Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 16 mei 2025
"Ja! gij zijt de ware held om iets fiks te zeggen," viel hem de Ambtman met een schamperen lach in de rede: "gij hebt mij fraaie angsten op mijn dak gejaagd met uw zot gezwets. Ik was maar bang, dat het een of ander uit zou lekken van.... gij verstaat mij." "Pots honderd tausent slapferment! Kon ik het gebeteren, dat die weerlichtsche knaap juist vandaag weerom zou komen.
"Welnu," vervolgde Joan: "dan moet de voorste middelkegel er aan, met den koning: daar gaan zij!" En, met meer oplettendheid dan te voren zijn worp verrichtende, volbracht hij zijn opgave volkomen. De overige spelers poogden hem dit na te doen; doch er was er geen onder hen, wien het gelukte. "Pots tausent!" riep Botbergen: "zoude ik dat ook niet kunnen doen?" en deed den bal over de baan rollen.
Dus, man! drink uit! en denk vooreerst maar niet meer aan het gekke geval." "Pots honderd tausent slapferment!" zeide Botbergen, den roemer aannemende: "mijn dapperheid is alom genoeg bekend en heeft geen nieuwe gelegenheden noodig om zich te toonen. De Jonker en ik hebben elkander over en weder beleedigd; dus zijn wij kamp; en hapert er nog iets aan, dan zal dit zich spoedig oplossen.
"Ik ben een afgedankt krijgsman," zeide de officier, lachende: "ge hebt dus van mij niets te vreezen, noch voor u noch voor uw hammen." "Warentig! nou, dan is 't alles zeven," zeide de boer, zijn reisgenoot op den schouder kloppende: "maôr wat pots honderd tausent slapferment is dat? oe kleeren zijn zoo nat as er an toe! waôr het oe gezeten? het oe in de sloot elegen?"
Nu, dit geeft weder goeden moed; doch laat ons wat voortjassen, Ambtman! anders komen wij te laat op het slot;.... maar pots honderd tausent slapferment!" riep hij uit, Magdalena herkennend: "Wie is daar?" "Wat rammelt gij toch, Botbergen?" vroeg Mom: "merkt gij niet wie gij voorhebt? dit is de Freule van Sonheuvel, het pronkjuweel van 't Sticht.
"Pots honderd tausent slapferment!" riep Botbergen, de hand aan 't gevest slaande: "indien ik niet wist, dat UEd. spotswijze sprak en het beter meende, ik zou deze schande al dadelijk uitwisschen en...." "En mijn bloed zou het eerste zijn, dat uw degen bevlekte, wilt gij zeggen, nietwaar?" vroeg Mom lachende.
"Maar pots tausent!" riep Botbergen, die den Ambtman in den beginne met een oog vol verbazing had aangekeken, doch thans zijn doel begon te raden: "ik zweer u, dat ik geen woord terugneem van al wat ik gezegd heb: al wat ik tot verschooning van dien Jonker kan bijbrengen, is dat hij dronken was, toen hij mij beleedigde."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek