Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 24 juni 2025
Hier was het me onmogelijk een stap verder voort te gaan, want de halmen waren zoo door elkaar gevlochten, dat ik er niet door kon kruipen en de baard van de omgevallen aren was zoo hard en puntig, dat hij mij door mijn kleeren heen in het vleesch stak. Tegelijkertijd hoorde ik de maaiers niet meer dan honderd el achter me.
Als twaalfde komt nu het schoonste van al de feesten, de oogst der rijpe aren, en de groote Slametan, de "Sedekah Boemi," het offermaal van den oogst dat straks de geheele dessa vieren zal in de woning van den loerah. En het feest-zelf is niet feestelijker voor den boer en zijn gezin dan het blijde werk, het oogsten.
Maar reeds heeft de kwartel den oogst aangekondigd; en de landman weet het, als de kwartel slaat, dan korrelt het graan goed: "zooveel maal als hij slaat, zooveel vat uit de vim", zegt een Limburgsch spreekwoord. Weldra, als de wind door de aren speelt en het graanveld doet golven, dan gaat de koorndaemon door de halmen, evenals de boomgeest zich openbaart in het ruischen van het loof.
Daarop wierp hij een blik op den zeeman: "Pencroff," zeide hij op kalmen toon, "weet gij hoeveel aren éen graantje schiet?" "Een, veronderstel ik!" antwoordde de matroos verwonderd over deze vraag. "Tien, Pencroff. En weet gij hoeveel korrels zulk een aar bevat?" "Neen, dat weet ik niet." "Op zijn minst tachtig," ging Cyrus Smith voort.
Kort na den broedtijd vereenigen deze Vogels zich tot kleine vluchten en bezoeken van tijd tot tijd de akkers, waar zij bij de gierststengels en andere korenhalmen opklauteren en de graankorrels uit de aren en pluimen halen.
Pinksterbruid, de lente is uit: Nu gaan wij aren lezen. En wie niet weet wat dat beduidt, Die krijgt de deur gewezen. Zeg je neen of zeg je ja, Waar je vóór gaat, volgen we na. "Laat ze mij eens kijken," zei Willem Stoffels tot Anneke. Haar kameraadje van dien dag op de heide! Het was bijna een jaar dat ze hem niet meer gezien had. "Je moet betalen," zegt ze en bloost.
Onze arme, hongerige kinderen schreien, onze kleeren zijn gescheurd, het koren staat in schoven, tot de korrels uit de aren vallen, de aardappelen verrotten in den grond, onze paarden loopen wild rond, onze koeien worden niet verzorgd, wijzelf vergaan bijna van vermoeienis en dat alles is hun schuld. Laat ons naar Ekeby gaan en gericht over hen houden. Laat ons naar Ekeby gaan!"
Van elke vijftien bossen in de eene dessa, van elke tien in de andere is één voor den oogster. De gezinnen van de pluksters brengen hun bossen samen ieder op zijn eigen plek; men moet zien hoe zij ze daar behandelen en schikken. Zij komen er aan, den arm vol aren; zuiver-geel, zwaar, zacht-ineengezegen hangt de volle schoof.
En overal hong het hevige licht van de zon als kransen rond, rond de aren, de boomen en de gebogen menschen, en de hitte bibberde daarboven altijd eender als een zenuwachtig water. Pallieter en Fransoo waren uitgeklapt en zwegen.
Zij reden nevens groote korenvelden, met roode papavers en blauwe korenbloemekens aan den boord. Soms kwam een adem wind over de aren gewandeld, en dan gleed er op het gele koren een blinking van bleek goud. Een haas schoot schuins over den weg en daar in versch omploegde voren, tusschen witte kiekens kraaide een groene haan.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek