Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 9 november 2025
Zij zelf had steeds de gewoonte de huur te innen van haar huizen en de zoons zijn er verlegen mede, niet wetende op welke wijze dit geld te doen binnenkomen. De concierges hebben reeds gevraagd hoe zij handelen moeten. In den toestand, waarin de zieke thans verkeert, is het onmogelijk haar over zaken te spreken. Niettemin, wanneer het een of ander ongeluk gebeurde, zouden wij geld noodig hebben.
Doch Kaja's oogen stonden zóó vol tranen, dat zij niets zag. "Moeder! Arm, lief moedertje!" was alles, wat zij kon uitbrengen. De zieke was dicht naar haar toe gekomen en zeide toen, plotseling wantrouwend: "Want je bent toch wel een bedelaarster, zeg?" Kaja greep haar magere handen en bedekte ze met kussen. "Ja," zeide zei snikkend, "ik ben een bedelaarster.
Het zou hem doodelijk kunnen worden." En met de vrouwen beneden gekomen, zeide hij nog, terwijl hij het huis uitstapte: "Hebt goeden moed; dezen avond zal ik wederkeeren om te zien, hoe het met onzen zieke gaat." Bazin Damhout liet zich op eenen stoel vallen en begon nog overvloediger te weenen.
In 't begin van September, maakte de roode loop zulke verwoestingen onder het volk, dat de Colonel zig genoodzaakt zag, om alle de zieke Officiers en soldaten zonder onderscheid weg te zenden, niet om zig in het groot Hospitaal te Paramaribo te laten geneezen, maar om aan de oevers der Rivieren te kwynen en te sterven.
Ik heb een jong dokter uit Engeland gekend, die op eens het vertrouwen, dat de menschen tot dien tijd in hem stelden, verloor, toen hij in een geval van ziekte een aderlating aanried. De verpleger, die den zieke hielp, vroeg, wat heel gewoon voor hem was, welke ader hij moest openen, en de engelsche geneesheer antwoordde: "Dat komt er niet op aan."
Kaja barstte in tranen uit lang en hevig weende zij met de handen vóór haar aangezicht tot de zieke onrustig begon te worden en zeide: "Ik kan je niet troosten, al mijn troost is weg." Toen legde oom Frans zijn hand krachtig op Kaja's schouder en zeide: "Houd je nu in! Laat haar nu gelukkig sterven!" En oogenblikkelijk stond Kaja op, droogde haar oogen en ging op een stoel naast het bed zitten.
Op den molen ging alles uiterlijk den ouden gang, alleen ontbrak sedert vele weken de huisvrouw; zij was met de zieke Bertha van den meesterknecht naar Italië vertrokken, maar zou spoedig terugkeeren, zooals het bericht luidde, gezond en sterk. Tante echter maakte zich bezorgd over haar lieveling; zij was naar hare meening een te stille bruid.
OSWALD. Als het vreeselijke gekomen was en zij mij hier hulpeloos zag liggen, als een klein kind, opgegeven, verloren, hopeloos,... niet meer te redden.... MEVR. ALVING. Nooit van haar leven had Regine dat gedaan! OSWALD. Regine had het wèl gedaan. Regine was zoo heerlijk luchthartig. En het zou haar ook gauw verveeld hebben zoo'n zieke als ik ben op te passen.
Doch de zieke maakte een geruststellende beweging met de hand. »Mijn jongen, een Maleier, een handige en vertrouwde kerel, is uit en komt vooreerst niet terug. Hij gaat inkoopen doen op den passer. En dan, juist omdat jij er bent, heb ik hem een paar uren vrij gegeven. Je hebt immers den tijd? Hij heeft me goed opgepast, en heel weinig vrij gehad de laatste weken.
Stelt gij mijn hoop teleur, dan is mijn eer en mijn positie voor altijd verloren." De zieke zonk, vermoeid door zijn lang verhaal, in zijn kussens terug, terwijl zijn verpleegster hem een glas van een opwekkenden drank inschonk.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek