Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 2 Ιουνίου 2025
Ω αυθέντη, λέγει ο Αμπτούλ πλησιάζοντας εις τα ποδάριά του, αν η βασιλεία σου είσαι υψηλότερος από τους άλλους ανθρώπους διά την αξίαν, και ακόμη περισσότερον διά την γενναιότητά σου, όμως δος μου την άδειαν, να σου φανερώσω τον θησαυρόν μου, τον οποίον σου το δίδω εις την εξουσίαν σου.
Εκείνον εκ των αστών τον οποίον κρίνωσιν ότι υπερβαίνει τους άλλους κατά το ύψος και η δύναμίς του είναι ανάλογος με το ύψος του, αυτόν εκλέγουσιν ως βασιλέα των.
ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ Κύριοί μου, συχνά διά σας έκαμε λόγον· ουδ' άλλους δύο 'σάν εσάς ο κόσμος έχει, 'πού εκείνος τόσο ν' αγαπά· και αν να δειχθήτε θελήσετε 'ς εμάς καλόγνωμοι και φίλοι, ώστε ολίγον καιρόν να χάσετε κοντά μας, και φως με σας εις ταις ελπίδες μας να ιδούμε, διά την επίσκεψιν αυτήν θα 'χετε χάρες, όπως βασιλική ταις δίδει ευγνωμοσύνη.
ΦΙΛ. Αυτό, βλέπω, το συμπόσιον, Λυκίνε, ήτο μουσείον σοφών και είνε άξιος επαίνου ο Αρισταίνετος ότι εις μίαν τοιαύτην οικογενειακήν εορτήν εκάλεσε προ πάντων σοφούς, εκλέξας το άνθος από εκάστην σχολήν, χωρίς να προτιμήση τους μεν και να παραλείψη άλλους εκ των διακρινομένων.
Κάνοντας αυτήν την απόφασιν, εκράτησε τον βεζύρην του μόνον, και τους άλλους τους απέλυσεν. Εκάθησαν λοιπόν αντάμα επάνω εις τα χόρτα, και είχαν την κουβέντα της ελάφου έως το βράδυ.
Αλλά έζησα και σ' άλλους τόπους και σ' άλλους χρόνους, και παράβολα, σύγκρινα, και είδα τη ν έ κ ρ α της τωρινής κοινωνίας, της Ελληνικής. Δε μ' άρεσε η νέκρα της, και γύρεψα πως μπορούσε κανείς να ζωντανέψει την κοινωνία μου.
Να μη υβρίσης ποτέ τον δημοσιογράφον· είνε φιλόπονος εργάτης, σπείρων δι' ημέρας και νυκτός, και δρέπων εν τέλει καρπούς, πολύ διαφορετικούς εκείνων, ους έσπειρεν· ανοίγει τους οφθαλμούς άλλων και χάνει τους ιδικούς του· ελευθερώνει χείρας και τον πνίγουν· παρέχει τέλος την ευγενεστέραν τροφήν εις τους άλλους, και συνηθέστατα δειπνεί με την ευτελεστέραν.
Είτα, αφού ενέβαλε το πολύ γάλα εις μέγαν λέβητα και έρριψεν άφθονον άλας εντός, εξ εκείνου το οποίον μόνος του εμάζευεν από ακρογιαλιά εις ακρογιαλιά, τρέχων επάνω εις τους βράχους, όπου έβγαζε κογχύλια και πεταλίδας, ο αιπόλος ήναψε πυρ και ησχολείτο να το βράση, καθότι επρόβλεπεν ότι θα ευρίσκετο εις την ανάγκην να γευματίση ο ίδιος με γάλα, πράγμα δυσάρεστον, εάν, ως ήτο λίαν πιθανόν, ο κολλήγας του ωλιγώρει να του στείλη «κανένα αρμυρό ψάρι». Διότι αυτός ο αιπόλος δεν ήτο από εκείνους που γίνονται φόρτωμα εις τους άλλους, και αν ο κολλήγας δεν είχε την καλήν διάθεσιν, αυτός δεν θα έρριχνε την υπόληψίν του διά να τον κάμη στανικώς να τον φιλέψη ή αρμυρό ή άλλο τίποτε, ας πούμε.
Έπειτα ο ράπτης εκείνος με εφιλοξένησεν εις το σπίτι του και με περιποιήθη αρκετά και αφού πέρασαν μερικές ημέρες και ανεπαύθην από την σκληραγωγίαν με ερώτησεν αν ηξεύρω καμμίαν τέχνην διά να ημπορώ να πορίζωμαι την ζωοτροφίαν μου χωρίς να ενοχλήσω άλλους. Εγώ του είπον ότι ηξεύρω τα νομικά, τα πολιτικά, γραμματικά, ποιητικά και μάλιστα την καλλιγραφίαν.
Αλλά βλέπω τον Κλείτον και τον Καλλισθένην και άλλους πολλούς να τρέχουν κατ' επάνω σου, προφανώς διά να σε κατασπαράξουν και να εκδικηθούν δι' όσα τους έκαμες• ώστε τράβα από τον άλλον αυτόν δρόμον και πίνε, ως σου είπα, πολλάκις. 14. &Φιλίππου και Αλεξάνδρου.& ΦΙΛ. Τώρα, Αλέξανδρε, δεν δύνασαι ν'αρνηθής πλέον ότι είσαι υιός μου, διότι αν ήσουν του Άμμωνος, δεν θ' απέθνησκες.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν