United States or Trinidad and Tobago ? Vote for the TOP Country of the Week !


Καλά μου σταυραδέρφια μου, μη κλαίτε που πεθνήσκω, Πάρετε το κουφάρι μου, βάλτε το σε κιβούρι, Στολίστε το με λούλουδα της γης, μ' ανθούς του Μάη, Και θάψτε το σε μια κορφή περίβλεφτην μεγάλη, Για ν' αγναντεύω τα βουνά, τα χειμαδιά να βλέπω, Να δέχουμαι την άνοιξην εσάς και τα κοπάδια, Ν' ακούγω τες φλογέρες σας, ν' ακούγω τα τρουκάνια, Ν' ακούω την καλημέρα σας, τα χαιρετίσματά σας.

Διέταξε να φέρουν ψωμί και κρασί και είπε προς τον υπηρέτη να πάη να φάγη και εκάθησε για να γράψη. «Επέρασαν από τα χέρια σου, τα καθάρισες από τη σκόνη, τα φιλώ χίλιες φορές, συ τα άγγιξες και συ πνεύμα του ουρανού εννοείς την απόφασή μου, και συ, Καρολίνα, μου δίνεις το όπλο, συ, από τα χέρια της οποίας επιθυμούσα να δεχθώ το θάνατο, και, αχ! τώρα τον δέχουμαι. Ω, εξέτασα τον υπηρέτη μου.

Κοίταξα όλα τα μαυρισμένα σπίτια, για να ιδώ αν είναι βυζαντινά και να ποτιστώ από τον τύπο τους, αλλ' ήμουν κατακομένος, τα μάτια μου πονούσαν κ' έτσουζαν και μου ήρχονταν να πέσω. Είμαι όλος άρνηση στην Πόλη και αντιλογία. Η διήγηση των άλλων για την Πόλη μου χαρίζει χίλια δώρα και δεν τα δέχουμαι. Η φράση, που την ακούω από μικρός, «Θα πάρουμε την Πόλη», μου λέγει ψέματα.

Μ' είπαν μαθές στην ώρα μου παλικαρά κι' εμένα. 645 Μα σύρε και το βλάμη σου με τους αγώνες τίμα, κι' αφτό με την καρδιά μου εγώ το δέχουμαι, και τόχω καμάρι μου που δεν ξεχνάς ποτές το τι μ' αξίζει. 648 Για όλα αφτά έτσι ότι ποθείς ας σ' το χαρίζει ο Δίας650 Είπε, και του Πηλέα ο γιος μες στο πυκνό τ' ασκέρι γυρίζει, όταν ο γέρος πια απόειπε τα παλιά του.

Τα λόγια σου είνε για μένα όπως στους προγόνους μας της Πυθίας τα λόγια. Λέγε μου να ζήσης. — Το σπίτι μου τώρα είνε περιττό· και το σπίτι και το κλήμα του. Έμειν' έρμο εκεί πάνου και θα χαλάση με τον καιρό. Δεν το δέχεται τάχα ο Κουρδουκέφαλος και να ξόφληση το χρέος; — Τι λες, Ελπίδα! φώναξε ο νέος σφαλώντας ανάλαφρα με τα δάχτυλα του τα χείλη της. Όχι τέτοια θυσία· δεν τη δέχουμαι.