United States or Lebanon ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ουδένα επείραζεν, ουδένα εβάρυνεν, άλλο δεν επεθύμει και δεν επεδίωκεν ή να διέλθη απαρατήρητος η ύπαρξίς του, τούτο δ' επί τέλους και επέτυχε. Και όμως η μονήρης και άσημος εκείνη ύπαρξις υπέκρυπτεν ιστορίαν θλιβεράν, υπέκρυπτε πάλην μακράν, πάλην καθημερινήν μεταξύ της καρδίας και της διανοίας του.
— Ίσως λοιπόν και εγώ να κινδυνεύσω, παρετήρησε τότε ο Αριστόδημος, αλλ' όχι όπως συ λέγεις τα πράγματα, αλλά σύμφωνα με τον Όμηρον, δηλαδή μικρός και άσημος εγώ, να μεταβώ απρόσκλητος εις το τραπέζι ενός σοφού ανδρός. Συ λοιπόν ο οποίος με πέρνεις μαζή σου πρέπει και να με δικαιολογήσης, διότι εγώ δεν θα ομολογήσω ότι επήγα απρόσκλητος, αλλά θα ειπώ ότι μ' επροσκάλεσες συ.
Μιλούσε με αξιώσεις, ερωτούσε και δεν περίμενε απαντήσεις ή αποτεινόταν απευθείας σε ωρισμένα πρόσωπα: «Δεν είδατε ποτέ φάντασμα;... Όχι; ...Ω! μολαταύτα εσείς, Μαντάμ... ναι εσείς, Μαντάμ... τα μάτια σας δείχνουν πως σεργιάνισαν φαντάσματα...» Ο τόνος της φωνής του ο βρεττανικός θύμιζε τη Σάρα Μπερνάρ... Ύστερα διηγήθηκε όλως διόλου χαμηλόφωνα, σαν νάταν τίποτε κρυφά, ψιθυρίζοντας μυστικά τις φράσεις του, ποιητικούς κι απλοϊκούς θρύλους... για το νιο ψαρά, που κάθε βράδυ στο γυρισμό απ' τη θάλασσα επιμένει πως είδε σειρήνες... για το γλύπτη, που από το μπρούντζο &της Λύπης, παν διαρκεί για πάντα, πλάθει το άγαλμα της Ηδονής που βαστάει μια στιγμή...& Έπειτα κάποιο ζήτημα τον ωδήγησε να περιγράψη τον Λόρδο Beaconsfield, τον τυχοδιώκτη εκείνον της μεγαλοφυίας, και το σαλόνι της Λαίδης Blessington, όπου ο κατόπιν μεγάλος υπουργός, άσημος τότε εβραίος με τ' όνομα Disraeli, συναγωνίζονταν στην κομψότητα, δίχως να μένη πίσω, με τον κόμητα d'Ocsay.
Από τους ανθρώπους, τους έχοντας το συμφέρον εις την θρησκείαν, να προτιμάς πάντοτε τους έχοντας την θρησκείαν εις το συμφέρον· τουλάχιστον οι δεύτεροι έχουν μίαν θρησκείαν, ενώ οι πρώτοι δεν έχουν καμμίαν. Όσον άσημος και αν ήσαι, πρόσεχε και εις το απλούστερον βλέμμα σου· είνε ικανόν να δημιουργήση ολόκληρον ιστορίαν.
Για καλό μας θα ήθελα να ήταν έτσι. Αλλά ο τύπος, από τους αντιπροσώπους του οποίου ένας μονάχα, και σίγουρα ο πιο άσημος, είν' αυτός, μου φαίνεται πως κυριαρχεί και τώρα στη ζωή μας· κι απαράλλακτα όπως ο φιλανθρωπιστής είναι η επιδημία του ηθικού κόσμου, έτσι επιδημία του διανοητικού κόσμου είναι ο άνθρωπος, που τόσο καταγίνεται με την προσπάθεια να μορφώση τους άλλους, ώστε να μη του μένη ποτέ καιρός να μορφώση τον εαυτό του.
Ο πατήρ του Κρυστάλλη, ο γέρω Κρουστάλλης κατήγετο από το Συρράκον, την πατρίδα του Ιω. Κωλέττη και του Ζαλοκώστα· εκεί εγεννήθη και αυτός ο ίδιος ο ποιητής. Ο γέρω Κρουστάλλης έγεινε μεγαλέμπορος εις τα Ιωάννινα και απέθανε δραγάτης εις το Δεμερλή προ ενδεκαετίας, άσημος. Δεν υπήρξεν άνθρωπος εις τα Ιωάννινα και το Συρράκον, όστις να μη ευηργετήθη από τον Κρουστάλλην.
Λέξη Της Ημέρας