United States or Tunisia ? Vote for the TOP Country of the Week !
ΑΜΛΕΤΟΣ Α! στάσου! στάσου! κάθισε κάτω αυτού· ποσώς δεν θα σπαράξης πριν σου παρουσιάσω εγώ κάποιον καθρέφτην, οπού να ιδής τα κρύφια μέρη της ψυχής σου. ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ Τι μελετάς να κάμης; δεν θα με φονεύσης; Ω! βοηθάτε! βοηθάτε! ΑΜΛΕΤΟΣ Πώς; ένα ποντίκι; το έκοψα! στοιχηματίζω ένα δουκάτο! το έκοψα. ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ Ωιμένα! τι έκαμες; ΑΜΛΕΤΟΣ Δεν ξεύρω, ο Βασιλέας είναι; ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ Ω τρελλή πράξις φονική!
Πας όστις είναι μετρίας θέσεως άνθρωπος πρέπει να προσφέρη μέτρια αφιερώματα εις τους θεούς. Και βεβαίως η γη και η εστία της κατοικίας είναι ιερά μέρη εις όλους δι' όλους τους θεούς.
Διότι το ήμισυ, αν μη ενεργεία διαιρεθή το όλον, δεν υπάρχει ειμή δυνάμει . Νοών όμως χωριστά έκαστον από τα ημίση διαιρεί συνάμα και τον χρόνον. Τότε δε ο χρόνος αντιστοιχεί εν τη διαιρέσει του προς δύο διάφορα μήκη . Εάν όμως ο νους νοή το αντικείμενον ως όλον συγκείμενον εκ δύο μερών, το αυτό ποιεί και προς τον χρόνον τον αναφερόμενον εις τα δύο μέρη.
Τόρα όμως, αφού τον περικλείει η μιμητική τέχνη, είναι προφανές ότι πρώτα πρώτα πρέπει να διχοτομήσωμεν αυτήν την ποιητικήν. Διότι η μίμησις είναι κάποια κατασκευή των ειδώλων όμως, καθώς είπαμεν, και όχι του καθενός πράγματος. Δεν είναι έτσι; Θεαίτητος. Είμαι συμφωνότατος. Ξένος. Λοιπόν πρώτον της ποιητικής ας παραδεχθώμεν δύο μέρη. Θεαίτητος. Ποία; Ξένος. Το ένα θείον και το άλλο ανθρώπινον.
Περικυκλωθέντες λοιπόν και ούτοι από τα δύο μέρη δεν ηδυνήθησαν πλέον να αντισταθούν, αλλά μαχόμενοι ολίγοι προς πολλούς και εξηντλημένοι εκ της πείνης ήρχισαν να υποχωρούν και οι Αθηναίοι ήσαν ήδη κύριοι των διόδων.
Το αυτό ακρι- βώς πρέπει να νοήσωμεν και περί της κοιλίας ημών, ότι δηλ. τας τροφάς και τα ποτά όταν εισέρχωνται εις αυτήν, τα κρατεί, αλλά Β. | τον αέρα και το πυρ, τα οποία αποτελούνται από μέρη μι- κρότερα αυτής, δεν δύναται να κρατή.
— Έρχομαι, απ' το χωριό, απ' τον ·Άι-Γιαννάκη, απ' του Συνοδάρη, απ' τη βρωμόβρυσι, απ' τα Φιλιππέικα, απ' της Μαμούς το ρέμμα, απ' της βίγλαις, απ' του Σαμέλου, απ' το Πετράλωνο . . . — Όλα αυτά τα μέρη τα έχεις γυρίσει, Παγώνα; — Όλα, κι' άλλα ακόμα . . . — Μην είδες πουθενά τον γαμπρό μου τον Αγάλλο;
Μα ας ξανάρθουμε στους σεισμούς. Έχουμε λοιπόν άλλο φοβερό σεισμό στα 551, που σταλήθεια ρήμαξε πολλά μέρη της Αχαΐας και της Βοιωτίας, και που στην Πάτρα μονάχα κατάπιε τέσσερεις χιλιάδες ανθρώπους η γης. Έφερε κι αυτός ο σεισμός μεγάλη πλημμύρα στη Θεσσαλία, που ανέβηκε, λένε, ως τα κορφοβούνια! Στα 554 άλλος πάλε σεισμός στην Πόλη που βάσταξε σαράντα μέρες.
Και βεβαίως το να θυσιάζουν οι άνθρωποι ο είς τον άλλον βλέπομεν ότι και τόρα ακόμη διατηρείται εις πολλά μέρη.
Φιλονικώντας — φιλονικώντας έφτασαν σ' ένα χάνι, ησύχασαν λίγο, όσο να φαν, κι' άρχισαν πάλι την φιλονικία. Έδωκε πήρε ο Ρόβας, ο καρβανάρης να τους ειρηνέψη, αλλά δεν μπόρεσε· και τα δυο τα μέρη είχαν κάποιο δίκαιο, το καθένα για τον εαυτό του.
Λέξη Της Ημέρας