Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 10 juni 2025


De waterbekkens, die langs den weg waren te vinden en die wij tot nu toe slechts met een half oog hadden aangekeken, werden van toen af voor ons van het hoogste belang, want we gingen van het eene naar het ander en putten er water uit, dat onze motor noodig had voor zijn onleschbaren dorst.

"Maar pots tausent!" riep Botbergen, die den Ambtman in den beginne met een oog vol verbazing had aangekeken, doch thans zijn doel begon te raden: "ik zweer u, dat ik geen woord terugneem van al wat ik gezegd heb: al wat ik tot verschooning van dien Jonker kan bijbrengen, is dat hij dronken was, toen hij mij beleedigde."

Hij was in 't midden van den nacht wakker geworden, had haar thee laten zetten, en was, wat zij volstrekt niet van haar meheer gewend was, zeer knorrig geweest; daarbij had hij haar zoo verwilderd aangekeken, dat ze "der tranemontane haast was kwijt geraakt en de schrik haar nog in de beenen zat". Zij geloofde, "dat het niet goed was geweest, dat meheer zoo veul met een open raam zat, want daar waren die menschen uit vreemde landen toch maar niet aan gewend", en zoo vervolgens.

Had ik geweten, dat er zoo weinig aan was, dan had ik het al lang geleerd." "Ik ook," zeide Joe; "het beduidt niets." "Hoe menig keer," zeide Tom, "heb ik rookers aangekeken en gedacht: ', ik wenschte dat ik het kon, en dan hield ik het er voor, dat ik het nooit zou kunnen leeren. Heb ik dat niet gezegd, Huck? Heb jij het mij niet hooren zeggen, Huck? Laat Huck zeggen, of het niet waar is."

Hij trad op haar toe, na haar een poos over zijne brilleglazen heen aangekeken te hebben: »Vrouw Hansen, niet waar?" vroeg hij, zonder dat hij in zijne lompheid er zelfs aan dacht, om zijn hoed met de hand aan te raken. »Ja, mijnheer, die ben ik," antwoordde de waardin van de herberg van Dal op beleefden toon.

Nooit had hij haar zoo aangekeken, nooit had hij het gewaagd, en nu nog meende hij dat hij het niet wagen zou; maar hij was bedwelmd en al wat hij sinds jaren in het diepste van zijn hart heimlijk had vastgekerkerd, 't sprong nu met één vuurwip op in de glansen van zijne oogen.

"Als ik wat zien wil, dan maak ik mijne oogen open," zeide mijn oom, "en dat deed ik, en zij sloeg hare oogen zoo naar beneden eensklaps, en met zulk eene snelle beweging, alsof zij 's avonds de gordijnen van haar ledekant toetrekken wilde, en toen zij voorbij was, zag ik ook den kwast." "Gij zult haar mooi aangekeken hebben," zei ik "Dat heb ik, maar het mooiste komt nog."

De twee oude vrouwen, die zwijgende gedurende ruim een uur geposeerd hebben, zijn hem komen zeggen, dat een man haar een uur lang voor zich heeft doen staan en haar al dien tijd strak heeft aangekeken en voortdurend geschreven; dat hij haar daarna een gulden gegeven heeft, zouder evenwel zijn oordeel te spreken of vonnis te vellen.

Maar hij zag 't en hij ging 't begrijpen door goed te letten op de moeder zelf, hoe ze naar Lucie keek en hoe ze stil voor zich uit keek en de houdingen waarin ze zat; de moeder was niet eigenlijk-melancholisch, ze was verwend, ze was gaan houden van klagen om de zachte voldoening die 't gaf beklaagd te worden en meelijdend aangekeken, en innigjes gekoesterd.

En ik wist 't dadelijk, toen ik je aangekeken had!.... O, ik heb 't vroeger zelf nooit willen gelooven, dat 't mogelijk was, en als ik 't las in boeken heb ik er wel 's om gelachen, en toch was 't zoo, toch is 't zoo!.... Van 't eerste oogenblik af dat je voor me stond heb ik van je gehouden, zóóveel, zooveel als ik niet wist dat ik ooit van een man houden kon!...."

Woord Van De Dag

verduldige

Anderen Op Zoek