Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 15 juni 2025
Zonk hij naar de' afgrond, naar het donker Leêg? Gelijk een aadlaar op den Caucasus Gevangen in een wolk die splijt; zijn vlerken Waarmee de donder spot, in wervelwind Verward; zijn oogen die de zon aanstaarden Zonder verblind te zijn, door 't witte weerlicht Verbijsterd; wijl de zware hagel slaat Zijn worstlende gestalt', die eindlijk zinkt Voorover, en het hemelsche ijs omklemt haar.
Zij, de jeugdigen en sterken, Hunkrend naar een eedlen strijd, Maar op d' eersten marsch bezweken, Ver nog van het worstelkrijt: Zij, de heiligen en zwakken, Met des lijdens kruis belaân, Eindlijk met gevouwen handen, Bleek en spraakloos heengegaan; En dan, 't wonder lieflijk wezen, 't Bloemtjen in mijn wildernis, Die mij boven alles minde En nu ginds een Engel is!
Kom, het Rijntje dan nog maar reis". En haar schaar opnemende, om die, onder 't opzeggen, bij iederen nieuwen regel open te doen en bij 't invallen der caesuur toe te knijpen, begon zij met een door verlegenheid wat heesche stem, die gedurig scheller werd: "Zoo rust dan eindlijk, 't ruwe noorden Van hageljacht en stormgeloei, En rolt de Rijn weer langs zijn boorden, Ontslagen van de winterboei."
Het lukte zijn moeder met smeeken en zuchten eindlijk hem mee te troonen naar huis, maar daar sloeg hij dadelijk aan 't razen en tieren, smeet met de meubels, vloekte, schold op Annie, haar ouders, haar heele familie.... Z'n moeder, nu gansch en al suf van verslagenheid, stil huilende, liet hem begaan....
Zy planen over 't dal der vette stroomolijven, Als duiven die in 't zwerk op vlakke vlerken drijven, Geen slagpen roeren, maar onmerkbaar in heur vaart, Zich hangende op de lucht ter neder zien op de aard. Hier strijken ze eindlijk neêr. Maar Sadrach neemt de leden Van Grootvaâr Hanoch aan, om legerwaart te treden.
Hoe ligt ge dan zoo jammerlijk vertreden, Gij, die zoo wijs waart, in uw droefheid neer 'k Bid u om Godes eer: Weer uit uw kranken geest zoo bittre smart; Draag niet den dood in 't hart, Noch toon, als hadt ge hem alreeds geleden, Zoo bleek gelaat. God riep haar, maar juist nu, Is ze eindlijk, en van uur tot uur, bij u.
Toen de vrinden eindlijk naar hun huizen en hotels gingen zwaaien, bracht hij het kleinste troepje een eindje op, maar zorgde er voor dat hij gauw alleen was. Het was drie uur.
't Berouwt me: ijdel en haastig woorden zijn: Smart is een wijle blind, en zoo was mijn': Niets wat er leeft wensch ik dat lijdend zij. Wee mij, wee, Dat Hij u eindlijk buigen deê! Klaagt, huilt luid, Land en Zee, Aarde's gescheurde hart krijt mee! Geesten der levenden en dooden, schreit! Uw toeverlaat en steun thans overwonnen leit. Thans overwonnen leit? Verwonnen leit!
En eindlijk woorden diep Weerklinken er van zegen en van roem, Zie! Ingeborg treedt binnen, rijk gesierd Met bruidstooi en het slanke lijf gehuld In kostlijk hermelijn, haar volgen stil Meisjes met klaar gelaat, zooals den maanvorst Verzellen sterrenstoeten aan de lucht!
Toen 't eten eindlijk kwam, at hij 't gejaagd en schrokkerig achter elkaar op, slokken bier verzwelgend met een half vollen mond, betaalde, liet den kelner zeven stuivers houden omdat hij niet wachten wou op 't wisselen en liep haastig de restauratie uit, de straat op en den kapperswinkel in, die een paar huizen verder was. Gelukkig kon hij dadelijk geholpen worden.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek