United States or Sri Lanka ? Vote for the TOP Country of the Week !
Το ήθος του είνε αρρενωπόν και το βλέμμα του ζωηρόν και αγριωπόν, όπως το ιδικόν μου• διότι δεν πρέπει οι μεταβαίνοντες εις τον πόλεμον να έχουν βλέμμα δειλόν και γυναικώδες.
Διά τούτο οι δύο άκροι αποκρούουν τον μέσον έκαστος προς τον άλλον άκρον, και ονομάζουν τον ανδρείον ο μεν δειλός θρασύν, ο δε θρασύς δειλόν και διά τους άλλους αναλόγως. &Η αντίθεσις μεταξύ των δύο άκρων είναι μεγαλιτέρα παρά μεταξύ αυτών και του μέσου.& — Αυτά λοιπόν έχουν μεταξύ των τοιαύτην αντίθεσιν, αλλά η μεγαλιτέρα αντίθεσις είναι μεταξύ των δύο άκρων, παρά μεταξύ αυτών και του μέσου.
Διότι, καθώς το ίσον ως προς μεν το ολιγώτερον είναι περισσότερον, ως προς δε το περισσότερον ολιγώτερον, το ίδιον και αι μέσαι διαθέσεις ως προς μεν τας ελλείψεις είναι υπερβολαί, ως προς δε τας υπερβολάς είναι ελλείψεις, και εις τα πάθη και εις τας πράξεις. Λόγου χάριν ο ανδρείος ως προς μεν τον δειλόν φαίνεται θρασύς, ως προς δε τον θρασύν δειλός.
Μετ' ολίγας στιγμάς ησθάνθην αυτόν πλησιάσαντα εις δειλόν τινα και ωχρόν κύριον, ούτινος η μαραμμένη μορφή ενέφαινε κάματον, ανησυχίαν, και πεζότερόν τι ίσως έτι συναίσθημα, το της πείνης. Τις οίδε πόσην ώραν είχεν ο ταλαίπωρος να φάγη. — Λοιπόν, κυρ Θοδωράκη, δεν θα κάμωμεν τίποτε; ηρώτησεν επαγωγώς μειδιών ο κυρ Γιάννης. Δεν θα μου δώσης ένα δεκάρι εις τα σαρανταεννηά;
Κύττα πώς τη σοφία του θα κουρελιάσω εκείνη, που τόσο την πιστεύει. Νάτος! αυτός γυρεύει και να λουσθής με το θερμό νερό να μη μπορής. Για πες μας, το θερμό λουτρό γιατί κατηγορείς; Ο ΔΙΚΑΙΟΣ ΛΟΓΟΣ Είνε κακό• φτιάνει δειλόν τον άνδρα Ο ΔΙΚΑΙΟΣ ΛΟΓΟΣ Τον Ηρακλή εκείνο για πειο μεγάλον κρίνω. Ο ΑΔΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣ Κ' είδες Ηράκλεια λουτρά ως τώρα πουθενά ψυχρά; Παλληκαράς ποιος άλλος εβγήκε πειο μεγάλος;
Και από το κατόρθωμα εκείνο φουσκωμένος, και τώρα εξεσπάθωσε κ' επάνω μου εχύθη. ΚΕΝΤ Δειλόν δεν έχει κι' άνανδρον, οπού να μη σου κάμη σκουπίδι και τον Αίαντα! ΚΟΡΝ. Ο φάλαγγας πού είναι; Παληόγερ' αδιάντροπε κι' αυθάδη, θα σου μάθω... ΚΕΝΤ Να μάθω τώρα είν' αργά 'ς αυτήν την ηλικίαν. Τον φάλαγγά σου άφες τον. Του βασιλέως είμαι ακόλουθος, και μ' έστειλεν εκείνος εις εσένα.
Δεν θα ήξευρε να είπη επί πόσην ώραν ήτο βυθισμένος εις τας σκέψεις του τας μελαγχολικάς, όταν την στιγμήν εκείνην ηνοίχθη, μετ' ελαφρού κρότου, η θύρα του δωματίου. Ο Κλέων έστρεψε την κεφαλήν. Με βήμα δειλόν, ωσάν σκιά, εισήλθε μία γυνή . . . Εστάθη, στηριχθείσα επί του ημίσεως θυροφύλλου, του κλειστού, με την κεφαλήν κάτω νέουσαν . . . Την εξέλαβεν ως επαίτιδα και επροχώρησε προς αυτήν.
Αν ήναι και οι τάφοι μας και τα νεκροταφεία να στέλνουν τους θαμμένους μας οπίσω, — μνήματά μας εις το εξής των αετών ας γείνουν τα στομάχια ! ΛΑΙΔΗ ΜΑΚΒΕΘ Η τρέλλα σ' έκαμε δειλόν; ΜΑΚΒΕΘ Καθώς σε βλέπω τώρα, τον είδα! ΛΑΙΔΗ ΜΑΚΒΕΘ Δεν εντρέπεσαι!
Μήπως και σεις θέλετε να δεχθήτε Αυτόν τον Προφήτην των αμαθών, τον ευνοούμενον του επαράτου και αθλίου όχλου; «Ο όχλος ούτος, ο μη γινώσκων τον Νόμον, επικατάρατοί εισιν». Τότε ο Νικόδημος απετόλμησεν έν δειλόν ρήμα.
Όπισθεν ενός πορφυρού κίονος, κρυφοκυττάξας γύρω, αφού συνήλθεν από της πρώτης εκπλήξεως, έκαμε τον σταυρόν του, δειλόν και έμφοβον σταυρόν, είτα ελθών έστη σκυθρωπός, εκεί οπού άλλοτε ήτο η αγία Τράπεζα.
Λέξη Της Ημέρας