United States or Ireland ? Vote for the TOP Country of the Week !


Και άλλοι μεν υπώπτευον ότι αυτοί οι περιηγηταί ήσαν ίσως και ολίγον ειδωλολάτραι, άλλοι δε ότι εντός των ειδώλων υπήρχε χρυσός, τον οποίον οι Φράγκοι εγνώριζον να εξάγουν. Απόδειξις ότι κάποιος είχεν εύρει αγαλμάτιον ολόχρυσον. Όσον δε διά τα ενεπίγραφα μάρμαρα, ο Αστρονόμος είχε την πεποίθησιν ότι από τα γράμματά των ωδηγούντο οι ξένοι προς ανακάλυψιν θησαυρών.

Όταν όμως της δώσης δύναμιν να κραυγάση, θα φύγης μίλια, θα διακόψης δε και την συγκοινωνίαν της οδού, διότι οι διαβάται δεν τολμούν προς τα εκεί να λοξεύσουν. Εγώ την εγνώρισα καλώς την Θεάν. Υπήρξα έμπορος των ειδώλων της· αλλά την εύρον αχάριστον εμπόρευμα και δι' όσους την επώλησαν, και δι' όσους την ηγόρασαν.

Λοιπόν και όσοι μετέχουν εις όλα αυτά τα πολιτεύματα, εκτός του επιστημονικού, πρέπει να τους αποχωρίσωμεν και να μη τους θεωρούμεν ότι είναι πολιτικοί, αλλά αναρχικοί και επιστάται μεγάλων ειδώλων και όμοιοι οι ίδιοι με αυτά, και επειδή είναι πολύ μεγάλοι ταχυδακτυλουργοί και λαοπλάνοι, γίνονται οι μεγαλίτεροι σοφισταί από όλους τους σοφιστάς. Νέος Σωκράτης.

Ο Θεόδωρος, όστις δεν ενόει ουδέν εξ όλων τούτων, δεν ηδύνατο να πλησιάση, ήτο απηγορευμένον αυτώ. Είς των παίδων ανήπτε το πυρ επί του βωμού, και ο Πλήθων έσφαζεν αμνόν ή τράγον και έκαιεν αυτόν ενώπιον των ειδώλων των θεών. Είτα εξήταζε τα σπλάγχνα, και έλεγεν εις τους κεκλημένους αν εσήμαινον ευτυχίαν ή δυστυχίαν. Την ημέραν εκείνην η τελετή προηγγέλλετο πομπωδεστέρα του συνήθους.

Οι περί των εν Αισχύλω ειδώλων γράψαντες κριτικοί ηναγκάσθησαν να κατέλθωσι μέχρι του Σαικσπείρου, όπως εύρωσιν ανταγωνιστήν, εφάμιλλον του Έλληνος ποιητού, περί την τέχνην του επάγειν δαιμόνια ή φάσματα· πάντες δ' ομοφώνως αναγορεύουσι τους δύο τούτους ως τους μόνους μετά πλήρους επιτυχίας δυνηθέντας να χρησιμοποιήσωσι τα υπέρ φύσιν εις τα δράματα αυτώνΠόθεν τούτο; — Άρα γε διότι ήσαν εντεχνότεροι των λοιπών ούτοι περί την εκμετάλλευσιν της δεισιδαιμονίας, ήτις υπολανθάνει αείποτε εις την φύσιν του ανθρώπου; Ή διότι αι επικρατούσαι κατά την εποχήν εκάστου αυτών προλήψεις εχορήγησαν εις αμφοτέρους βάσιν, της οποίας εστερούντο οι ποιηταί οι ζήσαντες εις εποχάς μάλλον πεφοτισμένας; — Το κατ' εμέ, παραδέχομαι ταυτοχρόνως αμφοτέρας ταύτας τας εξηγήσεις.

Άλλως περί του έργου του Ροΐδου ολίγα, πλην άριστα, εδημοσιεύθησαν· όθεν παραπέμπων εις τα επί τω θανάτω του γράφοντα άρθρα των κ.κ. Παλαμά και Κακλαμάνου , εις τας δύο μακράς μελέτας του κ. Ξενοπούλου και εις την περί «Ειδώλων» μελέτην του Κρουμβάχερ , έρχομαι αμέσως εις τον βίον του συγγραφέως.

Οι πλείστοι χριστιανοί της εποχής εκείνης, αμφιρρέποντες εισέτι μεταξύ του Χριστού και των ειδώλων ωμοίαζον την εν Χίω ευλαβή εκείνην γραίαν, ήτις καθ' εκάστην ανήπτε κηρίον προ της εικόνος του Αγίου Γεωργίου και έτερον προ της του Διαβόλου, λέγουσα ότι καλόν είναι να έχη τις φίλους πανταχού.

Η «Αγάπη» δεν εξαντλεί όλο το βάθος κι όλο το πάθος της αγάπης, ίσως επειδή την έχει από καιρό ξεπεράσει ο Γύφτος. Αλλά είναι γιομάτο ιδέες χτυπητές. Και τους «Θεούς» τους έχει ξεπεράσει ο Γύφτος, όχι όμως και τους «Αρχαίους». Ο «Θάνατος των αρχαίων», το πέρασμα κείνο των ειδώλων, είναι θαυμάσιο. Ο στίχος κι ο ρυθμός, ο πλούτος και το ανυπόταχτο των ρυθμών και στίχων, με μαγεύουν σ' όλο το ποίημα.

Χωρίς να μακρηγορήσω επί των υλικών ζημιών και των εξανδραποδισμών αρκεί να ενθυμήσω ότι μεταξύ των βιαίως την ζωήν τερματισάντων Χίων ευρίσκοντο οκτώ μέλη της οικογενείας , και δη ο Ζαννής Δ. Ροΐδης μετά των υιών του Ευστρατίου και Παντολέοντος , ο Θεόδωρος Δ. Ροΐδης και η μήτηρ τούτων και προμάμμη του συγγραφέως των «Ειδώλων» Αικατερίνη Ροΐδου, το γένος Μαυροκορδάτου, γυνή υπέργηρως, γνωστή διά την άκραν της αγαθότητα και φιλανθρωπίαν και ήτις εσφάγη μετά της θυγατρός της Σεβαστής Πρασακάκη και των δύο υιών ταύτης.

Οι δύο Βενεδικτίνοι ακολουθούμενοι υπό του Θεωνά και πλήθους Αθηναίων, οίτινες ως και κατά τους χρόνους του Αποστόλου π ρ ο ς ο υ δ έ ν ά λ λ ο η υ κ α ί ρ ο υ ν ή λ έ γ ε ι ν κ α ι α κ ο ύ ε ι ν τ ι κ α ι ν ό ν, περιέδραμον πάσαν την πόλιν, η οποία στερηθείσα των ειδώλων και των βωμών της ωμοίαζε τον υπό του Οδυσσέως τυφλωθέντα Πολύφημον.