United States or Israel ? Vote for the TOP Country of the Week !


Διότι η θεότης, Β. | εκείθεν, οπόθεν η ψυχή έλαβε την πρώτην αρχήν της, κρα- τούσα την κεφαλήν και ρίζαν ημών ανηρτημένην , διατηρεί όρθιον όλον το σώμα ημών.

ΟΦΗΛΙΑ Εδώ δενδρολίβανο· είναι διά θυμητικό· να ζης, αγάπη μου, θυμήσου με· κ' εδώ πανσέδες διά να συλλογίζεσαι. ΛΑΕΡΤΗΣ Μέσα εις την τρέλλαν νουθεσία , συλλογισμός και εν- θύμησις ταιριασμένα. ΟΦΗΛΙΑ Συ, πάρε μάραθο και πήγανο· συ, τα Πάθη , κ' εγώ κρατώ ένα μέρος· ημπορούσα να τ' ονομάσω το άνθος της Χάριτος διά την Αγίαν Ανάστασιν. Ω! συ πρέπει να κρα- τής τα πάθη σου με κάποιαν διαφοράν.

Μαύρα σύγνεφα από κοράκια πετούσαν ψηλά στον μολυβένιο ουρανό πότε όλα συμμαζωχτά και πότε αραιωμένα, πότε ανεβαίνοντας τα ψήλου, τα ψήλου, ίσα που μόλις φαίνονταν σα μαύρες κοκκίδες, πότε χαμηλόνοντας ίσα με τις κορυφές των δέντρων μ' ένα λυπηρό, πένθιμο κρα!.... κρα!.... Κι όσο τραβούσαμε μπροστά, τόσο η κοκκινίλα, η χρυσοπλημμύρα μας χτυπούσε κατάμματα, τόσο κάτι σα στενοχώρια, σαν αποκαμομάρα, σαν πένθος, σα θλίψη πλάκονε την καρδιά μας, τα στήθη μας, τη ψυχή μας.

Μόνο και μοναχά τη νύχτα κάποτε σαν αγρυπνούσα, άκουγα το ζεμπερέκι να χτυπάη κρα... κρα .. σα να ήθελε ν' ανοίξη την πόρτα. — Καλώς τον!.. καλώς τον!.. του φώναζα εγώ από μέσα. Μα στη φωνή έπαυε αμέσως το ζεμπερέκι σα να ήταν κλέφτης κ' έφευγε μην τον πιάσουμε.

Α’ ΝΕΚΡΟΘΑΠΤΗΣ Μη στραγγίζης περισσότερο το μυαλό σου μ' αυτό· τ' οκνό σου γαϊδούρι, όσο και αν το ξυλοκοπάς, δεν αλλάζει το πάτημά του και αν σε ξαναερωτήση κανείς, αποκρίσου· ο νεκροθάπτης· τα σπίτια οπού κατασκευάζει εκείνος κρα- τούν έως την ημέραν της Κρίσεως. Έλα πήγαινε εις το καπηλειό και φέρε μου ένα γυαλί ρακή. Ω πόσον ήταν ιλαρός της νειότης μου ο καλός καιρός, οπ' αγαπούσα!