United States or Equatorial Guinea ? Vote for the TOP Country of the Week !


Ω φίλοι μου! διατί ο χείμαρρος της μεγαλοφυίας τόσον σπανίως υπερχειλίζει, τόσον σπανίως μετά μεγάλων κυμάτων και μεγάλου βρόντου εισορμά και ταράσσει την έκθαμβον ψυχήν σας; — Αγαπητοί φίλοι εκεί εις τας δύο όχθας κατοικούν οι ήσυχοι και φρόνιμοι κύριοι, που αι επαύλεις των, αι πρασιαί των λαλέδων και οι αγροί των λαχάνων θα ηφανίζοντο, και που επομένως ηξεύρουν να προλαμβάνουν εγκαίρως τον μέλλοντα επαπειλούντα κίνδυνον με προχώματα και αυλάκια.

Για να γελάσουν τους οχτρούς, για να τους παντεχένουν Αμέτρητους, αμέτρητα σπαθιάτους τοίχους στένουν, Και τουφεκίζουν όλοι τους μια εδώ, μια εκεί, μια πέρα, 'Σάν νάχουν τα προχώματα πιασμένα πέρα-πέρα. Με λίγαις 'μέραιςτο γιαλό καράβια 'ξαγναντίζουν, 'Λίγα καράβια Ελληνικά κι' οι Τούρκοι αναμερίζουν. Η θάλασσα είνε ελεύθερη.

Και θυμό οι δικοί μας!. . . Τα παλληκάρια ήρχισαν ν' ανησυχούν τόρα. Έσφιγγον τα όπλα των σπασμωδικώς, έστριφον τους μύστακας των αρειμανίως και ανυπόμονοι ωλίσθαινον βήμα προς βήμα εις τα προχώματα του εχθρού.

Πιστεύει ακατάληπτα ήδη τα προχώματα ο Βρυώνης και είναι πλήρης πεποιθήσεως πλέον περί της επιτυχίας του· αλλ' ανελπίστως το Μεσολόγγιον σώζεται· το σώζει . . . ο &Καλόγηρος της Κλεισούρας&. Ο Σπυρίδων Τρικούπης, πατήρ, ως γνωστόν, του παρ' ημίν γ' Πρωθυπουργού, διηγούμενος εν τη περιφήμω Ιστορία του μετά δραματικής αφελείας την κατά την νύκτα εκείνην απαλλαγήν του Μεσολογγίου, σημειοί εν τέλει περί του σωτήρος αυτού, ότι ήτο Ηπειρώτης, Ιωαννίτης μάλιστα γνήσιος, και δίδει και πληροφορίας τινάς, ότι &καλόγηρος& ετελείωσε τον βίον του εν εξωκκλησίω τινί μικρώ παρά την είσοδον της &Κλεισούρας του Μεσολογγίου& προς το μέρος του Αγρινίου.

Τη νύχτα εκείνη εδιάλεξε ο 'Μέρ για το σκοπό του. — Απόψι αγρύπνια ολονυχτίς, λέειτο σύμβουλό του, Κ' ύστερ' απ' τα μεσάνυχτα, 'σάν το φεγγάρι φύγη, Την ώρα που των Χριστιανών η εκκλησιά ανοίγει Και πάνε τα Χριστούγεννα αυτοί να λειτουργήσουν Καιτα προχώματα 'ψηλά κανένας δε θα μείνη.

Αδέρφια, μη, μη σκιάζεστε τον χριστιανόν εμένα. Αν βρίσκωμαι με τους οχτρούς, αχ! μώχουν σκλαβωμένα Τα τέκνα, τη γυναίκα μου. Απόψε πριν χαράξη 'Σάν το φεγγάριτα βουνάτη δύσι του αράξη, Την ώρα που τη Γέννησι, αδέρφια, του Χριστού μας Θα να σημαίνουν η εκκλησιαίς, τ' ασκέρια του οχτρού μαςτο Μεσολόγγι άξαφνα ακέρηα θα χουμήσουν, Για νάβρουν τα προχώματα έρμα, να το πατήσουν.

Η δε Αρχιδαμία επί κεφαλής αυτών, και ξίφος κρατούσα, παρουσιάσθη ενώπιον της Γερουσίας, και εβεβαίωσεν αυτήν ότι, εάν η Σπάρτη πρόκηται να χαθή, ουδεμία Σπαρτιάτις θέλει να επιζήση . Αμέσως δε μικραί και μεγάλαι, παρθένοι και σύζυγοι μετέβησαν εις τα προχώματα της Σπάρτης, όπου οι στρατιώται είχον αρχίσει να κατασκευάζωσι τάφρον μεγάλην προς αντίκρουσιν της περιμενομένης εφόδου του Πύρρου· εργασθείσαι δε καθ' όλην την διάρκειαν της νυκτός δραστηρίως, απεπεράτωσαν αυταί την τάφρον, όπως δώσωσιν εις τους άνδρας καιρόν αναπαύσεως προς ανάκτησιν των δυνάμεων των κατά την ώραν της εφόδου.