Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 9 juni 2025
Hij liet het stil rondom zich heen vergaren, opbranden om zich als de hooge zee, en zonk er met zijn hart steeds dieper in. En toen, toen hij er goed zeer diep in was, stond hij op en hief zijn gestalt er in, bewoog zich door den vloed, ging stil naar 't werk. Toen hij weer thuis kwam, stond er brood en koffie, en zat Maria daar met roode lippen. En hij nam 't wittebrood en zoende haar.
Het moge waar zijn, dat ik bij het laten maken van mijn portret "dem Maler das Internum meiner Person in Gestalt der ihm stundenlang zugekehrten Gesichtszüge darbiete", dit geeft m. i. nog geen grond om mij in de rechten van den auteur te laten treden, waaronder dan b.v. ook valt het genieten van de materieele voordeelen, die de exploitatie zijner schepping kan opleveren.
Maar in den andren vielen van Prometheus Zijn bleeke, wond-verminkte leden af; De azuren nacht werd stralend van de glorie Van die gestalt' die onveranderd leeft In hem, en o zijn stem viel als muziek, Die duizlen doet het donkre brein, bezwijmd Door de bedwelming van zoo helle vreugd: "Zuster van haar wier stappen de aard bespreien Met lieflijkheid schoonste behalve haar Wier wederschijn gij zijt zie op tot mij."
Zij was in 't teeder bruin gekleed en zacht leek ze de zon omwikkelde haar gestalt', maar hare oogen straalden uit dat zachte envelop heen naar al de gloeiende wezens die rondom haar diepkleurig gingen, en zacht kwam ze in haar bruine japon en met haar hoofd als van een hert. Zij boog zich zacht voorover naar de menschen toe. De hemel omvatte in wijde stilte dat stuk der aarde waar ze stonden.
Men rijst, en heft hem op de schouders in 't geruisch Der stemmen, juichend met een stormend stroomgebruisch, Dat sluizen openbreekt en dammen doet bezwijken. Daar staat hy, forsch van leest, gelijk een God te prijken, En schijnt geboren tot die grootheid. Hoog van borst, En rijzig van gestalt', verkondigt hy den Vorst, En slaat het oog om laag, als van een hooger orde.
Zonk hij naar de' afgrond, naar het donker Leêg? Gelijk een aadlaar op den Caucasus Gevangen in een wolk die splijt; zijn vlerken Waarmee de donder spot, in wervelwind Verward; zijn oogen die de zon aanstaarden Zonder verblind te zijn, door 't witte weerlicht Verbijsterd; wijl de zware hagel slaat Zijn worstlende gestalt', die eindlijk zinkt Voorover, en het hemelsche ijs omklemt haar.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek