Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 11 juni 2025
Maar hij, zonder mij te antwoorden, zette de kaars op de tafel, en, een stoel nemende, plaatste hij zich aan het hoofdeneind van mijn bed. Toen bemerkte ik eerst, dat hij een slaapwandelaar was." "En hij sprak met u?" "Hij nam mijne hand tusschen de zijne, en toen, mij met een gelaat vol angst aanziende: "om Gods wil, Lodewijk!" zeide hij: "maak uw ouden vader niet ongelukkig.
Tante trok bij het hooren dezer toespraak een gezicht, alsof zij een leelijk drankje innam: echter stond zij insgelijks op, en, mij aanziende, mompelde zij: "Ja! de Juffer kon het niet helpen: 't is een abuis, 't is een misverstand, zooals Neef wèl zegt."
Twee wit-en-groene kapellen fladderden om hen rond; in den pereboom in den hoek van den tuin begon een merel te zingen. Doet het u plezier mij ontmoet te hebben, Mr. Gray? vroeg Lord Henry, hem aanziende. Ja, nu wel. Zal ik het altijd blijven? Altijd! Dat is een verschrikkelijk woord. Ik krijg een huivering als ik het hoor. Vrouwen gebruiken het zoo dikwijls.
"Och, Mevrouw, de jongens zijn groot genoeg om dagwerk te doen, met hen zal het wel schikken en Sally zal op het kleintje passen het is zulk een schrander kind, dat men er haast niet naar behoeft te zien." "Louisville is tamelijk ver weg." "O, Mevrouw, wie is daar bang voor? Het is de rivier af, dichter bij mijn man misschien?" zeide Chloe vragenderwijs en daarbij hare meesteres aanziende.
Toen beloofde hij verder levenslange trouw en den dienst van zijn sterken rechterarm tot loon van het geschenk dat hij begeerde. Toen Frithiof ophield, rees Helgé op, en den jongen man boos aanziende, zeide hij "Onze zuster is niet voor een boerenzoon; trotsche heeren van het Noorden mogen om haar hand dingen, niet gij. Wat uw aanmatigend aanbod betreft, weet dat ik mijn koninkrijk kan verdedigen.
Wij vieren feesten, leggen gastmalen aan, terwijl de vijand zich versterkt, om ons spoedig uit dien dommeligen slaap wreedaardig te doen ontwaken." "Zoudt gij dan waarlijk van meening zijn dat Spanjes Koning niet werkelijk den vrede wenscht?" sprak de jonker Van Wolkensteijn, den laatsten spreker vragend aanziende.
"En ik," zeide zij, "reeds toen...." Zij stokte, maar hem met haar oprechte oogen vastberaden aanziende, ging zij voort: "Ja toen reeds, toen ik mijn geluk van mij stiet, heb ik slechts u alleen lief gehad, maar ik was verblind. Ik moet het uitspreken: kunt ge dat vergeten?" "Wellicht strekte het tot ons best. Ook gij moet mij veel vergeven. Ik moet u zeggen...."
Doch, wat er met haar was voorgevallen nadat de stem van Van Rodenberg haar als een donderslag in de ooren was gedrongen.... dit kon zij zich niet te binnenbrengen, en nogmaals de waardin vragend aanziende, zeide zij: "En Alonzo?" "Wel, die heeft u hier gebracht, mijn torteltje!" was het antwoord: "Hij heeft u alleen gelaten om u eenige rust te doen genieten. Het is een mooi knap heer."
"Voor u," zei ze, Hedwig vroolijk aanziende, "als het uitgespreid wordt, droogt het gauw en dan kunt u ervan in een brief naar huis sturen; dat is zoo aardig, want shamrock hebben zij in Duitschland niet, die groeit heusch alleen maar in Ierland!" "Dank je wèl," zei Hedwig, het aardige, tot haar opgehevene gezichtje kussend.
Haar zuster is met haar uitgegaan om haar te laten verbinden. Ge zult ze aanstonds zien, als zij terugkomen." "Uw vrouw schijnt beter te zijn?" hernam mijnheer Leblanc, een blik op den zonderlingen opschik van vrouw Jondrette slaande, die tusschen hem en de deur stond, als wilde zij den uitgang bewaken, en hem in een dreigende houding aanziende. "Zij is doodziek," zei Jondrette.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek