United States or Vatican City ? Vote for the TOP Country of the Week !
Μετά ικανήν ώραν, άμα τη ανατολή του ηλίου, προέκυψαν από του απέναντι ακρωτηρίου δύο βάρκαι ερχόμεναι προς τα εδώ, αίτινες, έχουσαι ούριον τον άνεμον, καθότι είχε σουρώσει ήδη το μελτέμι, ταχέως επλησίασαν. Οι Χαλασοχώρηδες με το κόττερόν των έπλευσαν εις προϋπάντησιν των δύο λέμβων. Ανεγνώρισαν δε μετ' ου πολύ τα πρόσωπα, τα οποία έφερον αύται.
Την θυσίαν ταύτην εδέχθη ευχαρίστως η θεά και τώρα παρέχει πλέον εις ημάς ούριον τον άνεμον όπως ο στόλος αποπλεύση κατά του Ιλίου». Εις τους λόγους τούτους πάντες οι ναύται αναθάρρησαντες έσπευσαν προς τα πλοία, διότι ανάγκη σήμερον αμέσως αφίνοντες πλέον τους όρμους της Αυλίδος να διαπλεύσωμεν το Αιγαίον πέλαγος.
— Φύσα, χρυσέ μου, φύσα! ηκούσθη ο καπετάν Γιάννης, αποτεινόμενος προς το ούριον αεράκι. Η σκούνα εμβαίνει ήδη εις τον Ελλήσποντον ως νύμφη εις την παστάδα.
Η καλή Παρασκευή μας υπεδέχθη με ανοικτάς αγκάλας, χάρις δε εις τον σύζυγόν της εύρομεν εις τον λιμενίσκον, όπου ο Κεφάλας με είχεν αποβιβάσει, πλοιάριον επί του οποίου την επομένην εσπέραν απεπλεύσαμεν με άνεμον ούριον, και την επαύριον πρωί αφίχθημεν σώοι εις Τήνον. Η χαρά της μητρός μου ότε με επανείδε δεν περιγράφεται.
Και εν ώραις μεν γαλήνης κ' ευδίας, ότε το πλοίον και η θάλασσα «πήζουσιν», οι δε ναύται δεν γνωρίζουσι πώς να διασκεδάσωσι την αφόρητον ανίαν της απλοίας, ή όταν ούριον πνεύμα ευαρέστως ωθή το πλοίον προς τα εμπρός και μαλακά-μαλακά ως τολύπη βάμβακος προσπίπτουσιν επί των πλευρών τα κύματα, γλυκά μινυρίζοντα, και δρόσος απολαυστική κατέρχεται από των ιστίων, ήτις τόσον καθηδύνει τους ναύτας, ώστε ανεπαισθήτως ν' αρχίζωσι το άσμα, εν ταις τοιαύταις γλυκείαις ώραις δεν είνε παράδοξον αν ενίοτε οι ναύται έπαιζον με την επικίνδυνον αυτήν ιδιοτροπίαν του καπετάν Κωνσταντή.
Ως προς τούτο ευρέθη ηπατημένη η κυρά Μανωλάκαινα. Ενόμιζεν ότι διά του γάμου της θα εισήρχετο πλέον με ούριον πνεύμα εις τα σόια, αλλά έβλεπεν ότι, αν ο σύζυγός της δεν επείθετο ν' αναμιχθή εις την πολιτικήν μέ τινας μικροδαπάνας, αδύνατον ν' αναγνωρισθή η Γερακίτσα ως αριστοκράτισσα. Αλλ' ο κυρ Μανωλάκης δεν τα ήκουεν αυτά.
Εγώ μεν λοιπόν και σας παρακαλώ και σας συμβουλεύω, Πρωταγόρα και Σωκράτη, ωσάν να είμεθα ημείς εδώ διαιτηταί σας, ν' ακολουθήσετε και οι δύο τον μεσαίον δρόμον, και μήτε συ, Σωκράτη, να ζητής αυτό το ακριβές είδος των συνδιαλέξεων, το οποίον ακολουθεί παρά πολλήν συντομίαν, εάν δεν ευχαριστή τον Πρωταγόραν, αλλά ας απολύση και ας χαλαρώση τα χαλινάρια των λόγων, διά να σας φαίνωνται πλέον μεγαλοπρεπείς και εύμορφοι, μήτε πάλιν ο Πρωταγόρας να τεντώση όλα τα σχοινιά, ν' απολυθή με ούριον άνεμον και να τρέχη εις το πέλαγος των λόγων χάνων από τα μάτια του την ξηράν, αλλά να χαράξετε και οι δύο μεσαίον δρόμον.
Λέξη Της Ημέρας