Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Ενημερώθηκε: 24 Ιουνίου 2025


Είδομεν τον Ροΐδην ποθούντα την μεταρύθμισην του γλωσσικού καθεστώτος από της δημοσιεύσεως του Οδοιπορικού, έκτοτε δε δεν έπαυεν εκφέρων υπό τούτον ή υπό εκείνον τον τύπον τας ιδέας ταύτας, αλλά συστηματικώτερον τας διετύπωσε τω 1885 διά του πολυκρότου Προλόγου των Παρέργων.

Να, ου γυιος τς' Καληώρ'νας, πώς 'νε λένε; — Και πού την πάει; — Να, όξ' απ' του λιμάν'! — Μοναχός του; — Μαζύ μει μια γ'ναίκα. — Μαζύ μει μια γ'ναίκα! επανέλαβεν έκπληκτος ο καπετάν Κυριάκος. Και ποια; Δεν ηκούσθη η φωνή του παιδιού, το οποίον διά καλόν και διά κακόν επροφυλάσσετο υπό τον εξώστην. — Και πώς δεν ήρθες να μου πης χαμπάρι! ανέκραξεν ο καπετάν Κυριάκος.

Ο δε &λόγος& είναι κυρίως η διά της γλώσσης διατύπωσις της κρίσεως και αποτελεί επίσης αρχικόν και υποτυπώδη τύπον του ορισμού, όστις τελειοποιείται και σαφηνίζεται εις τον Σοφιστήν και τον Πολιτικόν, οι οποίοι υπό αυτήν την έποψιν αποτελούν το συμπλήρωμα του Θεαιτήτου. Αι ειρωνείαι.

Έμειναν μόνοι ο ιερεύς, όστις εκρατείτο ακλόνητος εις το χρέος του, φορεμένος ήδη τα ιερά άμφια, ετοιμαζόμενος να προσέλθη εις την προσκομιδήν, και ο κυρ-Αλεξανδρής, τον οποίον εκράτει το βλέμμα του ιερέως. Εν τούτοις, κατ' εικασίαν μάλλον ή εκ βεβαίας πληροφορίας, ενόησαν ότι εκεί υπό το Κουρούπη είχε προσαράξει πλοίον από του πελάγους ερχόμενον.

Οι Σάμιοι εφόνευσαν περί τους τριάκοντα εκ των τριακοσίων, κατεδίκασαν εις εξορίαν τρεις εκ των κυριωτάτων ενόχων, έδωκαν αμνηστείαν εις τους άλλους, και εξηκολούθησαν να ζώσιν εν αρμονία υπό το δημοκρατικόν πολίτευμα.

Και επί τη υποθέσει όμως ότι εσφάλαμεν, καλόν μεν εις αυτούς ήθελεν είσθαι εάν υπεχώρουν εις την ημετέραν οργήν, αισχρόν δ' εις ημάς εάν μετεχειριζόμεθα την βίαν κατά της ανεξικακίας αυτών· διά της υπεροψίας των όμως και της ύβρεως της προερχομένης υπό του πλούτου διέπραξαν πολλάς αδικίας προς ημάς, και εσχάτως ότε η εις ημάς ανήκουσα Επίδαμνος έπασχε δεν την εβοήθουν, ότε όμως ημείς εδράμομεν εις βοήθειάν της κατέλαβον αυτήν διά της βίας και την κρατούσι.

Τω όντι ο Βράγγης ως εξήλθεν εκ της κώμης, εστάθη παρά τινα πηγήν εντός ρεύματος, υπό την σκιάν των πλατάνων και ήκουε τον μελαγχολικόν ψίθυρον του ρύακος όπου εσχηματίζετο και καταρράκτης αρκούντως υψηλός. Εξέβαλεν εκ της πήρας τεμάχιον ξηρού άρτου, έβρεξεν αυτό εις την πηγήν και έφαγε. Την αυτήν στιγμήν ενεφανίσθη ο Δαρώτας, και τον εχαιρέτισεν.

79. «Απεφασίσθη υπό των Λακεδαιμονίων και των Αργείων να γίνη ειρήνη και συμμαχία διά πεντήκοντα έτη υπό τους ακολούθους όρους· Θα κρίνωνται εν ισότητι κατά την συνήθειαν των πατέρων των. Αι άλλαι πόλεις της Πελοποννήσου δύνανται να συμπεριληφθούν εις τας σπονδάς και την συμμαχίαν ταύτην μένουσαι ελεύθεραι και αυτόνομοι και δικαζόμεναι με ισότητα κατά τας πατρογονικάς συνηθείας.

Οι οφθαλμοί του έλαμπον με ισχυρότατον φως, το ερρυτιδωμένον μέτωπόν του εφανέρωνε την έκστασιν. Ο Έλλην ούτος, χαύνος και δειλός ακόμη, εφαίνετο ως ιερεύς εμπνευσμένος υπό του Θεού του, μέλλων ν' αποκαλύψη φοβεράς αληθείας. — Τι συμβαίνει; Παρεφρόνησεν! . . . ηκούοντο ψίθυροι.

Λέγω λοιπόν ότι ο πλούσιος στολισμός όχι μόνον δεν αναδεικνύει το κάλλος μιας ωραίας γυναικός, αλλά και εναντιούται εις την εντύπωσιν αυτού, καθότι πάντες όσοι την βλέπουν καταπλήσσονται υπό του χρυσού και των πολυτίμων λίθων, αντί να θαυμάζουν το χρώμα της γυναικός ή το βλέμμα ή τον τράχηλον, τον βραχίονα ή τους δακτύλους• ο θεατής παραβλέπτων ταύτα, στρέφει όλην του την προσοχήν εις τον σαρδικόν ή τον σμάραγδον, το περιδέραιον ή το βραχιόλι, είνε δε επόμενον εκείνη να λυπηθή βλέπουσα ότι παροράται και ότι οι στολισμοί της δεν αφήνουν τους θεατάς να την επαινούν, αλλ' υποβιβάζουν εις δευτέραν μοίραν το κάλλος της.

Λέξη Της Ημέρας

αναστασίας

Άλλοι Ψάχνουν