Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 10 Ιουνίου 2025
Πέραν, επί του μικρού οροπεδίου, προ της οικίας, η πενθερά του εφώναζεν ακόμη βραχνάς κραυγάς, τας οποίας έπαιρνε μακράν ο άνεμος, χωρίς ο Γιάννης ν' ακούη τι έλεγεν εκείνη. Η Φραγκογιαννού ωμίλει με θάρρος, κ' εφαίνετο ότι ήξευρε τι έλεγε. — Πώς γίνεται αυτό, ποτέ, ανέκραξεν ο Γιάννης. Είσαι καλά, χριστιανή μου; — Αυτό γίνεται, επέμενεν η Φραγκογιαννού.
Εφαντάσθη ότι οι δύο «ταχτικοί», όπως τους ωνόμαζεν, ανέβαινον την σκάλαν, και ίσως θα παρεβίαζον και την θύραν της οικίας. Έκυψεν εις την κλειδότρυπαν, επροσποιήθη να ίδη κ' εννοήση τα συμβαίνοντα διά της μικράς οπής, επειδή το μόνον παράθυρον της προσόψεως ήτο κλεισμένον, και δεν είχεν άλλο μέσον διά να ίδη.
Λοιπόν εις τους άρχοντας και αρχομένους ποίοι βαθμοί υπάρχουν και πόσοι, και εις τας μεγάλας και τας μικράς πόλεις, ομοίως δε και εις τας οικίας; Άραγε δεν είναι πρώτος βαθμός ο του πατρός και της μητρός και γενικώς να εξουσιάζουν οι γονείς τους απογόνους των δεν είναι εις όλα τα μέρη ορθώς ανεγνωρισμένον; Πολύ μάλιστα. Αμέ τι;
Ενώ δε υπεστήριζε τα λεγόμενά του επιμόνως, οι συγγενείς μετέβησαν εις την κατοικίαν του κναφέως έχοντες μεθ' εαυτών και εκείνα τα οποία απητούντο διά να άρωσι το σώμα. Ανοιχθείσης της οικίας δεν ευρέθη ο Αριστέας ούτε νεκρός ούτε ζων.
Οδηγήσαντες αυτούς εις το εν τη Έρυκι ιερόν της Αφροδίτης επέδειξαν τα αναθήματα, τας φιάλας, τας οινοχόας, τα θυμιατήρια και τα άλλα όχι ολίγα αντικείμενα, τα οποία, αργυρά όντα, είχον όψιν πολύ ανωτέραν της μικράς των αξίας· οι δε ιδιώται προσκαλέσαντες εις τας οικίας των τους ναύτας των τριηρών και συλλέξαντες όσα υπήρχον εν Εγέστη χρυσά και αργυρά εκπώματα και δανεισθέντες τα των εγγύς Φοινικικών και Ελληνικών πόλεων, τα παρέθετον καθένας εις τα συμπόσια ως ιδικά των.
Αλλ' ο Μανώλης, ο οποίος είχεν ήδη τεθή υπό τον όνον, εσήκωσε μόνον αυτόν και τον μετέφερε θριαμβευτικώς μέχρι της οικίας της χήρας. Οι άθλοι ούτοι, εκτός του ότι δεν είχον διάφορον των προηγουμένων του προσπαθειών αποτέλεσμα, ήρχισαν να διεγείρουν και γενικήν κατακραυγήν εναντίον του. Το σκάνδαλον υπερέβαινε τα όρια. Ποτέ δεν είχαν συμβή παρόμοια πράγματα εις το χωριό.
Ο Ανδροκλής ήτο δούλος πλουσίου Ρωμαίου, διατρίβοντος εις την Αφρικήν· αλλά, μη δυνάμενος να υποφέρη τας μαστιγώσεις και τα βασανιστήρια του σκληρού κυρίου του, εδραπέτευσεν εκ της οικίας του, διά ν' αναπνεύση ελεύθερον αέρα εις τα δάση, εις τα σπήλαια, και εις τας ερήμους της Αφρικής.
Και ήρχισε συζήτησις μακρά μεταξύ των συζύγου περί της διαθέσεως του σοβαρού εκείνου περιεχομένου του σάκκου· συζήτησις ήρεμος το κατ' αρχάς, ζωηροτέρα κατόπιν, τραχυνθείσα δε βαθμηδόν εις έριδα, και απολήξασα μετά τινα ώραν εις πείσμονα μεγαλόφωνον λογομαχίαν, — την πρώτην ην ήκουον οι ταπεινοί της οικίας των τοίχοι. Άλλα ήθελεν ο είς και άλλα ήθελεν ο άλλος.
Ήδη είχον διανύσει την μεγαλυτέραν απόστασιν, είχον φθάσει διά των υψηλών του βουνού ράχεων εις το χιονοπέδιον, και ήδη έβλεπον την γενέθλιον κοιλάδα με όλας τας εκ κορμών δένδρων οικίας της, τας τόσον γνωστάς και οικείας, και τους έμειναν ακόμη να διέλθωσι τον ένα μεγάλον παγώνα.
Ως αόρατος δε επιγραφή επί του μετώπου της καταρρεούσης οικίας, ως αόριστος τραγική ειρωνεία επί της τύχης της, έμενε το όνομα : «της Κοκκώνας το Σπίτι». Μνημούρια του Φερήκ — κιοϊ κ' ολόρθα κυπαρίσσα . . . Έχασα την αγάπη μου και λαχταρώ περίσσα.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν