Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 11 Μαΐου 2025
ΓΙΛΒΕΡΤΟΣ. — Όπως η Περσεφόνη, για την οποία μας μίλησε ο Landor όπως η γλυκειά σκεπτική Περσεφόνη, που γύρω στα λευκά πόδια της ανθούνε τασφοδέλια και οι αμάραντοι, θα κάθετ' ευχαριστημένος «στην βαθειάν εκείνη ακινησία, που την οικτείρουν οι θνητοί και την απολαύουν οι θεοί», θα κυττάζη γύρω του τον κόσμο και θα ξέρη το μυστικό του. Κοινωνώντας με θεϊκά πράγματα θα γίνη θεϊκός.
Κατά το θέρος η πλατεία του Συντάγματος μετατίθεται εις το Νέον Φάληρον και ο ευρισκόμενος εις το Νέον Φάληρον νομίζει ότι δεν απεμακρύνθη από το Σύνταγμα. Τα αυτά πρόσωπα, η αύτη ράθυμος κίνησις επάνω κάτω, η αυτή ακινησία των εκατέρωθεν καθημένων, οι οποίοι φαίνονται ως ν' απεκοιμήθησαν επί των καθεκλών. Οι καθήμενοι φαίνονται ως κοιμώμενοι, οι περιπατούντες κινούνται ως υπνοβάται.
Ό,τι μόνον έμενε σαφές εις την ομίχλην του εγκεφάλου του ήτο η ανάγκη να σπεύση. Και έτρεχεν όσον ηδύνατο, με κίνδυνον να προσκόψη και να ξαπλωθή κάτω μετά της απαγομένης. Έφθασεν εις το σπίτι του και η ακινησία της απαγομένης εξηκολούθει. Τότε ο Μανώλης, ενώ κατεγίνετο ν' ανοίξη την θύραν του μαγαζιού του, ηδυνήθη να εύρη μίαν εξήγησιν εις αυτήν την παράδοξον ακινησίαν.
Τω όντι, εάν ο ύπνος συνίστατο εις το ότι πάσαι αι αισθήσεις πάσχουσί τι, θα ήτο άτοπον αν αισθήσεις, αίτινες ούτε αναγκαίον είναι ούτε δυνατόν κατ' ουδένα τρόπον να ενεργώσι συγχρόνως, όμως μένωσιν εν αργία και ακινησία συγχρόνως. Το εναντίον θα συνέβαινεν εις αυτά ευλογώτερον, να μη ηρεμώσι συγχρόνως . 5.
Διότι το ζώον έχει κύριον χαρακτηριστικόν το να έχη αίσθησιν, ωρίσαμεν δε ότι ο ύπνος είναι τρόπον τινά η ακινησία, και η δέσμευσις της αισθήσεως, η δε εγρήγορσις είναι η απαλλαγή και ελευθέρωσις αυτής.
Ένα με το άλλο τα στηρίγματα έφευγαν από τη σκάρα και το μπρίκι άρχισε να ταλαντεύεται μουδιασμένο θαρρείς από την τόση ακινησία, άτολμο ακόμη στο νέο του στάδιο. Τα παιδιά που είχαν ανεβή απάνω του έτρεχαν από πρύμη σε πλώρη, από πλευρό σε πλευρό μαζί όλα, με τον κουφό θόρυβο κοπαδιού προβάτων. — Γιούργια! έκραξε μια στιγμή ο πρωτομάστορης.
Και τα πόδια σηκώνονταν όλο και πιο γρήγορα, χτυπούσαν το ένα το άλλο και ταρακουνούσαν τη γη λες και ήθελαν να την βγάλουν από την ακινησία της. «Όπα! Όπα!» Και το ακορντεόν έπαιζε πιο χαρούμενα και πιο ζωηρά. Φωνές χαράς αντηχούσαν, άγριες σχεδόν, σαν να ζητούσαν από τη μουσική του χορού περισσότερη ζωντάνια, περισσότερη ηδονή. «Ούι! Ούιιι!»
Ομοίως δε ουδέν δύναται να κοιμάται πάντοτε, διότι ο ύπνος είναι πάθος της αισθητικής δυνάμεως, όπερ είναι τρόπον τινά δέσμευσις αυτής και ακινησία. Διότι και πάντα τα γένη των ιχθύων και τα μαλάκια παρετηρήθησαν ότι κοιμώνται και πάντα τα άλλα, όσα έχουσιν οφθαλμούς• διότι είναι φανερόν ότι και τα σκληρόφθαλμα και τα έντομα κοιμώνται. Πάντα όμως τα τοιαύτα έχουσιν ολίγον ύπνον.
Αφού λοιπόν πρέπει όλα να κινούνται, η δε ακινησία να μην υπάρχη εις κανέν, τότε βεβαίως όλα κινούνται με όλην την κίνησιν διαρκώς. Θεόδωρος. Είναι ανάγκη. Σωκράτης.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν