United States or Montenegro ? Vote for the TOP Country of the Week !


ΚΡ. Οσάκις ημείς κλαίομεν και στενάζομεν, ενθυμούμενοι όσα αφήκαμεν επάνω, ο μεν Μίδας αυτός τον χρυσόν, ο δε Σαρδανάπαλος τας πολλάς απολαύσεις και εγώ τους θησαυρούς, μας περιγελά και μας υβρίζει και μας αποκαλεί ανδράποδα και καθάρματα, ενίοτε δε και τραγουδεί και ταράσσει την θλίψιν μας και κατά πάντα τρόπον είνε οχληρός. ΠΛ. Τ' είν' αυτά που λέγουν, Μένιππε; ΜΕΝ. Είνε αληθινά, ω Πλούτων.

Ο Βινίκιος παρετήρησε τον Πετρώνιον με εμβρόντητον ύφος και έπειτα, είπε: — Συγχώρησέ με, την αγαπώ, και ο έρως μου ταράσσει το πνεύμα. Θαύμασέ με, Μάρκε. Προχθές ιδού τι είπα εις τον Καίσαρα: «Ο ανεψιός μου Βινίκιος είναι ερωτευμένος με μίαν αδύνατον κόρην διαμένουσαν εις του Αούλου.

Και ουδεμία αδιακρισία ταράσσει την μυστικήν ομιλίαν, την οποίαν συνάπτουν αι ψυχαί των ανθρώπων με την ψυχήν του κόσμου κατά τας στιγμάς εκείνας, ότε η αμφιλύκη αρχίζει να δίδη εις τα αντικείμενα την αμφιβολίαν του ονείρου.

Διό παραπέμποντες τους ορεγομένους τοιούτων προς τιμωρίαν των εις τας γαλακτώδεις περιγραφάς του Κου Π. Σούτσου, εν αις ουδ' η ελαχίστη ποιητική πνοή ταράσσει τον σιγαλόν αιγιαλόν, γελώντα γάλα όλον,

Λέγεται δε ότι όστις θανατωθή διά της βίας, αφού έζησε με ελεύθερον φρόνημα, οργίζεται εναντίον του δράστου, ενόσω είναι πρόσφατος ο θάνατός του, και φορτωμένος από φόβον και τρόμον ο ίδιος από τον βίαιον θάνατον, και βλέπων τον φονέα του να εξακολουθή τας ιδίας συνηθείας και σχέσεις, τον φοβερίζει και με την ιδικήν του ταραχήν ταράσσει όσον ημπορεί τον δράστην και τον ίδιον και τας πράξεις του, έχων σύμμαχον την ανάμνησιν.

Ύφασμα λευκόν σαν το χιόνι και ελαφρόν σαν τον αέρα φαίνεται καλύπτον μόνον το λεπτόν της σώμα. Αλλ' όσον αερώδες και αν είναι το φόρεμα αυτό, τίποτε δεν ταράσσει τας πτυχάς του, και επαναπίπτει πέριξ της ακίνητον, όπως η βαρεία μαρμάρινη εσθίς της αρχαίας Νιόβης.

Ω φίλοι μου! διατί ο χείμαρρος της μεγαλοφυίας τόσον σπανίως υπερχειλίζει, τόσον σπανίως μετά μεγάλων κυμάτων και μεγάλου βρόντου εισορμά και ταράσσει την έκθαμβον ψυχήν σας; — Αγαπητοί φίλοι εκεί εις τας δύο όχθας κατοικούν οι ήσυχοι και φρόνιμοι κύριοι, που αι επαύλεις των, αι πρασιαί των λαλέδων και οι αγροί των λαχάνων θα ηφανίζοντο, και που επομένως ηξεύρουν να προλαμβάνουν εγκαίρως τον μέλλοντα επαπειλούντα κίνδυνον με προχώματα και αυλάκια.