United States or Bangladesh ? Vote for the TOP Country of the Week !
Συμβαίνει εις αυτήν ό,τι και εις τον μύθον της Ύδρας, αν έτυχε ν' ακούσης, ότι αντί της μιας κεφαλής την οποίαν της έκοπταν, εφύτρωναν δύο άλλαι.
Διότι αι ώραι του έτους ήσαν μετριασμένας και δεν τους εστενοχωρούσαν, ως στρώματα δε είχαν τας αφθόνους πρασινάδας, αι οποίαι εφύτρωναν από την γην. Ιδού λοιπόν ποία ήτο η ζωή εις την εποχήν του Κρόνου, φίλε Σωκράτη. Την δε σημερινήν, η οποία, καθώς λέγουν, ήρχισε από την εποχήν του Διός, την γνωρίζεις και συ, διότι είσαι παρών.
Διότι όλα ανεγεννώντο από την γην χωρίς να ενθυμούντο τίποτε από τα προηγούμενα. Όλα όμως τα σημερινά δεν υπήρχαν, είχαν δε καρπούς αφθόνους και από τα δένδρα και από όλα τα δάση, τα οποία ήσαν άφθονα χωρίς να τα φυτεύουν οι γεωργοί και μόνα των εφύτρωναν από την γην. Εκαρπούντο δε όλα αυτά ενώ ήσαν γυμνοί και εκοιμώντο χωρίς στρώμα εις το ύπαιθρον ως επί το πλείστον.
Αλλά πάλιν και την βασιλείαν την οποίαν διήνυσε ο Κρόνος την ηκούσαμεν από πολλούς. Νέος Σωκράτης. Πάρα πολλούς μάλιστα. Ξένος. Αλλά πάλιν; Δεν ηκούσαμεν και ότι οι πρώτοι άνθρωποι εφύτρωναν από την γην και δεν εγεννώντο από τους ιδίους; Νέος Σωκράτης. Και τούτο είναι έν από όσα λέγονται ανέκαθεν. Ξένος.
Κάπου δέκα ξύλα μικρά — μεγάλα έρχονταν πίσω και άλλα εφύτρωναν στο θαλασσόφρυδο γύρω κ' εκατέβαιναν με του άνεμου το λάχτισμα είτε με τη δύναμι του ατμού στο ποθητό λιμάνι. Κανένα δεν άλλαζε δρόμο κανένα δεν ορθοπλώριζεν ακόμη. Πώς να το κάνουμε πρώτοι εμείς! — Μωρέ, νομίζεις πως φοβάμαι για τη ζωή μου; είπεν οξύθυμος στον γραμματικό. Ζωή, παιδιά, γυναίκα όλα τα σφάζω εδεπαδά για το τίποτα.
Εγώ προ πολλού επερίμενα ότι τα πράγματά μας θα έφθαναν μίαν ημέραν εις αυτήν την αμηχανίαν και ότι πολλοί τοιούτοι αυθάδεις σοφισταί θα εφύτρωναν, οι οποίοι από ημάς θα ελάμβανον την αφορμήν και το θάρρος της τόλμης των• και μα την Θέμιν ούτε κατά του Επικούρου είνε δίκαιον να θυμόνωμεν, ούτε κατά των οπαδών και διαδόχων της διδασκαλίας του, διότι τοιαύτην γνώμην εσχημάτισαν περί ημών.
Η ανταπόκριση των πραγμάτων αρχηνούσ' ανάμεσά τους σ' άκραν φιλοτιμίαν, και σ' ολίγον καιρόν θελά μεταφαίνονταν μια Γλώσσα προικισμένη απ' όλαις της χάραις, και νοστιμάδαις οπού στολίζουν τα αθάνατα συγράμματα του Πλάτωνα, του Θουκυδίδη, του Ξενοφώντα, ανίσως και σε τέτοιαν υπόθεσιν δεν έφεραν εμπόδιον κάτι μικραίς διαφοραίς, οπού εφύτρωναν στη μέση, και οπού ήταν απαραίτητο να ταις κυττάξουν πρώτα με δίχως πάθος, και να της ταιριάσουν, αν ήταν δυνατό, με της γνώμαις όλων των προκομμένων.
Λέξη Της Ημέρας