United States or Indonesia ? Vote for the TOP Country of the Week !


Καλλίας Επιθυμείτε λοιπόν, είπεν ο Καλλίας, να βάλωμεν γύρω καθέδρας, διά να συνομιλήτε καθήμενοι; Εγνωμοδοτήσαμεν ότι χρειάζονται· ημείς δε όλοι χαίροντες ότι θ' ακούσωμεν άνδρας σοφούς, μόνοι μας επιάσαμεν τα θρανία και τα κρεββάτια και τα ετοποθετήσαμεν πλησίον του Ιππίου· διότι εκεί υπήρχον από προτήτερα τα θρανία.

Κριτίας Πρόδικε και Ιππία, ο μεν Καλλίας μου φαίνεται ότι είναι παρά πολύ υπέρ του Πρωταγόρου, ο δε Αλκιβιάδης εις ό,τι πράγμα ριφθή με τα μούτρα είναι φιλόνεικος, ημείς όμως δεν πρέπει μεταξύ μας να φιλονεικώμεν ούτε διά τον Σωκράτη, ούτε διά τον Πρωταγόρα. Αλλ' όλοι μαζί να παρακαλέσωμεν και τους δύο να μη διακόψουν εις το μέσον την συνδιάλεξιν. — Αφού δε είπεν αυτά, ο Πρόδικος είπε·

Έτσι λοιπόν να κάμετε, και εάν θέλετε να με ακούσετε, εκλέξατε ένα ραβδούχον και διευθυντήν και πρόεδρον ο οποίος να σας κρατή το μέτρον του μήκους των ομιλιών και του ενός και του άλλου. — Αυτά ήρεσαν εις τους παρευρισκομένους και όλοι τα επεδοκίμασαν, και ο Καλλίας είπεν ότι δεν θα με αφήση να φύγω και με παρεκάλουν να εκλέξω κριτήν της συζητήσεως. Είπον τότε εγώ.

Και, αφ' ου είπον αυτά, συγχρόνως εσηκώθην διά ν' αναχωρήσω· και εν ώ εσηκωνόμην ν' αναχωρήσω, ο Καλλίας με την δεξιάν του χείρα μου έπιασε το χέρι, και με την αριστεράν εκράτησε τούτο εδώ το επανωφόρι μου και είπε· Καλλίας Δεν θα σε αφήσωμεν, Σωκράτη· διότι εάν συ εξέλθης, δεν θα έχωμεν παρομοίας συνομιλίας.

Ούτω λοιπόν το ιππικόν αμφοτέρων των μερών έμεινεν άπρακτον. Μετά δε την μάχην οι Αθηναίοι έστησαν τρόπαιον, και απέδωκαν κατά τα συμφωνημένα τους νεκρούς εις τους Ποτειδαιάτας· απέθανον δε εκ μεν των Ποτειδαιατών και των συμμάχων σχεδόν τριακόσιοι, εκ δε των Αθηναίων εκατόν πεντήκοντα και ο στρατηγός Καλλίας.

Αυτοί δε είναι οι σοφισταί, εις τους οποίους ακόμη, αφού και ο αδελφός σου Καλλίας επλήρωσε πολλά χρήματα, τόρα φαίνεται σοφός. Επειδή όμως δεν κατέχεις τα πατρικά σου, πρέπει να θερμοπαρακαλέσης τον αδελφόν σου και να ζητήσης από αυτόν να σε διδάξη την ορθότητα περί αυτών των πραγμάτων, την οποίαν έμαθε από τον Πρωταγόραν. Ερμογένης.

Διότι δεν τον υπερασπίζουν και οι κηδεμόνες ακόμη, τους οποίους άφησε ο Πρωταγόρας, εκ των οποίων ένας είναι και ο Θεόδωρος απ' εδώ. Αλλά τότε σχεδόν ημείς οι ίδιοι πρέπει να τον βοηθήσωμεν, χάριν της δικαιοσύνης. Θεόδωρος. Σε βεβαιώ, καλέ Σωκράτη, δεν είμαι εγώ από τους κηδεμόνας, αλλά μάλλον ο Καλλίας Ιππονίκου. Ημείς όμως κυρίως συγκατανεύσαμεν από θεωρητικούς λόγους της γεωμετρίας.

Ενθυμίσου πώς ο Σωκράτης και ο Αριστείδης και ο Φωκίων εταξείδευσαν• ούτε άρτον είχαν πάντοτε και τοποθετημένοι επί των γυμνών σανίδων εις το κύτος, ούτε να εκτείνουν τους πόδας των είχον χώρον• με πόσα δε αγαθά εταξείδευσαν ο Καλλίας, ο Μειδίας και ο Σαρδανάπαλλος, διασκεδάζοντες και πτύοντες επί εκείνων οίτινες ευρίσκοντο κάτω από αυτούς.

Αλλ' ο Καλλίας ο των Αθηναίων στρατηγός και οι συστράτηγοι εις μεν την Όλυνθον πέμπουν το μακεδονικόν ιππικόν και ολίγους εκ των συμμάχων, όπως εμποδίζουν πάσαν εκ των έσω προς τα έξω βοήθειαν, αυτοί δε εγείραντες το στρατόπεδον επροχώρουν εναντίον της Ποτειδαίας.

Καλλίας Αλλά βλέπεις, είπε, Σωκράτη· ο Πρωταγόρας φαίνεται ότι λέγει δίκαια πράγματα, διότι απαιτεί και αυτός να έχη την άδειαν να συνδιαλεχθή όπως θέλει και συ πάλιν όπως θέλεις. — Ο Αλκιβιάδης λοιπόν έλαβε τον λόγον και είπε·