United States or Uzbekistan ? Vote for the TOP Country of the Week !


Σωκράτης Υιέ του Απολλοδώρου, πόσην ευγνωμοσύνην σου χρεωστώ, διότι με παρεκίνησες να έλθω εδώ· διότι μεγάλην αξίαν αποδίδω εις εκείνα τα οποία ήκουσα από τον Πρωταγόραν. Εγώ βέβαια έως τώρα μεν ενόμιζον ότι δεν υπάρχει ανθρωπίνη επιμέλεια, διά της οποίας οι ενάρετοι να γίνωνται ενάρετοι· τώρα δε έχω πεισθή περί τούτου.

Φανερόν λοιπόν εκ τούτου ότι ούτω διανοούμενος και διά τον εαυτόν μου και διά σας, μαίνομαι και παραπαίω. Δεν είν' έτσι, φίλτατε; Φίλος του Απολλοδώρου Δεν αξίζει τον κόπον, Απολλόδωρε, να φιλονεικήσωμεν δι' αυτό. Άφησέ τα λοιπόν αυτά και διηγήσου μας εκείνο που σ' επαρακαλέσαμεν, δηλαδή τα περί έρωτος λεχθέντα εις του Αγάθωνος. Απολλόδωρος Να σας ειπώ επάνω κάτω τι ελέχθη.

Διέφερε μάλιστα εν πάση περιπτώσει κατά τούτο, ότι η λέξις δεν είχεν αποκλειστικώς την έννοιαν την οποίαν έχει σήμερον, αλλά συνεδέετο οπωσδήποτε και με ηθικήν έννοιαν, τόσον στενώς μάλιστα ώστε πολλάκις η τελευταία αυτή φαίνεται οικειοποιουμένη ολόκληρον το πλάτος της λέξεως. Πρώτον ΑΠΟΛΛΟΔΩΡΟΣ ΦΙΛΟΣ ΤΟΥ ΑΠΟΛΛΟΔΩΡΟΥ Έπειτα Απολλόδωρος Νομίζω πως δεν είμαι αμελέτητος εις όσα μ' ερωτάτε.

Ίσως και σεις πάλιν να με ευρίσκετε άξιον οίκτου, και δεν νομίζω ότι έχετε άδικον να έχετε τοιαύτην ιδέαν. Με την διαφοράν ότι εγώ δεν το νομίζω απλώς, αλλ' είμαι βέβαιος ότι είσθε άξιοι οίκτου. Φίλος του Απολλοδώρου Ο ίδιος είσαι πάντοτε Απολλόδωρε.

Πρωταγόρας Τι από τα δύο, είπε, θέλετε με μόνον εμέ να ομιλήσητε ιδιαιτέρως, ή εν ώ είναι μαζί μου και οι άλλοι; Πρωταγόρας Ποία λοιπόν, είπεν, είναι η αιτία, διά την οποίαν ήλθετε; Σωκράτης Αυτός εδώ ο Ιπποκράτης, είναι μεν εντόπιος, υιός του Απολλοδώρου, από μεγάλην και πλουσίαν οικογένειαν· αυτός δε φαίνεται ότι κατά τα φυσικά προτερήματα είναι ωσάν κάθε ένα της ηλικίας του.

Αυτήν δα την νύκτα που επέρασε, εν ώ ήτο ακόμη όρθρος βαθύς, ο Ιπποκράτης, ο υιός του Απολλοδώρου και αδελφός του Φάσωνος, εκτύπα πολύ δυνατά την θύραν με την ράβδον του, και, αφ' ου κάποιος του ήνοιξεν, επροχώρει μέσα βιαστικά και φωνάζων δυνατά έλεγε·Σωκράτη, είσαι έξυπνος ή κοιμάσαι; Και εγώ, επειδή εγνώρισα την φωνήν του, είσαι, είπα, ο Ιπποκράτης· μήπως, μας φέρεις καμμίαν νέαν είδησιν;

Κατά τον αυτόν δε χρόνον πού ετειχίζετο η Δεκέλεια και εις την αρχήν της ανοίξεως οι Αθηναίοι έστειλαν περί την Πελοπόννησον τριάκοντα πλοία υπό την οδηγίαν Χαρικλέους του Απολλοδώρου, τον οποίον διέταξαν να μεταβή εις το Άργος διά να ζητήση, συμφώνως με την συνθήκην της συμμαχίας, να στείλουν οι Αργείοι στρατιώτας εις τον στόλον του· έπεμψαν επίσης, καθώς είχαν αποφασίσει, τον Δημοσθένην εις την Σικελίαν με εξήκοντα πολεμικά πλοία Αθηναίων και πέντε Χίων, διακοσίους στρατιώτας Αθηναίους εκ των εγγραμμένων εις τον κατάλογον και όσους περισσοτέρους νησιώτας ηδυνήθησαν να συλλέξουν εις διάφορα μέρη· εκ των άλλων δε υπηκόων συμμάχων επορίσθησαν παν ό,τι εύρον εις αυτούς χρήσιμον διά τον πόλεμον.

Η υπόθεσις του διαλόγου τούτου, ο οποίος ομοιάζει προς πράξιν δράματος και είναι πιστή και ζωηρά άμα εικών εκ του φυσικού, έχει ως εξής: Ο νεαρός υιός του Απολλοδώρου Ιπποκράτης προσέρχεται βιαστικά εις τον οίκον του Σωκράτους και τον παρακαλεί να τον συστήση εις τον φημισμένον σοφόν Πρωταγόραν, ο οποίος, ως επληροφορήθη, έφθασεν εις Αθήνας, διά να καταστή και αυτός σοφιστής.