Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 18 juni 2025
"O! min oogen" krouwt e en hî völt op den stool neer; maor, daor stekt um de spelde en de naolde: "O! mîn eers, mîn eers!" Van pîne löt e zich in bedde vallen, waor de hekkele lig. "O! mîn rugge, mîn rugge!" Van benauwdheid mot e uut de bokse. Hî löp nao den stal, maor de osse nump um op de haorne en kwakst um tegen de hilde.
»Neen" was 't antwoord. »Nou zee hi dat is een mooije Provinciale hoofdstad, waor een trein ankomp met twee honderd man en niemand een borrel kan krijgen. Dan is het in Turkije nog beter.
"Ik ben een afgedankt krijgsman," zeide de officier, lachende: "ge hebt dus van mij niets te vreezen, noch voor u noch voor uw hammen." "Warentig! nou, dan is 't alles zeven," zeide de boer, zijn reisgenoot op den schouder kloppende: "maôr wat pots honderd tausent slapferment is dat? oe kleeren zijn zoo nat as er an toe! waôr het oe gezeten? het oe in de sloot elegen?"
Nou gunk ik is weer over de markt, maor kocht, as eigenarfde, een kaortien tweede klasse, zoo as Jaaije mij even veur 't ofscheid nog in 't oor lusterde. Veur ieder onderkaomer, waor botter en keeze en eijer en worst en tonge en naogelholt wuerd verkoft, stund ik een stögien stille. Jong, wat kan zo'n rood of gel zuetemelkskeessien oe snueperig ankieken.
Veur en viefentwintig jaor zetten de stads schriftverklaorders overal de keerse bij um op te snuffelen wat neet waor was en dat was warempel geen klein beettien, zoodat de eenvoldige geleuvigen de grieuwels over de grauwels luepen en nou staot ze op de preekstoel en der onder in 't hok en poest wat ze kunt om dat licht weer uut te kriegen. As 't niet wil, krigt 't een domper op de kop.
"Bewaôr ons!" riep Gheryt uit, toen de reiziger zich op een houten drievoet naast het nu helder brandend vuur had nedergezet: "man! wat is oe nat! waôr drommel heit oe ezeten?" "'t Ware best," zeide de oude vrouw, "dat het heerschop zijn natte kleeren ging uittrekken en een wammes en broek van oe antrok, Gheryt! want zoo kan de man niet blijven."
Als men een schoonen naam, een goed fortuin en een hoogen post heeft, en als men daarbij dan niet oetermate leelijk, niet oetermate dom, niet oetermate old, niet oetermate boos is, wel dan heeft men, naôr mijn slechte verstand, alle kansen voor zich en maôr een kleintje tegen: wel is waôr, dat iene kleintje doet de schaôl wel iens overslaôn."
Weet je, nog een dertien, veertien, vijftien minuutjes. Waor gaat de reis heen?" "Noar Amsterdam," antwoordde Meeuwsen. "Amsterdam derde klasse?" vraagde de klerk. "Darde klas, wat zou dat?" zei Gerrit. "Drie klassen, vrindje," hernam de klerk: "Eerste, tweede en derde; de eerste is het duurst, de tweede middelmatig en de derde het goedkoopst."
»Ja wel! maor dat is eel wot aors,« valt een Zeeuw in. »En waor is et, 'k eb zelvers de vlag op het Paleis van Justitie ezien.« Jan en Louis begrepen, dat het wachten op het eerste schot heel lang kon duren en gingen daarom verder. »Louis! niet meer naar de nieuwe stad; naar 't Leidsche plein en de Kalverstraat.«
Of ze van de tongrieme zint esneden, net as de kreije van meneer van Tippelen, die leert hadde de boeren te complementeeren met schobbejak, ik weet het niet, maor rap zint ze. Snikkink zeg: ze smeert gedurig de mondschrenieren en dat kan wel waor wezen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek