Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 10 Μαΐου 2025
Εισέρχεται εις τας αισθήσεις μου η οσμή της σκληροδέρμου χελώνης ήτις βράζει εις χάλκινον αγγείον με κρέατα αρνίου. Κάτωθεν αυτής είναι εστρωμένος χαλκός, άνωθεν δε την καλύπτει χαλκός.» Γράψαντες οι Λυδοί την απόκρισιν ταύτην της χρησμοδοτούσης Πυθίας, ανεχώρησαν και επανήλθον εις τας Σάρδεις.
Οι περί των εν Αισχύλω ειδώλων γράψαντες κριτικοί ηναγκάσθησαν να κατέλθωσι μέχρι του Σαικσπείρου, όπως εύρωσιν ανταγωνιστήν, εφάμιλλον του Έλληνος ποιητού, περί την τέχνην του επάγειν δαιμόνια ή φάσματα· πάντες δ' ομοφώνως αναγορεύουσι τους δύο τούτους ως τους μόνους μετά πλήρους επιτυχίας δυνηθέντας να χρησιμοποιήσωσι τα υπέρ φύσιν εις τα δράματα αυτών — Πόθεν τούτο; — Άρα γε διότι ήσαν εντεχνότεροι των λοιπών ούτοι περί την εκμετάλλευσιν της δεισιδαιμονίας, ήτις υπολανθάνει αείποτε εις την φύσιν του ανθρώπου; Ή διότι αι επικρατούσαι κατά την εποχήν εκάστου αυτών προλήψεις εχορήγησαν εις αμφοτέρους βάσιν, της οποίας εστερούντο οι ποιηταί οι ζήσαντες εις εποχάς μάλλον πεφοτισμένας; — Το κατ' εμέ, παραδέχομαι ταυτοχρόνως αμφοτέρας ταύτας τας εξηγήσεις.
Ολίγον μετά ταύτα ανέβαινεν επί του γαλλικού Θρόνου ο μέγας του μεγάλου αιώνος βασιλεύς, ο Λουδοβίκος ΙΔ’, επί της βασιλείας του οποίου έλαμψαν της Γαλλίας οι κλασικοί φωστήρες, ο Φενελών, ο Ρακίνας, ο Βουαλώ, ο Ουέτος, ο Βωγελάς και λοιποί• πάντες σεμνοί, ευσεβείς και φρόνιμοι συγγραφείς, παρομοιάζοντες τον βασιλέα με τον ήλιον και κύπτοντες προ αυτού μέχρι εδάφους την κεφαλήν, ίνα μη τυφλωθώσιν υπό των ακτίνων του, σεβόμενοι τα ήθη, την θρησκείαν, την εθιμοταξίαν, τας βούλλας του Πάπα και τας τρεις ενότητας του Αριστοτέλους. Αλλά κατά δυστυχίαν οι κριτικοί δεν έδωκαν εις αυτούς τα πρωτεία, ουδέ καν τους θεωρούσιν ως γνησίους αντιπροσώπους της γαλλικής ευφυίας, ανυμνούντες ως τοιούτους τον Μολιέρον και Λαφονταίνον, αμφοτέρους σατυρικούς, ουδέν σεβομένους ονομάζοντας την σκάφην σκάφην και μετεχειριζομένους αφειδώς και ακράτως την ελευθερίαν της εκφράσεως· ανθρώπους τέλος πάντων οίτινες, αν είχον την δυστυχίαν να γράφωσι σήμερον εις την πρωτεύουσάν σας, ο Άγ. Καρυστίας ήθελεν αφορίσει, ο κ. Καλαποδάκης ήθελεν ονομάσει «α τ ι μ ω τ ι κ ο ύ ς» και ο κ. Εισαγγελεύς εγκαλέσει ως διαφθείροντας τα ήθη. Τυχηροί τω όντι υπήρξαν γεννηθέντες βάρβαροι και όχι Έλληνες! Περί δε των συγγραφέων του ιη' αιώνος, του Μοντεσκιού, Διδερότου, Βολταίρου, Κρεβιλλώνος, Σαμφωρτίου κτλ. Περιττόν στοχάζομαι να σας είπω τι, διότι ουδείς αγνοεί, ουδ' αυτοί, νομίζω οι συνάδελφοί σας, ότι οι γράψαντες τας «
Έγραψα δε αυτά, και έκαμα την παρέκβασιν ταύτην του λόγου διά τούτο, ότι οι προ εμού γράψαντες παρέλειψαν το μέρος τούτο της ιστορίας, και ή τα προ των Μηδικών Ελληνικά συνέγραψαν ή αυτά τα Μηδικά· τα γεγονότα δε ταύτα μόλις εμνημόνευσεν εν τη Αττική συγγραφή ο Ελλάνικος , αναφέρων αυτά διά βραχέων και ουχί ακριβώς κατά τας εποχάς.
Διότι νομίζω ότι ο Ησίοδος και ο Όμηρος δεν ήσαν αρχαιότεροι εμού ειμή κατά τετρακόσια έτη και ουχί πλειότερον. Αυτοί είναι οι γράψαντες την θεογονίαν των Ελλήνων, οι δόντες εις τους θεούς ονόματα, οι διανείμαντες εις αυτούς τιμάς και τέχνας, οι περιγράψαντες τας μορφάς αυτών και καθώς νομίζω εγώ, οι ποιηταί τους οποίους λέγουσι προγενεστέρους των δύο τούτων ανθρώπων υπήρξαν μεταγενέστεροι.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν