleden scherp aanziende.
"Verschooning, Mijnheer, ik zocht naar Harry," en het kind sprong naar haar toe en liet haar zijn buit zien, dien hij in een slip van zijn rokje had gedaan. "Neem hem dan maar mede," zeide Mr. Shelby, en zij ging haastig heen met het kind op den arm. "Bij Jupiter, dat is goede waar!" zeide de handelaar, den ander met opgetogenheid aanziende.
»Wat zou dat, mijnheer Sylvius?" vroeg Joël. »Gij gaat er toch stellig heen, niet waar?" »Waartoe zou dat dienen, mijnheer Sylvius?" vroeg Hulda, op hare beurt hem met verwondering aanziende. »Mij dunkt," hernam de professor, »dat zulks moet geschieden. Ole Kamp heeft den wensch te kennen gegeven, dat gij bij de trekking tegenwoordig zoudt zijn...." »Maar...." wilde Joël tegenwerpen.
"Laat de hoenders niet verbranden," vermaande tante. "Zeker niet," antwoordde zij, en voegde er, het jonge meisje aanziende, bij: "Bid ook voor mij, juffer!" Liesje knikte: "Waarom moet ik dat juist doen?" vroeg zij lachend. "O, omdat de lieve God heden zeker welgevallen in u heeft," zei Doortje. De heer Erving lachte.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek