United States or Ireland ? Vote for the TOP Country of the Week !


Μόνη η Έδεσσα εκ των μεγάλων πόλεων της Συρίας και Μεσοποταμίας εσώθη από της Περσικής αλώσεως και προσήλθεν αρωγός φιλανθρωποτάτη εις τους δεινοπαθούντας κατοίκους της Αντιοχείας.

Κατόπι, σαν το καλοσυλλογίστηκε, κατάλαβε πως δε σύφερνε να τον αγριέψη και πολύ το λαό, και πάσκισε να φέρη κάποιο συβιβασμό· και για να μη μένη κανένα μέρος παραπονεμένο, διόρισε διάδοχο του Ευσταθίου όχι τον υποψήφιο του Ευσεβίου, παρά τον Ευφρόνιο της Αντιόχειας. Κ' έτσι έμεινε μισοκάμωτη η ραδιουργία του Ευσεβίου. Πάλι όμως δεν απελπίστηκε ο Ευσέβιος.

Πρι να κλειστή αυτό το κεφάλαιο, αξίζει να ειπωθούνε μερικά που μας εικονίζουν την κατάσταση της Αντιόχειας και της Αλεξάντρειας τον πέμτο αιώνα κάτι πιο καθάρια από τις περιγραφές που φάνηκαν απάνω στη σειρά της ιστορίας.

Μόλις βαφτίστηκε και τον έκαμε Αναγνώστη του ο Μελέτιος της Αντιόχειας. Άξαφνα ως τόσο τον πιάνει ακαταπόνετη λαχτάρα τον Ιωάννη να σύρη και να βυθιστή σ' απομόναχες μελέτες και σε καλογερικούς στερεμούς για το καλό της Χριστιανωσύνης. Αρρώστια του καιρού του, καθώς είδαμε κι από τους άλλους Πατέρες.

Τεσσεράμιση μίλια μάκρος είχε ο δρόμος της Αντιόχειας, που από τη μια μεριά πήγαινε παράπλευρα με τον ποταμό, κι από την άλλη σκεπαζότανε με στοά μεγαλόπρεπη απ' άκρη σ' άκρη. Κι όσο για νερά, όπου γύριζες να δης έτρεχαν, κ' είταν η μόνη πόλη που δε μάλλωνε ο κόσμος για νάβρη τόπο μες στα λουτρά.

Ο Κύριλλος, ο πατριαρχικός διάδοχος του Θεοφίλου της Αλεξάντρειας, είταν ο πρώτος που αντισηκώθηκε του Νεστορίου. Ο Νεστόριος πάλε είχε από το κόμμα του όλον τον κλήρο της Ανατολής, τον Αρχιεπίσκοπο της Αντιόχειας, τέλος και τον ίδιο το Θεοδόσιο, δασκαλεμένο από τον Ευνούχο το Χρυσάφιοκακό αγγείο, που καθώς είδαμε και στα αναμεταξύ Ευδοκίας, Παυλίνου και Κύρου είταν ανακατεμένος.

Και μήτ' αυτό δεν τόκαμε φρόνιμα, παρά τις χιλιάδες μόδια σιτάρι που κατέβασε και τα πρόσφερνε σε μέτρια τιμή, ταφήκε και πουληθήκανε σε κεφαλαιούχους που το μεταπουλούσανε στους φτωχούς με τιμές φοβερές. Αυτά κι άλλα τέτοια τους σκύλιασαν τους κατοίκους της Αντιόχειας. Άλλο δεν άκουγες στους δρόμους παρά βρισίδι και περιπαιχτικά τραγούδια. Ως και τα γένεια του τα κορόιδευαν.

Τότες είναι που ο μεγάλος και πολύς Ευτρόπιος έτρεξε τρομαγμένος και χώθηκε αποκάτω από την Αγιατράπεζα της Αγιά Σοφιάς, γυρεύοντας άσυλο, κ' ελπίζοντας βοήθεια από τον Ιωάννη το Χρυσόστομο, με το να τον είχε ο ίδιος διορισμένο Πατριάρχη από Πρεσβύτερο της Αντιόχειας.

Ο Χοσρόης επροχώρει προς το επίνειον της Αντιοχείας την πόλιν Σελεύκειαν και, θεώμενος τα κύματα της Ανατολικής Μεσογείου ως ηλιολάτρης και πυριλάτρης, έθυεν εις τον Ήλιον και ωνειροπόλει τους εν Μικρά Ασία και εν Κωνσταντινουπόλει θησαυρούς.

Κι ας είναι καλά ο Επίσκοπος της Αντιόχειας ο Φλαβιανός, ο δοξασμένος βουλευτής της ο Ιλάριος, ο περίφημος ο σοφιστής ο Λιβάνιος, και τέλος, καθώς θα δούμε, κι ο στρατηγός ο Καισάριος, που πήγαν και πρόσπεσαν και τονέ φέρανε στα συλλογικά του και την ακύρωσε τη βάρβαρη προσταγή. Στο μεταξύ ως τόσο, πριν έβγη δηλαδή η ακύρωση, έγινε το ανάστα μέσα στην Αντιόχεια.